4 sezon "The Killing" tuż-tuż. 10 powodów, dla których warto obejrzeć najlepszy serial wszech czasów

Wśród moich znajomych, a także kolegów redakcyjnych wciąż są osoby, które nie dały się przekonać do obejrzenia losów dwóch policjantów z Seattle. Te 10 powodów dedykuję więc wam. Macie jeszcze trochę czasu do nadrobienia!

Pewnie Bernadette nie zgodziłaby się ze mną, ale krajobraz Seattle, zwłaszcza obrzeża miasta urzekają w tym serialu podobnie jak wszystko inne. Lasy, woda, chłód, który wyziera z ekranu uwodzą. W pamięci utkwiła mi najbardziej jedna z pierwszych scen pilotażowego odcinka, kiedy Sarah Linden, główna żeńska bohaterka, biegnie przez las. Pokonując kolejne metry, widzimy drzewa, trzaskające gałązki, mgłę. W powietrzu unosi się tajemnica. I już niedługo to właśnie Linden przyjdzie ją rozwiązać.

To, co podoba mi się w tego typu serialach i w "The Killing" właśnie, to sposób prowadzenia kryminalnej intrygi. Widać w niej ciągłość, kolejne warstwy odkrywamy, jak przy rozbieraniu cebuli. Każdy odcinek nie jest poświęcony innemu morderstwu (co także cenię, ale raczej w serialach starej daty, jak np. "Columbo"), ale jedna sprawa ciągnie się przez sezon, dwa sezony. Dla mnie zwiększa to wiarygodność prowadzenia sprawy, pokazuje jej bogactwo, jest szansą do okrycia nowych tajemnic, do kolejnych blefów i twistów, podczas których będę z namaszczeniem wykrzykiwać: "Ten serial jest jeszcze lepszy niż myślałam!".

Nie wiem, czy ci z was, którzy oglądali "The Killing" też to zauważyli, ale serial zdecydowanie wyróżnia się jakimś realizmem, naturalizmem na tle innych amerykańskich produkcji. Tutaj bohaterowie to prawdziwi ludzie z krwi i kości - czasem są spoceni, źle wyglądają, są brudni lub nieogoleni. Mają zwykłe problemy zwykłych ludzi. I to jest świetne. Ta niejednokrotnie pokazywana brzydota, zwykłość poruszają bardziej niż blichtr i drogie limuzyny.

"The Killing" pełen jest tajemnic, które odkrywamy w każdym odcinku. Ciekawa jest ich różnorodność - odkrywamy sekrety mafii, policjantów, rodzin, polityków. Serial umiejętnie łączy wszystkie wątki. Każdy odcinek kończy się jakimś zaskoczeniem, pragniemy natychmiast odpalić kolejny epizod, by dowiedzieć się, co dalej nastąpi. Pociągają nas zresztą nie tylko tajemnice związane ze sprawą, ale też te odnoszące się do prywatnego życia głównych bohaterów.

Zarówno sprawa śmierci nastoletniej dziewczyny, która w niewyjaśniony sposób łączy się z ważnymi głowami Seattle oraz zbrodnie popełniane przez maniaka dają nam mnóstwo emocji. Odcinki są dynamiczne, wciągające. Tu nie ma miejsca na przestoje, nie ma nudnych momentów. Emocje buzują, napięcie wzrasta. Najbardziej porywający serial ostatnich lat.

Uwielbiam seriale, książki, w których przeszłość głównych bohaterów jest dla nas zagadką. Tu dostajemy dokładnie ten element. W toku spraw poznajemy przeszłość i skrywane bolączki Holdera i Linden i te postaci coraz bardziej zaczynają żyć własnym życiem. Rozumiemy ich pokusy, ich intencje, zastanawiamy się, co zrobią. Oni noszą w sobie tajemnice, a by bardzo chcemy, aby to właśnie z nami się nimi podzielili.

Tego przywitania mogłabym słuchać w kółko. GE-NIAL-NE. Nie mam nic więcej do dodania.

Rozmowy Holdera i Linden należą do jednych z najlepszych momentów serialu. Poczucie humoru Holdera jest genialne a zrezygnowane i karcące spojrzenie Linden najlepsze z najlepszych. Moment, w którym Stephen mówi Sarah o swoim wegetarianizmie bezcenny!

Na pozór nieemocjonalna i twarda. W rzeczywistości pełna strachu, bólu i obaw. Chce pomagać innym, ale nie potrafi pomóc sobie. Jej determinacja i chęć dotarcia do prawdy budzi podziw i przeraża jednocześnie. Silna kobieta na właściwym miejscu i jednocześnie przeciwieństwo Holdera. Kiedy się otwiera, daje z siebie wszystko.

Chyba najsmaczniejszy punkt programu. Stephen Holder jest postacią świetną, z którą chcesz się zaprzyjaźnisz. Wiesz, że jego akceptacja oznacza wszystko i jest warta więcej niż milion dolarów. Niedostępny, skrywa pod maską swoje prawdziwe "ja". Ma spojrzenie, którym może zabić i uwieść. Jest inteligenty, choć obarczony, wspomnianą już, przeszłością. Stanowi idealne uzupełnienie zachowawczej Linden. Cudowna postać, cudowny duet!