Kto zdecydował o losach Westeros w ostatnim odcinku „Gry o tron”? Te rody przetrwały walkę o władzę

Uwaga, tekst zawiera spoilery dotyczące 6. odcinka ostatniego sezonu.

Życie polityczne Westeros od samego początku było jednym z najważniejszych elementów „Gry o tron”. Rywalizacja między wielkimi rodami stanowiła jądro życia Siedmiu Królestw, ale też prowadziła je na krawędź zagłady. Jedną z głównych idei w „Pieśni lodu i ognia” jest wizja skłóconych ze sobą ludzi, którzy muszą wspólnie stanąć naprzeciw zagrożeniu na masową skalę. Bo jeżeli tego nie zrobią, to czeka ich zagłada.

„Gra o tron” do pewnego stopnia zapożyczyła ten pomysł, choć im bardziej oddalała się od powieści Martina, tym mniej było w niej politycznych intryg. Również błędy popełniane przez bohaterów coraz rzadziej kończyły się dla nich tragicznie. Każda decyzja Tyriona, odkąd został namiestnikiem Daenerys, była niewłaściwa, a mimo to właśnie on miał najwięcej do powiedzenia na temat wyboru nowego władcy po śmierci walczących ze sobą Cersei i Daenerys oraz wykluczeniu Jona Snow z życia publicznego. Przedstawił swój pomysł przedstawicielom najważniejszych rodów Westeros, które nie uległy zniszczeniu w trakcie ostatnich wojen, a ci go wysłuchali. Ale kto dokładnie brał udział w naradzie wojennej?

Niegdyś najpotężniejszy ród całego Westeros obok Baratheonów, Starków i Tyrellów. Walka o Żelazny Tron i ambicje posiadania trwającej setki lat dynastii sprowadziły ich jednak na manowce. Najpierw zabity przez własnego syna został Tywin Lannister, później podobny los spotkał jego brata, Kevana. Cersei i Jaime przetrwali zaś do zniszczenia Królewskiej Przystani przez Drogona. Na placu boju pozostał tylko Tyrion, ale to właśnie od niego zaczęła się dyskusja o wybraniu nowego króla i to on wskazał swojego idealnego kandydata - Brana Starka, Trójoką Wronę. W nagrodę został wybrany na namiestnika kolejnego władcy (wcześniej pełnił tą rolę w zastępstwie za ojca dla Joffreya Baratheona oraz dla Daenerys Targaryen).

Lord Riverrun i młodszy brat Catelyn Stark przez ostatnich kilka sezonów był więźniem Freyów, po tym jak został pojmany podczas Krwawych Godów. Fani zastanawiali się, czy powróci jeszcze choć na chwilę w finałowych sezonie i nie zostali zawiedzeni. Inaczej niż Edmure, który podczas narady dotyczącej wyboru nowego króla zgłasza swoją kandydaturę. Zostaje jednak błyskawicznie zbesztany i ustawiony do pionu przez Sansę Stark. Później nie ma wyboru i oddaje głos na Brana.

Obecność Samwella na naradzie, która ma zdecydować o wyborze nowego władcy nie wydaje się mieć wiele sensu. Tarly nigdy nie byli przesadnie istotnym rodem, a całą swoją sławę zyskali ze względu na umiejętności bojowe ojca Sama. Nie wspominając o tym, że chłopak należy do Nocnej Straży, a więc nie może pełnić roli głowy swojego rodu. Rola Samwella robi się zresztą jeszcze bardziej niejasna, gdy zostaje wybrany Wielkim Maestrem i członkiem Małej Rady przy królu Branie.

Czy to oznacza, że jego służba dla Nocnej Straży się skończyła? Pierwotnie Sam udał się do Cytadeli, ponieważ w Czarnym Zamku zabrakło maestra i miał tam powrócić po swoim szkoleniu. A może David Benioff i D.B. Weiss zapomnieli o tym drobnym szczególe? Jakkolwiek było, w trakcie samej dyskusji na temat nowego władcy Sam nie wnosi wiele nowego do dyskusji. Jego pomysł, by króla wybierać w sposób całkowicie demokratyczny zostaje od razu odrzucona i wyśmiana, dlatego potem zgadza się na kandydaturę Brana Kalekiego.

Yara jest jedyną osobą, która wyraża swój sprzeciw i oburzenie wobec zamordowania Daenerys Targaryen przez Jona Snow. Jej żądanie surowej kary dla zdrajcy zostaje jednak szybko zagłuszone przez jego siostry. Arya zresztą postanawia w obecności wszystkich zgromadzonych zagrozić, że poderżnie jej gardło, jeśli jeszcze raz powie choć słowo o zabiciu Jona. Od tej pory Yara pełni w spotkaniu rolę statystki wobec popleczników Brana. Jej zgoda na podległość wobec nowego króla ma niewiele wspólnego z credo Żelaznych Ludzi, ale jak widać groźba Aryi na nią podziałała.

Po zamordowaniu Dorana i Trystane'a Martellów, a także późniejszej śmierci Ellarii Sand oraz jej córek wydawało się, że Dorne pozostało bez władcy. W 4. odcinku finałowego sezonu Varys stwierdza jednak, że wybrano tam nowego księcia. Według powieści George'a R.R. Martin powinien nim być Quentyn Martell (który zresztą ginie na długo przed finałem), ale w serialu książę nie zostaje nigdy przedstawiony z imienia. Mężczyzna pojawia się na naradzie, ale nie pełni tam istotnej roli i podobnie jak pozostali ślubuje swoją wierność Branowi Kalekiemu.

Starkowie od samego początku byli centralną rodziną w „Grze o tron”. To właśnie wokół nich kręcił jeszcze 1. sezon serialu, ale później na jaw wyszła wizja Martina, według której główni bohaterowie są tak samo zagrożeni śmiercią jak wszyscy inni. HBO postanowiło zmienić ten trend w ostatnich kilkunastu odcinkach. Od śmierci Rickona (który tak naprawdę nie zrobił nic przez wszystkie osiem sezonów) rozłożono parasol ochronny nad Starkami. Dlatego nie dziwi, że to właśnie oni najbardziej zyskują na śmierci Daenerys. Jon Snow zostaje uwolniony od brzemienia odpowiedzialności za Westeros i wraca na Mur, gdzie zawsze czuł się najlepiej. Arya wyrusza poznawać nieznane krainy, a Bran i Sansa otrzymują we władanie państwa. Córka Neda i Catelyn zostaje Królową na Północy, a Bran Kaleki rozpoczyna swoje panowanie nad Sześcioma (?) Królestwami. I ponownie nikt nie protestuje, gdy Brandon bez słowa zgadza się na żądania siostry.

Trudno orzec, co dokładnie ser Brienne Tarth oraz ser Davos robili pośród członków największych rodów Westeros i dlaczego w ogóle otrzymali prawo głosu. Ród Tarth to przecież zwykli wasale Baratheonów, a Davos Seaworth nie ma żadnych potężnych koligacji od śmierci Stannisa. Tak czy inaczej oboje zagłosowali na Brana, a później znaleźli miejsce w jego małej radzie  - odpowiednio jako dowódczyni Gwardii Królewskiej i starszy nad statkami.

Co ciekawe, mimo że Daenerys zostaje uznana za tyrankę, zamordowana, a jej władza kończy się (dużo) szybciej, niż się zaczęła, to nowi władcy Westeros uszanowali jej wybór w sprawie Gendry'ego. Chłopak zostaje oficjalnie uznany za Baratheona i dostępuje zaszczytu bycia nowym lordem Końca Burzy. Nie próbuje jednak walczyć o swoje prawa do tronu i bez słowa protestu zgadza się na władzę Brana.

Do końca wojny o Żelazny Tron udało się przetrwać także Robinowi Arrynowi. Kto by pomyślał, że chłopak oglądany w 1. sezonie jak ssie sutek matki, będzie jednym z tych, którzy zdecydują o przyszłości Westeros? Zapewne nikt. Wygląda jednak na to, że Robinowi dobrze zrobił pobyt u Yohana Royce'a, który zresztą również wziął udział w naradzie.

W wyborze Brana brali udział także niewidziani wcześniej członkowie różnorodnych rodów z Westeros. Nie wiemy jednak kim byli, ani dlaczego zostali zaproszeni, a showrunnerzy nie czuli potrzeby, aby nam to wyjaśniać.