Nie załamuj się, złap "Drugi oddech". Na podstawie tej książki nakręcono Nietykalnych
Co byś zrobił, gdyby cały twój świat - jaki by on nie był - jednego dnia ległby w gruzach? Gdyby uporządkowane życie w jednej sekundzie stałoby się słodkim wspomnieniem? Trudno powiedzieć, ile razy eksploatowano ten schemat w literaturze i filmach, i to w różnej formie. Wielu twórców przy tym poległo, narażając się na drwiny czytelników i zadowalając się co najwyżej uznaniem odciętych od rzeczywistości kucht. Umiejętne granie na emocjach to trudna sztuka, ale w przypadku "Drugiego oddechu" nawet Stevenowi Seagalowi zadrżałaby powieka.
Philippe Pozzo di Borgo to arystokrata urodzony na wyspie "małego Cesarza" - Korsyce. Błękitna krew niewątpliwie pomogła mu ułożyć życie, choć nie układało się ono jak scenariusz filmu kostiumowego. Bezpieczeństwo materialne nie zapewniało stabilizacji emocjonalnej. Tę znalazł dopiero w ramionach ukochanej kobiety. Każdy dzień przy jej boku był słodki niczym korsykańskie figi. Dotąd podróżował po świecie za swoim ojcem, nie mogąc nigdzie znaleźć stałej przystani. Odebrana edukacja również nie była tą, którą zaplanowali Philippe'owi rodzice. Beatrice była nagrodą, za wszystkie trudy młodości, ale znowu nadeszły czarne chmury. Kilka poronionych ciąży, białaczka ukochanej - to mało. Pozzo di Borgo miał wypadek na paralotni i wyrok był tylko jeden - złamany kręgosłup i paraliż ciała. Nic dziwnego, że perspektywa spędzenia reszty życia będąc przykutym do szpitalnego łóżka popycha do samobójstwa. Próba zakończyła się fiaskiem, ale być może dzięki niej udało się złapać drugi oddech? Drugi oddech łapie też Abdel - niepokorny, czarnoskóry zawadiaka, który zostaje opiekunem Philippe'a.
Zderzenie dwóch światów musi zaowocować komizmem, ale dodatkowego smaczku dodaje fakt, że opisane wydarzenia miały miejsce naprawdę. Czytając kronikę cierpień, które przeszedł Philippe, nie mogłem się nadziwić, jakie zawirowania jest w stanie przetrwać ludzka natura. Swoim bagażem doświadczeń mógłby swobodnie obdarować kilka innych osób. Czytając e-booka musiałem co chwila odkładać czytnik na bok, aby ochłonąć - przy okazji czułem na sobie spojrzenia współpasażerów, bo lekturą umilałem sobie podróż pociągiem. "Drugi oddech" jest dla mnie doskonałym przykładem dzieła, które jednocześnie bawi i wzrusza. OK, wiele jest takich książek, ale mało która generuje tak wysoką amplitudę uczuć.
Przesłanie książki jest proste, ale daje do myślenia. Drugim oddechem dla Philippe'a był powrót do planu realizacji swoich marzeń, a dla Abdela - odzyskana wiara w ludzi i porzucenie poczucia niższości względem pozostałych. Obaj
panowie, nie bez zgrzytów, wzajemnie się wspierali i obaj zrozumieli, że w pojedynkę trudno idzie się przez życie.
Na podstawie fragmentów "Drugiego oddechu" nakręcony został gorąco przyjęty przez publiczność i krytykę film "Nietykalni" - sprawdźcie go koniecznie. Jeśli wolisz słuchać niż czytać, sprawdź audiobook.
