Tytuł najbardziej żenującej komedii Netfliksa tego roku przyznany. Gorzej nie będzie

Córka właściciela kawiarni wylatuje na studia za granicę, gdzie poznaje chłopaka, co owocuje zaręczynami. Teraz parę czeka największe wyzwanie i nie jest nim ani znalezienie sali weselnej, ani wybranie smaku tortu, ani rozsadzenie gości tak, aby każdy był zadowolony. Czas, by rodziny, młodych spotkały się po raz pierwszy. Coś wam to przypomina? No nie wiem, może pierwszą lepszą komedię romantyczną? Mimo tej przewidywalnej fabule postanowiłam dać temu filmowi szansę, choć po głębszym zapoznaniu się z jego tłem, wydaje mi się, że my, Polacy, po prostu tej produkcji dobrze nie zrozumiemy.

Otávio (Leandro Hassum) to właściciel kawiarni w Rio de Janerio i owdowiały ojciec Mariany (Julia Svacinna). Podczas gdy mężczyzna marzy o tym, by jego córka przejęła po nim biznes, dziewczyna ma na siebie inny plan - zamierza dostać się do prestiżowej szkoły muzycznej i kontynuować grę na skrzypcach. Otávio nie zamierza wspierać swojej córki w rozwijaniu swoich pasji, dlatego nawet nie pojawia się na jej występie. Ostatecznie Mariana otrzymuje wymarzone stypendium i wyrusza w świat.

Trzy lata później Mariana wraca do domu i informuje, że w Paryżu poznała Argentyńczyka Miguela (Simon Hempe), z którym niebawem bierze ślub. Dziewczyna oznajmia ojcu, że musi poznać jej teścia - w tym celu zaplanowali wyjazd do Bariloche, zimowego kurortu narciarskiego w Patagonii, gdzie rodzina Miguela prowadzi hotel. Po długich namowach Otávio wraz z partnerką i bratem Mariany ostatecznie zgadzają się na krótki urlop.

Cała reszta wygląda tak jak sobie wyobrażacie - Otávio zachowuje się jak rozwydrzone dziecko, a nie jak dorosły mężczyzna, który przyjechał poznać swoich teściów. Jednocześnie idiotycznie rywalizuje z ojcem Miguela, co jest smutne, bo ma na celu tylko jedno: pokazać wyższość Brazylijczyków nad Argentyńczykami. Tak, jego niezgoda na związek Mariany z Miguelem nie ma nic wspólnego ze szczęściem jego córki - chodzi wyłącznie o to, że narzeczony dziewczyny jest Argentyńczykiem.

Docieramy do sedna tej produkcji i tego, o czym wspomniałam wcześniej - Polacy mogą nie zrozumieć tej komedii w związku z tym, że wiele dowcipów w niej zawartych opiera się na kulturowych przepychankach miedzy Brazylią a Argentyną, które wynikają z odmiennej historii, kultury i tożsamości narodowej. Wyolbrzymianie stereotypów i żartowanie sobie z konkretnych zachowań nie jest w tym filmie niczym złym, bo wiadomo, że są to tylko takie przepychanki, ale są one wykorzystane w nie do końca dobrym celu. No i nie będą bawić tych, którzy nie rozumieją tych niuansów.

Otávio jest zapatrzonym w siebie facetem, którego interesuje tylko czubek własnego nosa. Nie obchodzi go szczęście córki (na odchodne rzuca jej, żeby do niego nie dzwoniła, jak jej się nie uda), a przez to, że jest wdowcem, sztucznie ma wzbudzać współczucie u widzów. Ale nie z nami te numery. Otávio to rasowy boomer, który swoje żarty opiera na przekręcaniu nazwy TikToka, a jego jedynym celem jest rywalizowanie z rodziną narzeczonego Mariany tylko dlatego, że są Argentyńczykami. Nie ma w nim ani trochę zrozumienia czy refleksji. Nawet na koniec.

Być może "Tak jakby rodzina" mogłaby być analizowana jako pewnego rodzaju satyra polityczna, ale w tym momencie liczy się przede wszystkim to, czy nadaje się na Netfliksa i czy rozbawi widzów serwisu. Mnie nie rozbawiła, wręcz zirytowała. Fabuła podążała utartymi szlakami, żarty były płaskie i niesmaczne, a finał - przewidywalny do bólu. Zdecydowanie nie polecam.

O produkcjach Netfliksa czytaj w Spider's Web: