Gwiazdy komediowe w Jeff, Who Lives at Home

Jeff (Jason Segel) ma 30 lat i nadal mieszka z matką. Jest trochę nieporadny i sflaczały, ale wierzy, że dzięki znakom znajdzie swoje przeznaczenie. Starszy brat Jeffa Pat (Ed Helms) wiedzie natomiast bardziej uporządkowane życie, ponieważ ma żonę i pracę, lecz jego związek przechodzi kryzys. Pewnego razu drogi nieprzepadających za sobą braci się krzyżują, co będzie miało ogromny wpływ na ich dalsze losy.

Role Segela i Helmsa przypominają te z „Jak poznałem waszą matkę” i „Kac Vegas”. Jeff jest bardziej wycofany od Marshalla z serialu, natomiast Pat okazuje się życiową ofiarą, tylko na mniejszą skalę niż w filmach o przygodach słynnej watahy. Mamy bowiem do czynienia z komediodramatem, gdzie zbyt duże przerysowanie byłoby po prostu niewskazane – dobre tego przykłady to „Galerianki” i „Bejbi blues” Katarzyny Rosłaniec. Dzięki temu historia przedstawiona w „Jeff, Who Lives at Home” jest całkiem wiarygodna i istnieje szansa na identyfikację z jej postaciami. Pojawia się tu nawet ciekawa rola Susan Sarandon jako niespełnionej kobiety, a zarazem matki Jeffa i Peta. Trojgu towarzyszy swoista beznadzieja i taką atmosferą w połowie przesiąka film, z kolei resztę wypełniają humorystyczne i wzruszające sceny.

„Wszystko jest ze sobą połączone” czy „nic nie dzieje się przypadkiem” – takie popularne i często występujące w kinie tezy „przemycają” bracia Duplass. Robią to jednak całkiem subtelnie. Tworzą lekko przygnębiającą, lecz z drugiej strony nieco zabawną i wzruszającą produkcję. Brak większego przerysowania i ciekawe postacie czynią z „Jeff, Who Lives at Home” propozycję godną uwagi, przy czym, mimo wszystko, nie jest to kino z gatunku „lekkie, łatwe i przyjemne”. Do obejrzenia w CYFRA+VOD – niestety wyłącznie z polskim lektorem.