Charlie Brooker i Annabel Jones mówią nam, co widać w Czarnym lustrze

Netflix nie tylko tworzy własne seriale, ale ratuje też przed zapomnieniem produkcje z ogromną rzeszą fanów. To właśnie dzięki amerykańskiej platformie streamingowej powstał poprzedni sezon Black Mirror, a na chwilę przed końcem roku zadebiutuje 4. seria, która ponownie będzie składać się z sześciu odcinków.

Black Mirror nie jest typowym serialem, a antologią. Każdy odcinek to nowa historia, których z małym wyjątkiem nie łączy nawet popularne w ostatnich latach uniwersum. Kolejne epizody mają jednak wspólną tematykę. Każdy z nich przedstawia wizję przyszłości, w której technologia wymyka się ludziom spod kontroli. Serial jest wyjątkowy i prywatnie zaliczam się do jego wielkich fanów.

Po przejęciu praw do marki miałem obawy, czy charakterystyczny klimat uda się utrzymać. Na szczęście Netflix utrzymał przy sterach jego twórców, w głowach których rodzą się niesamowite pomysły. Z dwojgiem ludzi, którzy trzymają pieczę nad pokazującym nam przyszłość Czarnym lustrem - są nimi Charlie Brooker i Annabel Jones - miałem okazję porozmawiać.

Powyżej wywiad w wersji wideo, a poniżej zapis rozmowy.

Piotr Grabiec: Technologia w Black Mirror jest podobna do naszej, ale bardziej futurystyczna. Jest zakorzeniona w naszym świecie, ale bardziej zaawansowana. Jakie marki i startupy były dla Was inspiracją?

Charlie Brooker: Raczej nie przyglądamy się konkretnym rzeczom, nie zastanawiamy się „hm, jak my tego użyjemy w naszej historii”. Dyskutujemy sobie o pomysłach i raczej to wygląda tak, że sami wymyślamy pomysł i działamy. Nie przeglądamy gazet i nie mówimy „patrz, Samsung właśnie to wynalazł, zróbmy o tym odcinek!”. Najpierw jest nasz pomysł.

Która z technologii rozwijanych obecnie w Dolinie Krzemowej - biometria, rozpoznawanie głosu - najbardziej Was przeraża jako wizja przyszłości? Których obszarów nauki powinniśmy unikać, z czym nie powinniśmy eksperymentować?

Charlie Brooker: Nie możesz schować postępu do pudełka, prawda? Nie wydaje mi się, by były rzeczy, których nie powinniśmy robić… Chociaż nie, są rzeczy, których nie powinniśmy robić, jak np. autonomiczne miliatrne roboty! Zdecydowanie nie powinniśmy ich tworzyć.

Annabel Jones: Technologia zawsze ma jakiś cel, powstaje, by pomagać ludzkości. Black Mirror przygląda się temu, co się dzieje, gdy technologia jest wykorzystywana nieprawidłowo. Opowiadamy o ludziach, o ich słabościach i wadach w kontekście technologii. Nie wydaje mi się, żeby rozwój sam w sobie był zły. Raczej chcemy pokazać, co się dzieje, gdy wykorzystujemy technologię niepoprawnie.

Który z dystopijnych światów, które stworzyliście - każdy odcinek ma swój - przeraża was najbardziej? Pomyśleliście o nim, zrealizowaliście go, a nagle pojawia się myśl „cholera, boję się tej wizji!”.

Annabel Jones: Każdy z nich jest w jakiś sposób niepokojący. Niektóre jednak są optymistyczne. Pozytywne i inspirujące. Musimy opowieściom nadawać różny ton, inaczej stalibyśmy się przewidywalni i nudni.

Charlie Brooker: W czwartym sezonie jest kilka pomysłów, na widok których mówisz „mamy przerąbane”! (śmiech)

Serial remiksuje wiele gatunków. Są jakieś, które chcielibyście wykorzystać, a jeszcze nie mieliście okazji? Co pierwszego przychodzi do głowy?

Charlie Brooker: Musical. Animacja plastelinowa. Musicalowa animacja plastelinowa! (śmiech). Fajnie byłoby zrobić odcinek z kostiumami. Różne pomysły przychodzą do głowy. Czym może być Black Mirror? O, może np. opowieścią detektywistyczną. Mam nadzieję, że w końcu uda mi się wykorzystać wszystkie gatunki, jakie tylko są.

Annabel Jones: I może wymyślisz własne?

Charlie Booker: Wymyślę cztery!

Annabel Jones: Żeby zrobić sześć.

Wychodzą niedługo książki Black Mirror. Co możecie o nich powiedzieć, to będą adaptacje poprzednich dzieł, kontynuacje, czy podobne historie w innym medium?

Charlie Brooker: To dopiero początek tego projektu, ale to będą raczej nowe opowieści. Nie możemy powiedzieć nic więcej na ten temat.

Jest szansa na to, że dostaniemy kontynuacje poprzednich odcinków, albo modne ostatnio współdzielone uniwersum?

Charlie Brooker: W tym sezonie jeden z odcinków łączy się z jednym z poprzednich, więc jeśli chodzi o współdzielone uniwersum, to w zasadzie już je mamy. W kwestii bezpośrednich kontynuacji - raczej nie będziemy takowych robić. I mamy ku temu bardzo dobry powód.

Annabel Jones: Odcinki to zamknięta całość z satysfakcjonującym zakończeniem.

W serialu używacie konceptów takich jak wirtualna rzeczywistość, smart home, implanty i tak dalej. Niektóre są używany w kilku odcinkach. Nie uważacie, że to trochę je spłyca, gdy są wykorzystywane kilkukrotnie?

Charlie Brooker: W sumie to nie. W trzecim sezonie mieliśmy San Junipero i Playtest, które wykorzystywały VR, ale w zupełnie inny sposób. Nie widzę w tym problemu. To tak jak oglądasz Twilight Zone, dużo odcinków wykorzystuje kosmitów czy jakieś bronie, ale to inne odcinki. U nas jest tak samo.

Ale poźniej będziecie musieli inne obszary poruszyć?

Charlie Brooker: Nowe rzeczy zostaną wynalezione, a to więcej zmartwień.