gry akcji

Nie wiedzieć czemu, gry z alternatywną wizją historii nie cieszą się zbytnią popularnością, a już szczególnie te rozgrywające się w bliżej niezidentyfikowanym momencie II wojny światowej. Prawdę mówiąc jedynym tytułem spełniającym powyższe kryteria, jaki sobie przypominam, jest Iron Storm. Tam Wielka Wojna trwa nieprzerwanie od 1914 roku do lat 60. Fabuła Turning Point zapowiada się nie mniej ciekawie.

Soul Calibura lub Tekkena zna praktycznie każdy szanujący się konsolowiec. Obie serie stanowią od lat jakby dwa niezniszczalne filary gier z gatunku bijatyk. Każda z nich ma także swoich wiernych wyznawców i nieźle rozwiniętą scenę. Nikt jednak nie jest w stanie jasno sprecyzować, która z nich jest lepsza. Oczywiście miłośnik Tekkena, będzie wychwalał pod niebiosa właśnie... Tekkena i nikt tego nie zmieni. Jak to w życiu bywa, wraz z nową generacją konsol przybędą kolejne odsłony obu serii. Może tym razem dowiemy się, która z nich zasługuje na miano królowej bijatyk.

UberSoldier, Mortyr 3, Tunele Stalina, Overspeed, Marine SharpShooter 3, The Hell in Vietnam, Ruch Oporu, Rajd na Berlin - to tylko niektóre spośród wielu gniotów, jakie z uśmiechem na twarzy sprzedaje nam polskie studio City Interactive. O ile Mortyra jeszcze można pominąć, gdyż nie prezentuje się tragicznie - tak cała reszta, szkoda gadać. Jak w tym świetle prezentuje się Code of Honor?

Demo ukończone! - rzekł dumnie jeden z szefów Insomaniac. Firmy, która dokonuje obecnie ostatnich szlifów na swoim nowym next-genowym platformerze, jakim bez wątpienia jest kolejna część Ratcheta i Clanka. Wszystko super, gdyby nie jeden mały szczegół.. Że demo jest już gotowe dowiedziałem się gdzieś w okolicach E3. Owszem, było tam też dopisane małym druczkiem "wrzucimy wtedy, gdy Sony uzna to za stosowne", jednakże liczyłem to w granicach maksymalnie dwóch tygodni. Cóż, pomyliłem się o jakieś dwa miesiące ;).

Brudny, nieogolony, spocony facet o ciemnej karnacji w białej, rozpiętej koszuli i ogromnym sombrero na głowie podążał ulicami meksykańskiego miasta. Jego postura mogła przerazić, toteż wszyscy usuwali się na jego widok parę kroków w tył. A może to jego odór odstraszał przechodniów, kto to wie. Kroczył, bełkocząc coś po nosem. Prawdopodobnie jakieś przekleństwa, bo minę miał nietęgą. Co i rusz zaciskał pięści i szczerzył przeżółkłe od tytoniu i tequilli zęby. Nagle z tyłu usłyszał gwizd, który wyraźnie skierowany był do niego. Nie zdążył się odwrócić, poczuł na plecach dwa ukłucia. Padł na ziemię jak kłoda. Młody chłopak w fioletowej koszuli zdmuchnął dym wynurzający się z dwóch rewolwerów, trzymanych w dłoniach.

Hack'n'slashe w większości przypadków pozostaną kopiami jedynej produkcji jaką było i jest Diablo. Odezwą się głosy sprzeciwu, twierdzące, iż to nie prawda, że świat inny, że bohaterowie inni, że fabuła inna. Racja. Jednak cel pozostał ten sam. Search and destroy, tak go nazwę. I o ile w przypadku Lokiego idea pozostaje taka, jaką przedstawiłem powyżej, tak cała reszta jest zupełnie inna.