Ogłoszono lineup Cannes 2020. Na te filmy warto zwrócić uwagę w tym roku

Dziwny to jest rok. Pandemia koronawirusa postawiła całą branżę rozrywkowo-kulturalną na głowie. Rządy różnych krajów wprowadziły obostrzenia, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się COVID-19. W efekcie kina zostały zamknięte, a bliższe i dalsze imprezy masowe odwołane. Organizatorzy festiwalu w Cannes długo upierali się, że to wielkie święto X muzy odbędzie się w tradycyjnej formie. Niestety na drodze stanęła im brutalna rzeczywistość.

Festiwal w Cannes miał odbyć się między 12 a 23 maja 2020 roku. Nie można było wtedy zorganizować imprezy masowej, a forma wirtualna od początku nie wchodziła w grę. Dlatego zdecydowano się przesunąć termin na początek lipca. Również ta data okazała się feralna, bo francuski rząd ogłosił, że w wakacje nie mogą się odbyć żadne większe wydarzenia.

W całej swojej ponad 70-letniej historii impreza została odwołana tylko raz w 1939 roku, a w 1968 roku przerwano ją na pięć dni przed planowanym zakończeniem. Dlatego organizatorzy festiwalu zdecydowali się na bardzo odważny krok. Cannes w tym roku się odbędzie, chociaż się nie odbędzie.

Sprawa jest prostsza niż może się wydawać. Jak czytamy w informacji prasowej, organizatorzy otrzymali w tym roku ponad 2000 filmów pełnometrażowych(!). Wybrano z nich 56 produkcji, które otrzymają specjalny znaczek „oficjalnej selekcji Cannes 2020”. Wśród nich znalazło się miejsce dla polskiego tytułu.

W tym roku zdecydowano się nie przydzielać filmów do danych kategorii (Competition, Un Certain regard, Out of competition, Midnight Screenings i Special Screenings). Zamiast tego została opublikowana jedna lista tytułów. Skoro festiwal się nie odbędzie, rodzi się pytanie, gdzie będzie można je zobaczyć?

Filmy, które zostały wybrane w tegorocznej selekcji, będą pojawiać w programach innych wydarzeń filmowych. Wiadomo już, że będzie można je zobaczyć m.in. podczas festiwali w Locarno, Telluride, Toronto, Deauville, San Sebastian, czy Sundance.

Jedyny polski akcent tegorocznej selekcji Cannes. „Sweat” to film Magnusa von Horna. Reżyser entuzjastycznie przyjętego „Intruza” opowiada w nim o trzech dniach z życia trenerki fitness. W mediach społecznościowych śledzą ją tysiące osób, ale w rzeczywistości czuje się wyjątkowo samotna.

Wes Anderson jak zwykle przeniesie nas do pięknego, kolorowego świata, w którym nic nie jest zwyczajne. Akcja jego najnowszego filmu rozgrywa się we Francji. W fabule przeplatają się różne historie opublikowane w tytułowym magazynie. Może nie brzmi to jeszcze zachęcająco, ale wystarczy spojrzeć na nazwiska aktorów, jakich zobaczymy na ekranie, aby przebierać nogami w oczekiwaniu na premierę. Występują tu m.in. Bill Murray, Tilda Swinton, Benicio del Toro, czy Timothée Chalamet.

Tym razem François Ozon zabiera nas w nostalgiczną podróż do 1985 roku. Głównymi bohaterami są nastoletni Alexis i David, którzy poznają się, kiedy ten pierwszy próbuje popełnić samobójstwo. Od tamtej pory zaczyna ich łączyć coraz silniejsza więź. Ale czy ich relacja przetrwa dłużej niż jedno lato?

Thomasa Vinterberga nie trzeba przedstawiać żadnemu miłośnikowi X muzy. Obok Larsa von Triera jest on jednym z najsłynniejszych przedstawicieli ruchu Dogma 95. Chociaż już dawno przestały mu w duszy grać buntownicze zasady manifestu, wciąż nie stracił charakteru. Tym razem opowiada o grupie nauczycieli, którzy uwierzyli w teorię, że po lekkim spożyciu alkoholu, człowiek jest bardziej otwarty na otaczający go świat. Zaczynają więc bez przerwy utrzymywać stałą liczbę promili we krwi.

Studio Ghibli. Tyle wystarczy, aby zrozumieć, czemu ta animacja znalazła się w zestawieniu. A dodajmy do tego, że reżyserem jest Goro Miyazaki, czyli syn tego słynnego Hayao Miyazaki. Można więc oczekiwać, że podczas seansu czeka nas podróż do cudownego świata, którego nie będzie chciało się opuszczać.

Z niecierpliwością wyczekujemy każdego kolejnego filmu Steve'a McQueena. A w oficjalnej selekcji Cannes 2020 znalazły się aż dwa sygnowane jego nazwiskiem tytuły. Pierwszy z nich „Lover's Rock” przenosi nas do lat 80. Reżyser przedstawia historię miłości w mocno bluesowych rytmach. „Mangrove” to natomiast oparta na faktach opowieść o grupie brytyjskich, czarnoskórych aktywistów, którzy w 1970 roku wszczęli zamieszki.