Cyfrowe nowości muzyczne: Spotify, Deezer, Wimp i Rdio #37

Trochę oldschoolu, który pachnie Black Sabbath i mnóstwo wpadających w ucho melodii, to najlepszy opis do najnowszego albumu Audrey Hurne (norweskiego zespołu, który nazwę zapożyczył od nazwiska jednej z bohaterek "Miasteczka Twin Peaks"). Audrey Horne z pewnością pozwalają poczuć się młodziej wszystkim tym, którzy w przeszłości nosili długie włosy i nosili glany. W brzmieniu Norwegów nie ma rzecz jasna nic odkrywczego, ale porządne metalowe riffy są zawsze mile widziane słuchane.

Bezpretensjonalna, prosta i wpadająca w ucho muzyka od Owensa potrafi poprawić humor. "A New Testament" - nowy album od amerykańskiego muzyka - zawiera w sobie mnóstwo osobistych tekstów oraz ciepłe melodie, których można słuchać w zasadzie przy każdej okazji.

Na taki synthpop czekałem, Electric Youth mnie nie zawiedli. Od czasu ścieżki dźwiękowej do "Drive" czekałem z niecierpliwością na debiutancki album od tego młodego kanadyjskiego zespołu. I przyznam szczerze, jestem urzeczony. Electric Youth zawierają w swoich kawałkach wszystko co najlepsze w synthpopie, chwytliwe meleodie i potężne dźwięki syntezatorów, wtórujące przyjemnemu kobiecemu wokalowi.

Tak to już chyba jest, że każdy lider rockowego zespołu, musi w pewnym momencie nagrać solowy album. Nie inaczej jest z wokalistą My Chemical Romance, Gerard Way wydał właśnie "Hesitant Alien". Krążek ten w zasadzie spokojnie można by podpiąć pod dyskografię My Chemical Romance. To samo brzmienie, podobne teksty i - rzecz jasna - identyczny wokal. Czy "Hesitant Alien" zaskakuje? No niespecjalnie, ale fani Waya powinni być zadowoleni.

Po pięciu latach, Jamie T wraca z kolejnym krążkiem - "Carry On The Grudge". W najnowszym materiale Brytyjczyka nie odnajdziemy żadnej rewolucji w brzmieniu, Jamie T kontynuuje swoją raz rozpoczętą ścieżkę. Tym razem jednak teksty wydają się bardziej osobiste i wystarczy szybki rzut ucha, aby zdać sobie sprawę, że "Carry On The Grudge" jest muzycznym pamiętnikiem artysty i swojego rodzaju terapią. Na szczęście za tym wszystkim stoją też dobre kompozycje, więc naprawdę warto tego posłuchać.

Wielki mistrz muzyki udowadnia mi cyklicznie, że gdyby chciał, to mógłby wydawać płyty co tydzień i wszystkie byłyby wspaniałe. Można go nie lubić za wybujałe ego, ale umówmy się, Prince do tego święte prawo, a "ART OFFICIAL AGE" jest tego dobrym przykładem. Prince bez problemu potrafi też wejść w nurt nowoczesnej muzyki (R&B) bez jakichkolwiek strat jakościowych.

Sbtrkt

Gatunek: muzyka elektroniczna

Po występie Sbtrkt na Openerze, wiedziałem, że kolejna jego płyta musi być wspaniała i jakże moje przewidywania okazały się trafne. "Wonder Where We Land" trzyma poziom poprzednika i pokazuje jakim świetnym rzemieślniekiem jest Sbtrkt. Każdy track na płycie jest inny, a ta różnorodność po prostu musi się podobać.