Django

Jak podaje serwis Nflix, Netflix nie przedłużył licencji na 30 filmów ze swojej biblioteki. Te znikną wraz z nadejściem marca. Macie zatem jeszcze kilka dni, aby przejrzeć poniższą listę i nadrobić zaległości.

Święto Narodowe Trzeciego Maja to nie tylko doskonała okazja aby przypomnieć sobie ważny fragment naszej historii, ale również odpocząć w rodzinnym gronie. Jeżeli nie macie pomysłu na wieczorny seans, Netflix nadciąga z odsieczą.

Rok 2013 zaowocował wieloma dobrymi i bardzo dobrymi filmami. Jednak szaleństwem byłoby uwzględnienie w poniższym zestawieniu wszystkich obrazów, o których było głośno, czy które przypadły mi do gustu. Stąd też przedstawiam tylko te propozycje, które uważam za naprawdę bezwzględnie warte poznania.

Jego bardziej znane historie zazwyczaj opowiadają o porachunkach gangów i yakuzie, ale i tak wielu krytyków wciąż zalicza je do horroru, ze względu na wyjątkowo obfite i sugestywne sceny tortur. Ten gość jest w stanie wzbudzić kontrowersje w Japonii, której kino nigdy nie odwracało się plecami od brutalności i seksu. I pisząc o tym wszystkim muszę zaznaczyć, że zazwyczaj przy omawianiu jego monstrualnie obszernej filmografii, wielu krytyków gubi fakt, że Takashi Miike jest wciąż twórcą o dużej wrażliwości artystycznej, który nie tylko nie wstydzi się żadnej ze swoich inspiracji, uwielbia się nimi chełpić i wystawiać je na pierwszy plan, często zmieniając ich znaczenie poprzez ustawienie w innym kontekście. I pomimo takiej nieszczęsnej reputacji, Miike stworzył też szereg kompletnie „bezkrwawych” i familijnych filmów (jak np. wyśmienity Zebraman). Jest to człowiek, który ma naprawdę sporo do powiedzenia i nie da się go łatwo szufladkować do jednej kategorii.

Django jest zarówno ciekawym komentarzem do historii amerykańskiego niewolnictwa, jak i po prostu świetnym Westernem.