Ghost in the Shell

Netflix w ostatnich dwóch latach coraz mocniej rozwija współpracę z twórcami animacji, również tymi wywodzącymi się z Japonii. Kolejne anime serwisu pojawią się w przyszłym roku, a najważniejszym z zapowiedzianych tytułów jest bezsprzecznie kontynuacja „Ghost in the Shell”. Kultowa produkcja z 1995 roku (powstała na bazie komiksu Masamune Shirowa) szybko zyskała popularność porównywalną z wcześniejszym „Akirą”, który zresztą wkrótce też otrzyma swój sequel.

W końcu Hollywood (i kultura masowa) dojrzało na tyle, że nie idzie naiwnym i prostym tropem obsadzania głównych ról w swoich widowiskach klasycznymi przedstawicielami białej rasy.

Hollywood i popkultura w ogóle zbudowane są na powtórzeniach. Nie ma w tym nic złego. W twórczym recyklingu znanych już motywów również. Niestety ostatnio coraz bardziej nasila się fala nic nie wnoszących i w zasadzie niepotrzebnych remake’ów oraz aktorskich wersji znanych bajek. I choć trafiają się wyjątki (aktorska Księga Dżungli z 2016 roku to prawdziwy majstersztyk), to jednak kolejnych remake’ów przybywa. Niestety… Poniżej zebrałem te najbardziej moim zdaniem zbędne.

Tomek Domański napisał, że nie dziwi go finansowa klapa filmowego Ghost in the Shell. Być może sytuacja potoczyłaby się nieco inaczej, gdyby w rolę głównej bohaterki wcieliła się Margot Robbie. Początkowo właśnie taki był plan.

Oryginalny Ghost in the Shell to jeden z moich ulubionych filmów. Fabularny remake z ogromnymi pieniędzmi na efekty specjalne miał szansę, żeby również stać się dla mnie kultową produkcją. Nie został i – jak pokazują wyniki finansowe filmu – nie tylko ja tak uważam.

Aktorska adaptacja mangi i anime „Ghost in the Shell” wzbudzała ogromne kontrowersje na długo przed premierą. Zamerykanizowana wersja kultowej serii wypadła jednak znacznie lepiej, niż można było się spodziewać. To nie jest wierny remake i to właśnie dzięki temu film jest zachodnim widzom bliższy niż oryginał.