Świat jest pełen chętnych suk
Piekara znany jest ze swej kontrowersyjności. Albo jest po prostu wystarczająco sprytny, aby zwrócić na siebie uwagę. Po 20 latach przerwy uderzył w rynek serią zbiorów opowiadań o Mordimerze Madderdinie, inkwizytorze, który żyje w świecie, gdzie Chrystus nie umarł na krzyżu, lecz zszedł z niego i ukarał mieczem swych oprawców. Napisał też "Przenajświętszą Rzeczpospolitą", gdzie mamy do czynienia z bardzo, bardzo przygnębiającą wizją Polski, i która to książka jest niezwykle wulgarna, a dla niektórych wręcz odrzucająca. No i mamy też zbiór opowiadań zatytułowany "Świat jest pełen chętnych suk" opatrzony wyzywającą okładką.
Ilekroć przeglądałem opinie o tej książce, wielokrotnie spotykałem się z niepochlebnymi opiniami dotyczącymi tytułu i okładki. Głównie były to co prawda kobiety, ale nie zmienia to faktu, że częstokroć temat ten wywoływał burzliwe dyskusje. Cieszę się, że nie jestem cnotliwym chłopczykiem, którego taki tytuł i okładka mogłyby srogo zniesmaczyć. Nie wspominając już o zawartej na stronach prozie.
W książce znajdziemy 13 opowiadań Jacka Piekary. Niektóre z nich ukazywały się już to tu, to tam, ale większości z nich nie znałem wcześniej. Podzielono je też na cztery grupy o tytułach "Miłość, seks, nienawiść", "Bóg i historia", "Obce światy" oraz "Planeta masek". Trzy opowiadania z pierwszej grupy znałem już wcześniej, nie omieszkałem jednak odświeżyć sobie pamięci.
W tejże też grupie znajduje się opowiadanie tytułowe, którego bohaterem jest Aleks - zawodowy podrywacz i kobieciarz, którego talenty stara się wykorzystać pewna firma. Po pewnym czasie Aleks orientuje się, że wdepnął w straszne bagno. Jest tu też niegłupie w swym przesłaniu opowiadanie "Zielone pola Avalonu" o żyjącej w strachu kobiecie, bitej i poniżanej przez własnego, apodyktycznego męża.
"Bóg i historia" to, moim zdaniem, najciekawsza część całego zbioru. Spotkamy się tutaj z wizją Polski, która zwyciężyła Drugą Wojnę Światową poprzez zawarcie paktu z Niemcami i zdobycie Moskwy. Głównym zaś bohaterem jest generał Cyfert, bohater narodowy, który osobiście wytropił i wykończył Stalina. Spotkamy się też z Jezusem, żyjącym we współczesnym świecie i pracującym jako kierowca ciężarówki oraz małym chłopcem, który kilkakrotnie w swym życiu spotyka ubraną w czerń kobietę, a także przemierzającego zaświaty potępionego. Niemal wszystkie z powyższych opowiadań świetnie się czyta, a na koniec następuje zwrot akcji o 180 stopni i kompletny szok!
Równie przyjemnie jest się zapoznać z opowiadaniami z kolejnej grupy - "Obce światy", które choć krótkie i w sumie nijakie (chociaż jedno z nich upodobałem sobie szczególnie) czyta się świetnie. Z kolei "Planeta masek" to moim zdaniem najsłabsza część całej książki. Zawarto tutaj 3 opowiadania o agencie O'Reilly, który żyje na planecie o niespotykanym ustroju, gdzie ponad wszystko liczy się prestiż i honor, w imię którego ludzie zabijają się bez skrupułów i wyrzutów sumienia. Ludzie noszą też maski, symbolizujące określone stosunki pomiędzy ludźmi, używają gestów, które mają szczególne znaczenie. Szanują tych, którzy osiągnęli wysoki status i zabijają tych, którzy ich obrazili. Autor wykreował w tych trzech krótkich historiach całkiem ciekawe uniwersum, jednakże w przeciwieństwie do świata, w jakim żyje dobrze znany fanom Piekary Mordimer Madderdin, opowiadania te są strasznie płytkie i kończą się strasznie lakonicznie. Bo cały morał, jaki z nich płynie, jest taki, że bohater potrafi świetnie wykorzystać rzeczywistość wokół siebie do osiągnięcia swych celów.
Podsumowując zaś cały zbiór, jestem przekonany, że nie powinniście żałować wydanych na książkę pieniędzy. Jeśli jednak twórczości Piekary nie znacie, mam nadzieję, że nie jesteście cnotliwymi chłopczykami. Bo jest tu dużo seksu, przemocy, śmierci, często padają też wulgarne słowa, ale to wszystko zawarte jest w ciekawych opowiadaniach, z którymi warto się zaznajomić. To dobra książka, aby zapoznać się z twórczością autora. Nie jest to jednak Piekara w szczycie formy.
