Najmądrzejszy twardziel kina akcji daje w tym filmie morderczy występ. Obejrzycie go na VOD

Kultowa rola Ivana Drago w "Rockym 4" mogła być dla Dolpha Lundgrena początkiem błyskotliwej kariery. W końcu zaakceptował go sam Sylvester Stallone, co z łatwością pozwoliło mu wejść do panteonu hollywoodzkich twardzieli lat 80. Niestety, sprawy potoczyły się nie do końca po myśli samego zainteresowanego. Kilka box office'owych wpadek, skupienie na innych rzeczach, a potem zmiany w amerykańskim kinie akcji, sprawiły, że największy mięśniak wśród członków MENSA na długo zniknął z wielkiego ekranu (a od czasu "Niezniszczalnych" sporadycznie na niego wraca). Prężnie rozwijał się jednak w bardziej niszowych, raczej B-klasowych produkcjach. I to nie tylko jako aktor, ale również producent i reżyser.

Dolph Lundgren jest współscenarzystą i reżyserem "Morderczego występu", w którym wcielił się również w główną rolę. Gra Joe Reynoldsa - perkusistę rockowego zespołu i byłego komandosa. A skoro ma militarną przeszłość, to jak dobrze wiemy z filmów ze Stevenem Seagalem, zaraz ktoś zakłóci jego spokojny, acz głośny żywot. Będzie to grupa terrorystów, wdzierająca się na charytatywny koncert w Moskwie. Jednym z ich zakładników okazuje się prezydent Rosji i tylko główny bohater może go uratować. Oczywiście, wykorzystując wszystkie swoje mordercze zdolności.

Zacznijmy od tego, że sam koncept "Morderczego występu" brzmi cool. Nie da się go inaczej określić. Grany przez Dolpha Lundgrena umięśniony rockman kopie tyłki terrorystom - to musi przemówić do każdego, kto wychowywał się w osiedlowych wypożyczalniach wideo. Bo film ma VHS-ową prostotę. Nikt tu nie udaje, że robi ambitne kino. Wszyscy grają w jednym rytmie, aby dostarczyć frajdy miłośnikom oldschoolowego kina akcji, kiedy to nie tyle liczyły się efekty specjalne, co atletyczne sylwetki aktorów i ich umiejętności kopania tyłków.

Jakkolwiek urocze B-klasowe zacięcie by nie było, wiąże się z pewnymi ograniczeniami. Naiwna, momentami wręcz głupawa fabuła nie wymaga od widza zbyt wiele. To w końcu tylko pretekst, żeby prezentować nam kolejne sceny akcji. Nie należy się jednak spodziewać ich tak rozbudowanych, jak w "Johnie Wicku". Mimo to choreografia kolejnych starć i sposób ich realizacji pozostają jednak na całkiem satysfakcjonującym poziomie. Kto jak kto, ale Dolph Lundgren w ciemię bity nie jest i dobrze wie, jak się naparzać, żeby spragnioną rozrywki publiczność zadowolić. Proponowana przez niego prostota jak najbardziej się sprawdza.

Dolph Lundgren może i za bardzo lubi kierować kamerę na siebie, ale trzeba mu oddać, że wciąż całkiem nieźle wychodzi mu granie kozaków, którzy w najniebezpieczniejszych dla siebie momentach, znajdują chwilę, aby rzucić chwytliwym one-linerem. "Morderczy występ" ma dzięki temu sporo charakteru, pozwalającego wybaczyć mu wszelkie niedociągnięcia.

"Morderczy występ" to jedna wielka klisza, w której nie ma nic odkrywczego. Ale w tego typu produkcjach o tę powtarzalność właśnie chodzi. Ich jakość zależy od tego, w jaki sposób wykorzysta się wytarte motywy i schematy. A Dolph Lundgren podchodzi do nich tak, żeby było głośno i mocno. Czyni to produkcję idealną propozycją na weekendowe rozluźnienie. Za grosze (do 10 zł) obejrzycie ją na platformach VOD.

Więcej o filmach akcji poczytasz na Spider's Web: