Znacie ją jako Annę Delvey z "Kim jest Anna?", ale Julia Garner na swoim koncie ma lepsze role

"Kim jest Anna?" to nowa produkcja Netfliksa, która skupia się na prawdziwej postaci pewnej oszustki - tym razem nie w dokumentalnej, a fabularnej formie. Jest to miniserial inspirowany postacią Anny Devley, która wmówiła nowojorskiej socjecie, że jest dziedziczką fortuny, przy okazji naciągając kolejne osoby z towarzyskiej śmietanki na olbrzymie kwoty - kłamiąc, oszukując i wyłudzając.

"Kim jest Anna?" to, niestety, serial co najwyżej przeciętny - scenarzyści nie potrafili opowiedzieć tej niezwykle intrygującej historii z pazurem. Nie najlepiej wyszło im też pisanie postaci, którym kazali wypowiadać kwestie w założeniu błyskotliwie komentujące rzeczywistość amerykańskich wyższych sfer, w istocie zaś - niezwykle trywialne. Oczywiście, wcielająca się w Annę Julia Garner dała z siebie wszystko - mimiką, gestykulacją czy akcentem znakomicie kopiuje prawdziwą Devley, jednak w obliczu tak niespójnego obrazu postaci nie jest w stanie wydobyć z bohaterki czegoś więcej.

Kariera Garner obfituje w świetne kreacje. Jestem wręcz skłonny napisać, że ta urodzona w 1994 roku młoda aktorka chyba jeszcze nigdy nie zawiodła. Ba, zdarzało się, że jej aktorstwo to jedna z niewielu mocnych stron produkcji, w której zdecydowała się wziąć udział.

Poniżej wymieniam te występy Garner, które osobiście zaliczam do najlepszych - są to zarazem produkcje, które zasługują na uwagę z wielu innych względów.

Na pierwszy ogień idzie propozycja chyba najbardziej oczywista - to właśnie ten trzymający w nieustannym napięciu thriller Netfliksa przyniósł aktorce największą rozpoznawalność. Ruth to zdecydowanie jeden z najmocniejszych punktów serialu "Ozark", a Garner jest tu niesamowita - wierzę w każdy jej bezczelny tekst, w jej akcent, w skrywaną za fasadą wściekłości wrażliwość, w mroczne oblicze i niezaspokojoną potrzebę bliskości i miłości. Rola pełnokrwista, charakterystyczna i zapadająca w pamięć. Wszystkie nagrody i nominacje w pełni zasłużone.

"Asystentka" to minimalistyczna i skromna opowieść o kulturze milczenia - duszny, wgryzający się pod skórę obraz codzienności mobbingu, w którym główną rolę gra właśnie Garner. Aktorka nakreśla przed widzami do bólu autentyczny portret ofiary biurowej rzeczywistości nadużyć. Jej bohaterka, Jane, to absolwentka college'u, która otrzymuje wymarzoną pracę przy produkcji filmów. Postępując zgodnie z zasadami, staje się coraz bardziej świadoma kolejnych niewłaściwych i podejrzanych zachowań szefa i części współpracowników. Wyprana z odwagi i energii, nie chce ulegać, ale nie wie też, jak podjąć walkę.

Młoda kobieta (Garner) decyduje się na aborcję. Mimo swojej nie najlepszej relacji z babcią, prosi ją o wsparcie - wkrótce kobiety ruszają w podróż przez cały kraj do Los Angeles, by zdobyć potrzebne pieniądze. Ten film to doskonale wyważona mieszanka cierpkiej komedii i dramatu, która wymyka się schematom i nie idzie na łatwiznę. Chemia między aktorkami jest niemal namacalna - pozwala w pełni uwierzyć w tę relację, potężną, czułą, ujmującą i przezabawną. Jednocześnie naturalna Garner znakomicie kontrastuje z postacią sarkastycznej, wytatuowanej babci-poetki, w którą wcieliła się Lily Tomlin. Świetne kino.

Ten film aktorstwem stoi - największe brawa należą się Elizabeth Olsen, ale Garner (z mniejszą rolą, będącą jej debiutem w pełnometrażowej fabule) robi swoje. W tym wnikliwym studium wypranego przez sektę mózgu i złamanego ducha (główna bohaterka to uciekinierka z sekty, która mierzy się z bolesną przeszłością i decyduje się zamieszkać z siostrą i szwagrem) uwagę przykuwa każda z kreacji - a siedemnastoletnia Garger wyszła przed szereg.

Film na podstawie powieści Daniela Woodrella - opowiada historię mężczyzny imieniem Sammy, który wychodzi z więzienia i zamieszkuje w przyczepie. Pewnego dnia spotyka rodzeństwo, Jamalee i Jasona, którzy włamują się do domów bogatych ludzi i szantażują ich zdobytymi informacjami. Sprawy, rzecz jasna, szybko się komplikują, gdy bohater daje się wciągnąć w ten niebezpieczny tryb życia, z którym zerwać nie będzie łatwo. Występ Julii Garner jest niepokojący i przytłaczający - to rola chyba najbardziej kontrastująca z całą resztą jej filmografii (no, może nie licząc tej, o której piszę poniżej).

Groza w przepięknym wydaniu. Głowa domu, Frank, rządzi swoją rodziną bezwzględnie przestrzegając tradycji i funkcjonujących od pokoleń zasad, które ustanowili przodkowie. Jego córki - Iris i Rose (Julia Garner) - wykonują pewne osobliwe obowiązki, które w niczym nie przypominają tych, jakie muszą spełniać dzieci w przeciętnych rodzinach. Gdy pewnego dnia miasto zalewa gwałtowna ulewa, na jaw wychodzą pewne dziwaczne tropy, które prowadzą do skrywanej od lat tajemnicy (tak, chodzi o konsumpcje dość konkretnego rodzaju mięsa). To chyba najmroczniejszy z występów Garner, która wcieliła się w postać zwodniczą, podstępną i czarującą zarazem.

To tylko część świetnych kreacji tej aktorki, które wskazałem w ramach tej stuprocentowo subiektywnej listy. Spośród pozostałych występów z całą pewnością wyróżniają się też m.in.: portret Terry Newell w opartym na faktach i postaci prawdziwego matrymonialnego oszusta serialu "Dirty John"; świetna rola w jednym z lepszych odcinków "Nowoczesnej miłości"; postać Ellie Landsberg w intrygującym "Maniacu" z Emmą Stone i Jonahem Hillem.

Serial "Kim jest Anna?" obejrzysz na Netflix Polska.