Angel-A

Akcja toczy się w Paryżu. Głównym bohaterem jest Andre, notoryczny oszust i kłamca, wplątany w różne brudne interesy z gangsterskim podziemiem stolicy Francji. Przywódcy poszczególnych gangów "uprzejmie" go proszą, aby oddał wszelkie długi w ciągu jednej doby, inaczej przeniesie się do innej rzeczywistości na wieki. Wiedząc, że nie zdoła zebrać odpowiedniej sumy w tak krótkim czasie, Andre błądzi bez celu po mieście, czekając na jakikolwiek, chociaż najmniejszy, cud. Nie widząc żadnego rozwiązania, postanawia skoczyć z mostu, aby zakończyć swój marny żywot. W tym momencie spotyka kobietę, która zdecydowała się zrobić to samo. Bohaterski Andre ratuje ją od popełnienia tego czynu. I od tego momentu, nie odstępują od siebie na krok. Jej imię to Angela.

Luc Besson, w swoim ostatnim filmie, postanowił wykorzystać zupełnie inną stylistykę. Odszedł od przedstawiania sytuacji w wyjątkowo sensacyjnej pozycji. Tym razem, postawił na typową komedię z elementami romansu. W roli głównej obsadził znanego francuskiego komika Jamela Debbouze, znanego m.in. z postaci architekta w pełnometrażowej produkcji "Asterix i Obelix: Misja Kleopatra". Dodatkowo, aby wytworzyć odpowiedni klimat, cały obraz pochłonięty jest czarno-białym odcieniem, dając tym samym innego rodzaju odczucia w trakcie oglądania.

Sam przebieg akcji nie należy do standardów. Scenariusz został poprowadzony w niesamowicie lekki i przyjemny sposób. Najpierw widzimy jak główny bohater rozprawia się ze swoimi finansowymi problemami z piękną towarzyszką tuż obok. Ten typowo komediowy aspekt, gdy dobiega końca, przemienia się w zupełnie inny motyw. Okazuje się bowiem, że Andre to tak naprawdę zakompleksiony i niewierzący w siebie mężczyzna, potrzebujący pomocy. Ten wątek, w dalszych momentach zostaje rozbudowany i daje wrażenie, jakby był tym najważniejszym, do którego autor chciał dojść, najpierw poprzez pokazanie tragikomicznej sytuacji, a później poprzez "zesłanie" wspomnianej już kobiety.

Patrząc z innej strony, Andre i Angela są znakomitą parą przeciwieństw. On mały, nieśmiały, pełen kompleksów, nieatrakcyjny i bez życiowego celu. Ona zaś wysoka, zdecydowana, piękna, spełniająca wszelkie chwilowe ambicje, ciesząca się życiem i paląca jak komin. Te dwa różne bieguny, przyciągają się wzajemnie z niesamowitą siłą. Różnice nie dotyczą jednak tylko cech charakteru, ale konstrukcji dialogów. Pełne ciętych ripost i twardych sugestii co do prowadzenia życia personalnego, są wręcz niesamowicie poprowadzone. Nie nużą, a większość padających słów można zapisać w pamięci i zastanowić się nad ich znaczeniem.

Szczerze powiedziawszy, film posiada swojego rodzaju ukrytą symbolikę, która jest odkrywana dopiero w zakończeniu. W końcu ten dwuznaczny tytuł, musiał zostać solidnie wytłumaczony.. Utrzymuje tym samym znaczenie nadprzyrodzone i bardzo bezpośrednie. Przedstawione symbole są proste do rozpoznania dla każdego widza. Jest to jak najbardziej atut produkcji, gdyż Besson starał się zrobić film uniwersalny, dla każdego, a zarazem z lekkim przesłaniem i dużą dawką inteligentnego humoru.

Tym samym, znakomity reżyser chciał nas pożegnać filmem lekkim, łatwym i przyjemnym, ale z przesłaniem. Każdy inaczej je zinterpretuje. Jedni będą odnosić się do własnych doświadczeń, zaś kolejni, generalizować temat bytowania innych grup społecznych. Jak jednak wiadomo, "Angel-A" nie jest produkcją ostateczną w dorobku Luca Bessona. Niedawne informacje potwierdziły, że twórca zakończy swoją działalność filmową animowaną produkcją dla dzieci "Artur i Miminki", których polska premiera przewidywana jest na początek stycznia. Wtedy dowiemy się, czy wcześniejsza emerytura była naprawdę spowodowana chęcią robienia czegoś innego w życiu, czy też wyczerpaniem zawodowym, czego na pewno nie sygnalizuje "Angel-A". Polecam tę pozycję każdemu, kto potrzebuje odrobiny szczerej rozrywki w świecie zdominowanym przez humor á la "American Pie" i "Straszny Film".