Cyfrowe nowości muzyczne: Spotify, Deezer, Wimp i Rdio #35

Zaczynamy od bardzo dobrego krążka indie rockowej (popowej) grupy alt-J. Brytyjczycy pojawiają się z drugim krążkiem "This Is All Yours". Następca "An Awesome Wave" pełen jest spokojnych brzmień, monotonnego wokalu (w tym konkretnym wypadku to komplement) i ciekawych aranżacji. alt-J nie spoczywali na laurach i podczas swoich tras, zdołali nagromadzić kawał porządnego materiału.

Teraz trochę cięższego grania od Black Moth, którzy wracają z drugim longplayem pełnym świetnych, ciężkich riffów i mocnego damskiego wokalu. Stoner rock połączony z progresywnymi gitarami to kwintesencja grania Black Moth, wciąż mało znanego zespołu, który ma zapewne jeszcze parę asów w rękawie, ukrytych na kolejny album. Póki jednak będą trzymać taki poziom, jak na "Condemned to Hope" to trzymam za nich kciuki.

Debiut z Wysp Brytyjskich, czyli zespół z bardzo ciekawą nazwą... Catfish and the Bottlemen parający się indie rockiem. "The Balcony" - longplay Catfish and the Bottlemen - nie jest zjawiskowy, wystrzałowy, ale od początku do końca naprawdę przyjemnie się go słucha. Taki muzyczny filler waszego dnia, gdy nuda zacznie was ogarniać.

Chris Brown już nie twierdzi, że zupa była za słona, zamiast tego wydaje całkiem niezłą płytę. Przeczytajcie recenzję tutaj.

Nie mogłem się doczekać, aż dotrę do tego miejsca na liście - Generationals wydali nowy krążek! Lekki, przyjemny, wpadający w ucho, z prostymi melodiami, banalnymi aranżacjami, to piękne! Tego wam trzeba na nudne dni, brzydką pogodę i kłopoty w szkole/pracy/z partnerem.

Kolejny ciekawy zespół z równie ciekawą płytą, czyli JAWS z debiutanckim krążkiem "Be Slowly". Czego możecie tutaj oczekiwać? Z pewnością melancholijnego popu, momentami przypominającego trochę The Cure (wokalnie jednak to inny świat) z wpadającymi w ucho melodiami i tonami przestrzeni w aranżacjach. Dobra muzyka na leniwy wieczór.

Jest nudno, flegmatycznie i nieporywająco, czyli tak jak lubimy. Leonard Cohen wydał kolejny longplay. Krążek jest przedpremierowo dostępny na Deezer. Jeżeli jesteście fanami Cohena, to nie macie się nad czym zastanawiać. Ale jeśli wolicie mainstreamowe beaty, rockowe riffy, piosenki mówione was nudzą, blues to dla was gatunek dla "zgredów", a folk kojarzy wam się ze skansenem, to "Popular Problems" z pewnością nie jest płytą dla was.

Piękny kobiecy głos, inteligentne kompozycje i teksty oraz melodie zapadające w pamięć to opis pasujący do Lia Ices. Trochę w tym Bat For Lashes i Tori Amos, ale myślę, że za takie porównanie Lia Ices się nie obrazi. Amerykanka od 2008 roku wydaje sobie płyty, które nie zyskują większej uwagi, ale mam nadzieję, że wraz z najnowszym krążkiem "Ices" się to zmieni.

Gatunek: muzyka elektroniczna/synthpop

Trochę elektroniki, trochę luzu, pachnie to MGMT i M83. Lincoln Jesser jest w tym tygodniu na podium zaraz obok Generationals. Świetne piosenki wpadające wprost do naszych mózgów, ta muzyka po prostu płynie, nie jest nachalna i wścibska. Lincoln Jesser jest kolejnym wykonawcą, który pokazuje, że stary dobry synthpop wciąż rządzi. "Modern Colors" - debiutancki krążek tego artysty - możecie zasysać przedpremierowo ze Spotify.

I znów jest dobrze i przyjemnie, ponieważ na głośnikach pojawia się Mamas Gun ze swoim trzecim longplayem. Prosty pop, bujający funk... to całe Mamas Gun. Sporo w tym oldschoolu, wokalu przypominającego Prince'a i trochę brzmień, które kojarzą się ze współczesnym indie popowym graniem. Kolejna ciekawa pozycja do odhaczenia w tym tygodniu.

Kolejna porcja dobrej muzyki elektronicznej, tym razem od Octave Minds, czyli projektu dwóch utalentowanych panów - Chilly Gonzalesa i Alexandra Ridha (Boys Noize). Pewnie nawet bym nie zwrócił na nich uwagi, ale ich kawałek Tap Dance niesamowicie wgryza się w nasz mózg i nie daje spokoju na długi czas.

Oj tak, zgadza się, Slash wydał kolejny solowy album, który... jest po prostu dobry. Chciałbym napisać w cieplejszy sposób o nowym materiale byłego członka Guns N' Roses, ale nie potrafię. Na "World on Fire" znajdziemy świetne riffy, niezłe melodie i cudowne solówki, w końcu mamy do czynienia ze Slashem, ale czy to wystarczy do tego, żeby album był wspaniały? No nie. Przede wszystkim, poziom "World on Fire" jest nierówny, obok dobrych utworów znajdziemy fillery niewarte uwagi.

Na koniec trochę zwalniamy tempo, zostawiam was sam na sam z Train i ich najnowszym krążkiem "Bulletproof Picasso". Nie jest to najlepsza płyta w tym zestawieniu, ba, nawet bardzo średnia i przewidywalna, ale na tle nudnych czynności (jak sprzątanie) może wypaść całkiem nieźle.