sarah linden

Wiedziałam, że to wszystko tak się skończy. Po pierwszym odcinku 4 sezonu „The Killing” obejrzanym jednego dnia, już następnego pochłonęłam pięć kolejnych epizodów. Odpalałam jeden za drugim, klikając w ikonkę play coraz bardziej poruszona. Siedziałam do 1:00 w nocy, by w końcu poznać rozwiązanie kryminalnej intrygi i przekonać się, co czeka moich dwóch ulubionych bohaterów, Holdera i Linden. I wiecie co? Było warto, choć nie mogę powiedzieć żebym: a) wyspała się; b) nie czuła tęsknoty za detektywami. Bo to już jest koniec. I… dobrze.

1 sierpnia wrócił jeden z najlepszych, jeśli nie po prostu NAJLEPSZY serial, jaki kiedykolwiek oglądałam, „The Killing”. Wszyscy ci, którzy podzielają moje zdanie, modlili się do Netflixa, by miał ich w opiece. Ołtarzyk z wizerunkiem bydlaka Underwooda zmietli na chwilę pod biurko, bo na głównym planie wśród blasku świec pojawili się oni: Holder i Linden, duet najlepszych śledczych małego ekranu ostatniego dziesięciolecia. Mam nadzieję, że AMC już czuje ból po pstryczku w nos. Otwierający 4 sezon odcinek pokazuje, że Netflix wie, co robi i robi to dobrze.

Widziałam sporo seriali. Były wśród nich te lepsze, i te gorsze. Widziałam sitcomy, seriale familijne, sensacyjne i kryminalne. I zawsze, mimo sięgania po nowe wracać będzie do mnie „The Killing”. Bez wątpienia to serial, który najbardziej mnie wciągnął. Trzy sezony obejrzałam hurtem i jakież było moje szczęście, kiedy dowiedziałam się, że „The Killing” powróci jednak z 4 sezonem. Co prawda będzie on krótszy i niestety ostatni, ale wiem, że jest na co czekać. I to już niedługo. Netflix wypuści go już 1 sierpnia!