Botoks w odcinkach, Jackie i Bękarty wojny. Styczniowe nowości Showmaksa

Jako entuzjasta wysokiej jakości obrazu mam pewne opory przed oferującym wyłącznie skompresowane Full HD Showmaksem. Teraz coraz bardziej zaczynam się przekonywać do tego młodego usługodawcy VoD. A już na pewno nie mam najmniejszych wątpliwości, że dział zajmujący się finansowaniem produkcji oryginalnych i kupowaniem licencji na cudze produkcje doskonale rozumie potrzeby polskiego widza.

Co więcej, trend ten wydaje się utrzymywać. Patrząc na styczniowe nowości w ofercie Showmax, widać różnorodne propozycje, skrojone na miarę pod nasz kraj. Nie wszystkie nowe propozycje mi się podobają, jednak nawet te słabe w mojej ocenie tytuły to kulturalne fenomeny na polskim rynku rozrywkowym.

By nie przedłużać, czas na prezentację nowości, które w usłudze Showmax będą debiutować w ciągu bieżącego miesiąca.

Po raz kolejny Patryk Vega próbuje upiec dwie pieczenie na jednym ogniu i wraz z filmem stworzyć serial o tym samym tytule. W przypadku Pitbulla to się udało. Teraz reżyser próbuje tego samego ze swoim hitem roku, a więc Botoksem. Film został oceniony zgodnie przez redakcję Spider’s Web jako koszmarny. Znajdujemy się jednak w mniejszości, bowiem większość polskich widzów pokochała ten film.

Serialowy Botoks będzie rozszerzeniem wątków z filmu i czymś dużo, dużo większym. Co to znaczy? Przekonamy się już 31 stycznia tego roku, kiedy produkcja pojawi się na platformie. Wówczas zadebiutuje, jak można wywnioskować z zapowiedzi serwisu, pierwszy odcinek serialu. Kolejne mają pojawiać się co tydzień.

To kolejne dwa kontrowersyjne fenomeny polskiej popkultury. Wymienione wspólnie, bo pochodzą od tego samego studia i prezentują w zasadzie podobną formę i formułę. To dwa animowane seriale zdecydowanie tylko dla dorosłych, lubujące się w prostym – a w wielu momentach wręcz prostackim – humorze, choć pełnego absurdu i satyry. Oba seriale pojawiły się w całości prawdopodobnie w związku z wynajęciem tego samego studia do stworzenia serialu Egzorcysta, dostępnego na wyłączność na Showmaksie.

Blok Ekipa opowiada o trójce warszawskich dresiarzy. Do ich zajęć należy picie alkoholu, jaranie trawy oraz słuchanie hip-hopu. Problemy finansowe koledzy zaspokajają wymuszeniami, kradzieżami i paserstwem. W drugim z seriali tytułowy Kapitan Bomba wraz ze swoją załogą chroni galaktykę Kurvix przed złymi kosmitami. To również prawdopodobnie największa serialowa kopalnia wulgaryzmów języka polskiego, stosowanych w sposób wyjątkowo kreatywny.

Jak się okazuje, nawet w zwalczaniu komunistów przez misje dobroczynne można przesadzić. Dowiemy się o tym z bardzo dobrego, opartego na faktach filmu z Tomem Hanksem w roli Charliego Wilsona. Akcja filmu rozgrywa się w latach 80. ubiegłego wieku. Charlie Wilson to dobroduszny, choć nienawidzący komunistów kongresmen z Teksasu.

Kongresmen okazał się bardzo aktywnym działaczem, jeśli chodzi o wojnę w Afganistanie. Wspólnie ze swoją równie ideologicznie nacechowaną partnerką i przy współpracy z CIA organizuje pomoc dobroczynną, mającą wesprzeć ofiary radzieckiej okupacji oraz dozbroić wojowników o wolność. By nie spoilować, zdradzę tylko, że Wilson będzie musiał – w wyniku konsekwencji swoich działań – zmierzyć się ze swoją wiarą i poglądami.

Od początku było wiadomo, że jak tylko Tarantino zabierze się za kręcenie filmu o II wojnie światowej, że będzie to coś wyjątkowego i dalekiego od standardowych schematów gatunkowych. Nie inaczej było w Bękartami Wojny, filmem dla wielu już kultowym.

Bękarty wojny to szalona jazda z historią w tle, przedstawianej z nieco innej, momentami groteskowej wręcz perspektywy. Filmowa fantazja o zemście Żydów na nazistach z szacunkiem odnosi się do wydarzeń wojny, ale też stanowi pastisz filmów pokroju Parszywej dwunastki. No i styl Tarantino wylewa się tu hektolitrami, co dla fanów tego reżysera powinno być świetną wiadomością.

Konwój jest zupełnym przeciwieństwem filmów Patryka Vegi. To ciężkie, klaustrofobiczne dzieło, które nie ma w sobie nic z lekkości i swobody Pitbulla. Konwój to połączenie Pod Mocnym Aniołem z Nienawistną Ósemką Tarantino. Tyle, że ośmiu kowbojów wymieniamy na czterech członków służby więziennej, z kolei zajazd na ciasną furgonetkę.

Pojazdem przewożony jest nauczyciel-pedofil. Nie dość, że postać grana przez Ireneusza Czopa dopuściła się obrzydliwych czynności seksualnych na nieletnich, to jeszcze przyczyniła się do śmierci strażników zakładu karnego. Nic zatem dziwnego, że eskortująca go grupa mężczyzn nie pała sympatią do więźnia. Delikatnie to opisując. Zwłaszcza, że pedofil jedzie do zakładu psychiatrycznego, wymykając się zimnej celi. Czy dojedzie…?

Tytułowa Jackie to o Jacqueline Kennedy, była pierwsza dama Stanów Zjednoczonych i żona Johna F. Kennedy’ego. To historia przeszywająca i niezwykle dramatyczna. O jej sile stanowią trzy elementy: fenomenalna rola Natalie Portman, muzyka Micy Levi i piękne, symetryczne kadry. To nie jest historia o całym życiu Jacqueline Kennedy wyposażona w arsenał ciekawych anegdotek. Nie jest to także dokładna opowieść o śmierci byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Właściwa akcja filmu Jackie toczy się tak naprawdę jednego dnia. Do domu, w którym mieszka Jacqueline, przybywa dziennikarz. Mężczyzna chce przeprowadzić wywiad z byłą pierwszą damą o tym, co dzieje się z nią po tragicznej śmierci jej męża. W trakcie rozmowy Kennedy z przedstawicielem prasy pojawiają się retrospekcje z ubiegłego tygodnia Jackie – od jej wizyty w Dallas z mężem, gdzie ten został postrzelony aż do pogrzebu.