To jeden z najlepszych filmów, jakie ostatnio obejrzałem. I nareszcie jest dostępny online

"Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" to muzyczny komediodramat w reżyserii Richa Peppiatta. Niepozorna produkcja opowiada o powstaniu północnoirlandzkiego trio hip-hopowego - tytułowego Kneecap. Obraz zdobył Nagrodę Publiczności w sekcji NEXT na Festiwalu Filmowym Sundance w 2024 r., został też wybrany irlandzkim kandydatem do Oscara w kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy. Nominacji się ostatecznie nie doczekał - przykre - ale doceniły go przynajmniej akademie Critics' Choice Awards oraz BAFTA. Peppiatt zgarnął zresztą zasłużoną nagrodę w kategorii Najlepszy debiutujący brytyjski reżyser, scenarzysta lub producent.

Akcja produkcji rozgrywa się w Belfaście i skupia się na dwóch młodych mężczyznach: Liamie Óg Ó Hannaidh i Naoise'ie Ó Cairealláinie, którzy dorastają w irlandzkojęzycznej społeczności. Po serii problematycznych incydentów, w tym aresztowaniu Liama za posiadanie narkotyków, dołącza do nich niepozorny nauczyciel muzyki JJ Ó Dochartaigh. Razem tworzą zespół Kneecap i nawijają w języku irlandzkim, stając się symbolem ruchu na rzecz ocalenia języka ojczystego.

Fabuła obrazu Peppiatta jest w większości fikcyjna, choć częściowo opiera się na prawdziwej historii zespołu. Kneecap zyskał rozgłos właśnie dzięki rapowaniu w języku irlandzkim, łącząc swoją muzykę z dosadnym politycznym przekazem.

Reżyser zgrabnie połączył fakty z fikcją, tworząc dynamiczną, absorbującą narrację. W pewnym sensie "8 mila" spotyka się tu z "Trainspottingiem". Energia, humor i świeże spojrzenie na kwestie polityczne i kulturowe Irlandii Północnej wyróżniają produkcję na tle, cóż, właściwie wszystkiego - od lat nie widziałem nic podobnego. To film o niesłychanej mocy - płynącej zarówno z opowieści i przekazów, jakie ze sobą niesie, jak i z muzyki i bohaterów. O odważnym podejściu do tematów konfliktu językowego i braku porozumienia oraz przedstawieniu bardziej młodzieżowej perspektywy na współczesne problemy społeczne nawet nie wspominam.

Zresztą - o jego sile niech świadczy fakt, że zdążył już przyczynić się do zwiększenia zainteresowania językiem irlandzkim, zwłaszcza wśród młodszych pokoleń. Muzyka zespołu - któremu film zapewnił szerszy rozgłos - oraz jej wydźwięk stały się prawdziwym symbolem odrodzenia kulturowego, ba, również walki o zachowanie tożsamości językowej w Irlandii Północnej. Imponujące. I myślę, że piękne.

"Kneecap" to kino nieustraszone, pulsujące. Twórca celowo postawił na dynamiczny montaż i śmiałą, jaskrawą paletę barw, które potęgują żywiołowość występów na żywo, tak intensywną, że oglądając je można niemal poczuć vibe hip-hopowych imprez i ten specyficzny rodzaj haju. Całość skutecznie przypomina, że muzyka to potęga - coś, co może uczynić jednostkę prawdziwie widoczną, wysłuchaną. A przecież właśnie o to chodzi. Bo hip-hop zawsze wyrastał z buntu.

Film jest obecnie dostępny jedynie w serwisach VOD - do wypożyczenia. Póki co nie znajdziemy go w streamingu w opcji subskrypcyjnej.

W głównych rolach występują członkowie rzeczywistego zespołu Kneecap (ryzykowna decyzja, ale opłaciła się - chłopaki są naturalni i bardzo charyzmatyczni):

W filmie pojawia się również Michael Fassbender w roli Arló Ó Cairealláina, ojca Naoise.

Czytaj więcej: