Grubo pan pojechał, panie Czarnek. 6 filmów i seriali o odżywianiu i akceptacji, które musisz zobaczyć

Przemysław Czarnek nie myślał zapewne o tym, jak wiele młodych osób ma problemy z samooceną. Nie sprawdził także statystyk, które mówią, że to wcale nie dziewczynki mają większe problemy z nadwagą. O tym, jak wielki wpływ na młodych ludzi może mieć napiętnowanie przez nadmierną wagę, od lat mówi kino. Panu Czarnkowi polecamy zatem obejrzenie tych produkcji, które mówią o problemie stygmatyzacji wagi, zaburzeniach odżywiania a także o ciałopozytywności.

Do czego mogą prowadzić zaburzenia odżywiania, biorące się ze społecznej presji, problemów w domu rodzinnym i które przekładają się na trudność w samoakceptacji? O tym właśnie opowiada film Netfliksa, „Aż do kości”. W główną rolę wcieliła się Lily Collins, prywatnie córka Phila Collinsa, znana też z roli Emily w „Emily w Paryżu”. Dramat Marti Noxon, która wyreżyserowała obraz i napisała do niego scenariusz, to przejmujący obraz o młodej kobiecie cierpiącej na anoreksję. Co interesujące, odtwórczyni roli głównej, Collins, również cierpiała na zaburzenia odżywiania, które były konsekwencją trudnych relacji rodzinnych, jak mówiła otwarcie aktorka. Więcej o filmie dowiecie się z naszej recenzji.

Film „Aż do kości” obejrzycie na Netfliksie.

Film mocno przesłodzony i momentami przesadzony, ale chwała mu za to, że próbuje rozprawić się z nienaturalnymi, wygórowanymi standardami piękna, w tym wypadku rządzącymi amerykańskimi konkursami piękności. W głównej roli występuje tu nastolatka z Teksasu, Willowdean Dickson (Danielle Macdonald). Jej matka Rosie (Jennifer Aniston) organizuje jeden z takich konkursów. Willowdean chce walczyć o zmianę spojrzenia na standardy piękna. Nie zawsze robi to z głową, przez co filmowi bliżej do komedii niż do dramatu obyczajowego, ale przynajmniej próbuje.

Film „Kluseczka” znajdziecie na Netfliksie.

Catherine Breillat jest ekspertką od przedstawiania różnych aspektów kobiecości. Zarówno tej dojrzałej, jak i młodzieńczej, dopiero się rozbudzającej. W „Mojej siostrze” opowiada o młodej dziewczynie, która ma kompleksy z powodu swojego wyglądu. Nastolatka jest otyła, przez co zamknięta w sobie. Mierzy się z presją otoczenia dotyczącą wyglądu dojrzewającej kobiety. Jest zapatrzona w swoją „idealną” starszą siostrę, zazdrości jej i chce być taka jak ona. Francuska reżyserka pozwala nam zagłębić się w jej psychikę, tworząc portret powolnego i nieodwracalnego rozpadu osobowości.

Każdy z nas wygląda nieco inaczej. Możemy (i powinniśmy) dbać o własne zdrowie, ale oczekiwanie od drugiego człowieka, by wyrzekł się własnego ciała w imię dobrego samopoczucia drugiej osoby jest czystym okrucieństwem. Na szczęście w Hollywood można znaleźć coraz więcej produkcji głoszących większą ciałopozytywność, a jedną z nich jest hitowy serial Netfliksa „Orange Is the New Black”. Produkcja pokazuje na przykładzie swoich bohaterek cały przekrój amerykańskiego społeczeństwa i udowadnia, że bez względu na to jak wyglądamy w każdym z nas kryje się piękno i siła.

Serial dostępny w serwisie Netflix.

Do Hollywood można mieć pretensje o wiele przesłodzonych wyciskaczy łez poświęconych „ważnym tematom”, ale wypowiedź ministra Czarnka pokazuje, że jak widać filmy takie jak „Hej, skarbie” są absolutnie potrzebne. Bo czasem historia większa niż życie jest potrzebna ludziom operującym na stereotypach. A właśnie taką opowieścią jest film poświęcony czarnoskórej Claireece „Precious” Jones dyskryminowanej ze względu na swoje pochodzenie, rasę i nadwagę.

„Nie rozmawiaj z Irene” to kanadyjska komedia poświęcona zakochanej w cheerleadingu nastolatce. Dręczona w szkole ze względu na nadwagę dziewczyna zostaje zawieszona w prawach ucznia i za karę musi pomagać przez dwa tygodnie w domu opieki dla osób starszych. Irene postanawia wykorzystać tę okazję, żeby zgłosić swoich nowych znajomych do konkursu tanecznego. I przy okazji udowodnić światu, że pasję do tańca można pokazywać bez względu na swój wygląd.