Filmowe hity w TV na Wielkanoc!

„Jestem Bogiem” to dopracowane realizatorsko i ciekawe kino rozrywkowe, ale niestety niedocenione. Jego siła tkwi przede wszystkim w ciekawej fabule. Opowiada ona o niespełnionym pisarzu, Eddiem Morra – w tej roli, jak zawsze znakomity, Bradley Cooper. Kiedy wydaje się, że już nic nie napisze, dostaje w prezencie pigułkę, dzięki której wykorzystuje sto procent potencjału swojego umysłu. Brzmi ciekawie? I tak jest w istocie. Autorzy zaoferowali bowiem sporo trzymającej w napięciu akcji i odrobinę humoru, a sam Morra intryguje. Doskonały relaks gwarantowany.

Paul Thomas Anderson zasłynął przede wszystkim „Magnolią” czy „Mistrzem”, ale to „Boogie Nights” jest lepszą produkcją. Wiele scen i postaci po prostu na zawsze zapada w pamięć. W filmie mamy sporo humoru wymieszanego z dramatem, a dwie najciekawsze role zagrali Mark Wahlberg (wschodzący gwiazdor porno) i Burt Reynolds – reżyser kina dla dorosłych. Nie jest to „Nimfomanka” Larsa von Triera, jednak film bezceremonialnie i ciekawie podchodzący do tematu branży XXX z przełomu lat 70. i 80.

Film zaskakuje fabułą – oglądając losy milionera zagranego przez Michaela Douglasa nie wiemy, jak potoczy się cała akcja, a sam finał wgniata w fotel. „Gra”, co charakterystyczne dla kina Davida Finchera, jest mroczna i niejednoznaczna. Jedynie czasami niepotrzebnie spada tempo akcji, lecz i tak fabuła wciąga. Nie mamy do czynienia z filmem lepszym od „Siedem” czy „Fight Clubu”, jednak na pewno bardziej udanym od „Azylu”.

„Somewhere. Między miejscami” to moje jedno z największych odkryć ostatnich paru lat. Sofia Coppola znakomicie posługuje się tu nietypowym językiem filmowym, gdzie nie ma praktycznie miejsca na dialogi – niemal wszystko przekazują obrazy. Efekt jest powalający! Dawno nie widziałem tak poruszającego (i zarazem ujętego w nietypowej formie) przekazu na temat tego, jak pewne „substytuty” zastępują nam prawdziwe szczęście.