Silent Hill

Plotka głosi, że w 1991 roku, dwudziestopięcioletni wówczas Akira Yamaoka ubiegał się o posadę grafika w Konami. Na szczęście: nie udało mu się i zamiast tego, wylądował na posadzie asystenta kompozytora muzycznego. Nie wiem komu powinno się przesłać kwiaty za tę decyzję, czy została ona podjęta przez panią kadrową, dyrektora artystycznego czy anonimowego pracownika, który poznał się na jego talencie. Tak czy inaczej, dzięki temu zbiegowi okoliczności powstały najlepsze - moim zdaniem - soundtracki w dziejach gier wideo. 

Mimo kiczu i prostoty, „Apokalipsa”, oglądana w odpowiednich warunkach, zapewnia dawkę grozy.

Ekranizacja kultowej gry miała budzić grozę i niepokój. Wyszło jednak coś zupełnie innego – bardziej film akcji niż horror, z miałką fabułą i potworami, które straszą głównie swoim wykonaniem. Czy warto poświęcić czas na "Silent Hill"?