Komiksy i ich adaptacje to nie tylko superherosi Marvela i DC. Co sprawia, że „Preacher” jest taki wyjątkowy?

Co prawda za komiksowego „Kaznodzieję” odpowiada DC Comics, ale ten wydawany był w ramach imprintu Vertigo, czyli pod zupełnie innym szyldem niż w przypadku opowieści o superbohaterach pokroju Batmana i Supermana. „Preacher” nie jest częścią żadnego uniwersum — i całe szczęście, bo to opowieść jedyna w swoim rodzaju, w której sacrum ustępuje profanum.

Twórcami legendarnego już komiksu, wydawanego w latach 1995-2000, są scenarzysta Garth Ennis i rysownik Steve Dillon, a za kolorowe okładki odpowiada Glenn Fabry. Łącznie do sprzedaży trafiło aż 75 zeszytów, które opowiadają o perypetiach tytułowego duchownego w przypominającym nieco ten nasz świecie — z tą różnicą, że Bóg uciekł w nim z Nieba. Dosłownie.

Jesse Custer, bo tak nazywa się główny bohater komiksu i bazującego na nim serialu AMC, pochodzi z Annville, czyli małego teksańskiego miasteczka. Zarówno w komiksie, jak i w adaptacji, pewnego dnia opętuje go mityczna istota nazywana Genesis, która jest owocem zakazanego związku Anioła i Demona. Uciekła z Nieba gdy opuścił je Stwórca.

Genesis nie ma świadomości i przekazuje Jesse’emu Custerowi dar nazywany Słowem Bożym, dzięki któremu tytułowy Kaznodzieja może naginać ludzi, którzy go słyszą i rozumieją, do swej woli. Postanawia wykorzystać go, by odnaleźć Najwyższego i zadać mu tylko jedno, ale za to bardzo ważne pytanie: dlaczego, u licha, postanowił nagle opuścić swe owieczki?

Ogólny wydźwięk komiksu i bazującej na niej produkcji jest w zasadzie taki sam, ale już 1. sezon swobodnie miksuje motywy i postaci z początkowych oraz tych późniejszych zeszytów. To w zasadzie dobra wiadomość — bo serial ani nie gubi tego, co w „Kaznodziei” było zawsze wyjątkowe, ani nie nudzi fanów, którzy znają oryginał na wylot.

Najważniejsze jest zaś to, iż na miejscu pozostała cała plejada postaci, które fani oryginału pokochali. Oprócz głównego bohatera, który strasznie dużo chleje, pali i przeklina jak na duchownego, w długą i niebezpieczną podróż udają się jego ukochana Tulip O’Hare oraz Cassidy, czyli stąpający od wielu lat po tym padole łez… irlandzki wampir.

Wśród nich warto wymienić Świętego od Morderców, czyli kowboja, który po śmierci żony trafił do piekła i stał się istnym Aniołem Śmierci, zabijając wszystko na swej drodze. Oprócz tego w tej opowieści przewija się niedoszły samobójca Arseface, któremu nieco później pomaga sam... Adolf Hitler.

Oprócz tego ogromną rolę w „Kaznodziei” grają przedstawiciele organizacji o nazwie Graal, która zajmuje się utrzymaniem przy życiu potomków samego Jezusa Chrystusa (nawet nie pytajcie). Należący do niej Herr Starr, pnący się mozolnie po szczeblach kariery, jest iście złowieszczy w swojej karykaturalności — a to wszystko kreacje, których się łatwo nie zapomina.

Bohaterowie nie są przy tym ani jednoznacznie dobrzy, ani jednoznacznie źli. Nie ma tu też rycerzy bez skazy, a Superman i Batman, gdyby zobaczyli, jakie pomysły miewa Jesse z ekipą, mocno kręciliby nosem i nie przyjęliby ich do swojego klubu. Bywają momenty, że trup ściele się gęsto, krew leje się strumieniami, a ludzka wolna wola jest dosłownie deptana.

Twórcy bardzo celnie punktują zarówno bankrutującą moralnie Amerykę z przełomu tysiącleci, jak i cały współczesny świat, zatracający się w pogoni za bezmyślnym konsumpcjonizmem. Unikają wyświechtanych bon motów, a nawet za pozornie płytką metaforą potrafi stać głębszy sens. Często też rzeczy się dzieją tak po prostu i nie ma w tym nomen omen boskiego planu.

Ponownie dotyczy to zarówno dość surowej kreski w zeszycie, jak i ekspresyjnego stylu, w jakim nakręcono serial. Niektóre sceny to żywcem wyjęte z komiksu kadry, a dynamiczny montaż i praca kamery potrafią tchnąć w nie życie. Scenografie i dialogi przez cały czas balansują zaś niebezpiecznie blisko granicy autoparodii — na szczęście bez jej przekraczania.

Możliwe, że to zasługa tego, że Seth Roger i Evan Goldberg, którzy przenieśli „Preachera” na ekrany, nie pracowali sami, a współproducentami wykonawczymi serialu zostali twórcy komiksu, czyli Garth Ennis i Steve Dillon. W głównego bohatera wcielił się zaś Dominic Cooper, który do tej roli jest wręcz stworzony — o czym przekonać możecie się teraz sami.

Dla wszystkich, którzy nie zdążą na premierę – 8 lutego tuż przed emisją 2. odcinka (który na antenie pojawi się o 22:00), o 20:45 będzie można obejrzeć powtórkę 1. odcinka.

* Materiał powstał we współpracy ze stacją AMC.

Nie przegap nowych tekstów. Obserwuj serwis Rozrywka.Blog w Google News.