Powstał serwis, który obliczy czas binge-watchingu twojego serialu. Wypróbowałem go na mojej kupce wstydu

Narodziny binge-watchingu, czyli mówiąc po polsku oglądania ciurkiem, są bezpośrednio związane z Netfliksem. To właśnie ta platforma jako pierwsza udostępniała od razu całe sezony jednego dnia (przełomem było „House of Cards”), zamiast dawkować odcinki tradycyjnie co tydzień. Kiedy nadchodziły kolejne wyczekiwane premiery, widzowie brali wolne lub olewali imprezy i pochłaniali wszystko od razu.

Tak naprawdę od cierpliwości widza zależy, czy zaliczyć cały sezon w jeden wieczór, czy wcielić się w rolę personalnego nadawcy i oglądać po jednym co weekend. Jesteśmy wtedy narażeni na spoilery (jak to było z cotygodniowymi premierami „Gry o tron”), ale mamy więcej czasu na inne rzeczy. To właśnie o czas tu chodzi.

„Can I Binge?” to serwis założony Briana Yunga, który wpadł na ten pomysł w czasie kwarantanny. Jego strona została nominowana w dwóch kategoriach Webby Awards. Jest banalna, ale niezwykle użyteczna. Wpisujemy tytuł serialu oraz przedział czasu (tydzień miesiąc, rok), których chcielibyśmy przeznaczyć na oglądanie. Po chwili pokazuje się nam, ile odcinków dziennie musielibyśmy oglądać, by go skończyć. Dane są pobierane z IMDb.

Sprawdźmy, ile zajęłoby mi obejrzenie seriali z mojej kupki wstydu, ale nie tylko. Biorę pod uwagę tylko te naprawdę długie serie. Załóżmy przy tym, że biorę dwa tygodnie urlopu (albo idę na kwarantannę jak autor strony) i nie mam nic innego do roboty, prócz oglądania seriali.

Kultowy serial o bezwzględnym świecie reklamy lat 60. Jego główny bohater Don Harper (Jon Hamm) jest ikoną popkultury niczym doktor House. Od premiery ostatniego sezonu minęło sześć lat, a nadal pojawia się w memach. Serial jednak ma aż 7. sezonów, co mnie oczywiście zawsze odstraszyło. Jednak jeśli bym się sprężył, to mógłbym je pochłonąć.

Plan racjonalny: miesiąc po 3 odcinki dziennie

Przez wielu serial uznawany jest za lepszy od „Przyjaciół”. Jako, że niedawno odbiłem się od oglądania perypetii Chandlera i spółki, to jest pewna zachęta. Później jednak patrzę na Filmwebie, że ma 9 sezonów, więc podziękuję. Jednak przy rozłożeniu go na dwa miesiące, wcale nie nie musiałbym na niego tracić tyle czasu.

Plan racjonalny: 8 tygodni po 4 odcinki dziennie.

Serial oglądany wybiórczo za dzieciaka – tak jak leciał w telewizji. Kiedyś trudno było obejrzeć coś, w całości, bo byliśmy bardziej uzależnieni od ramówki. A ta nie ma zmiłowania, gdy trzeba odrobić lekcje. Jeżeli miałbym ochotę powrócić do paranormalnych śledztw Muldera i Scully, to musiałbym się spiąć i oglądać dwa odcinki dziennie (co za dużo, to nie zdrowo) przez kolejne trzy miesiące.

Plan racjonalny: 3 miesiące po 2 odcinki dziennie.

Przyznaję się bez bicia, a wręcz z dumą, że jestem wielkim fanem „Dragon Balla”. I chciałbym obejrzeć jakieś podobne anime. „Bleach” mnie znudził, „One Piece” ma z milion odcinków, więc pozostało mi właśnie „Naruto”. Udałoby mi się je obejrzeć w tydzień, ale musiałbym spać 6 godzin i nic innego nie robić. Serwis obliczył, że przy wciąganiu 54 odcinków dziennie (jeden trwa nieco ponad 20 minut), może bym się wyrobił. Tylko jakim kosztem?

Plan racjonalny: 5 miesięcy po 3 odcinki dziennie

Brytyjski serial ma swoje wzloty i upadki, a odcinek odcinkowi nierówny. Skąd to wiem, bo kiedyś obejrzałem pierwsze sezony. W pewnym momencie przerwałem, ale kiedyś z pewnością do niego powrócę, bo chcę się dowiedzieć, czy doktor w końcu pogodzi się z Dalekami. I pewnie będę chciał obejrzeć wszystko od początku. A serial ma aż 13 sezonów. Na to dwa urlopy nie wystarczą. I wydaje mi się, że serwis się kopsnął w obliczeniach, bo odcinki trwają po 40 minut.

Plan racjonalny: 4 miesiące po 1 odcinku dziennie