Szybkie samochody i masa akcji. Ten film na Max nie miał prawa się udać

Choć "Gran Turismo" od samych swych początków charakteryzuje się dużą dbałością o realizm rozgrywki, to jednak wciąż adaptacja serii gier wyścigowych. Hollywood brało się już z tym gatunkiem za bary dużo wcześniej, przez co w 2014 roku dostaliśmy ekranizację "Need for Speed". Ok, przyznaję: sceny z samochodami były w nim całkiem przyzwoite. Twórcy odrzucili w nim jednak logikę i realizm bardziej, niż dzieje się to w ostatnich odsłonach "Szybkich i wściekłych". Ledwo się tę papkę dało oglądać. Nic więc dziwnego, że nauczeni doświadczeniem widzowie do nowego filmu Neilla Blomkampa podchodzili z dystansem.

Jak przetłumaczyć grę wyścigową na dobry film? Neill Blomkamp odpowiada: nijak. Reżyser nie robi adaptacji oryginalnej serii, tylko opowiada historię z nią powiązaną. "Gran Turismo" śledzi więc losy nastolatka, który zostaje profesjonalnym kierowcą rajdowym. Choć przecież więcej czasu niż za kółkiem, spędził w swoim życiu przy padzie. Zdobyte w ten sposób doświadczenie okazuje się jednak na wagę złota. Zbyt naciągane, żeby w to uwierzyć? A jednak scenariusz Zacha Baylina i Jasona Halla opiera się na prawdziwych wydarzeniach.

Jann od dziecka marzy, żeby zostać kierowcą rajdowym. Najbliżsi cały czas go jednak wyśmiewają. Nie podoba im się, że tyle czasu spędza przy grze w "Gran Turismo". Aż w końcu dyrektor marketingowy Nissana wpada na pomysł, aby najlepszym graczom tytułowego wydawnictwa dać szansę startu w prawdziwych wyścigach. Organizuje więc konkurs i specjalną akademię GT, do której kwalifikuje się główny bohater. Czeka go seria morderczych treningów pod okiem dawnego kierowcy, a obecnie zgorzkniałego mechanika Jacka.

Oczywiście, Neill Blomkamp jeździ tu na oparach feel-good movies o underdogach, którzy muszą pokonywać kolejne przeciwności losu. Jannowi przychodzi się zmierzyć najpierw z innymi graczami w wirtualnej rozgrywce, a potem jeszcze stawić im czoła podczas treningów. Wszystko, rzecz jasna, po to, aby przezwyciężyć swoje ograniczenia i utrzeć nosa wszelkim niedowiarkom. Fabularnie film wypada więc tendencyjnie, a przez to przewidywalnie. Ale działa. To się ogląda z zapartym tchem, bo reżyser popisuje się tu swoimi zdolnościami inscenizacyjnymi. Ze względu na pomysłowe zabiegi formalne produkcja pędzi przed siebie, przyśpieszając na wszystkim zakrętach i omijając wszelkie wyboje.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na finałową sekwencję wyścigową. Ogląda się ją z większym zaangażowaniem niż Formułę 1 z udziałem Roberta Kubicy. Neill Blomkamp dociska wtedy pedał gazu do dechy. Reżyser potrafi sprytnie manipulować swoją opowieścią, przeskakując między wydarzeniami rzeczywistymi, a tymi rozgrywającymi się w głowie Janna. Robi się przez to nad wyraz emocjonująco i idzie się spocić od kibicowania głównemu bohaterowi.

Krytycy przyjęli "Gran Turismo" dość entuzjastycznie, określając go mianem "solidnego filmu wyścigowego". Na Rotten Tomatoes tytuł ten cieszy się 65 proc. pozytywnych recenzji. Mało? Wystarczająco, aby znalazł się na piątym miejscu listy najlepiej ocenianych pełnometrażowych adaptacji gier wideo. Całkiem zasłużenie, bo pomimo swoich mankamentów, jako niezobowiązująca rozrywka na weekend sprawdzi się idealnie. Nie zwlekajcie więc, tylko odpalajcie produkcję na Max. Wrum!

"Gran Turismo" obejrzycie na Max.

Więcej o filmach i serialach dostępnych na Max poczytasz na Spider's Web: