To jeden z najlepszych thrillerów psychologicznych, jakie ostatnio widziałem. Nareszcie dostępny online

„Heretic” to amerykański horror z 2024 roku, napisany i wyreżyserowany przez Scotta Becka i Bryana Woodsa. Fabuła skupia się na dwóch młodych misjonarkach mormońskich, które podczas próby nawrócenia tajemniczego mężczyzny, Pana Reeda, wpadają w niebezpieczną grę psychologiczną.

Z pozoru czarujący facet początkowo wydaje się być zainteresowany i uprzejmy, jednak szybko pokazuje swoją diaboliczną naturę. Bohaterki orientują się, że wszystkie wyjścia z domu zostały zamknięte; tymczasem ich podejrzany gospodarz co chwila pojawia się, aby zadać im kolejną zagadkę testującą ich wiarę.

Beck i Woods zainspirowali się filmami takimi jak „Kontakt” i „Kto sieje wiatr”, które poważnie podchodzą do tematyki religijnej w kontekście rozrywkowym. Scenariusz powstał w wyniku osobistych doświadczeń Woodsa związanych ze śmiercią ojca, która skłoniła go do snucia licznych refleksji nad życiem po śmierci. Aby zapewnić autentyczność postaci misjonarek, twórcy konsultowali się z przyjaciółmi mormonami oraz z aktorkami, które same mają doświadczenia związane z mormonizmem.

Nie ulega też wątpliwości, że „Heretic” odnosi się do współczesnych kwestii politycznych w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza w kontekście fanatyzmu, kontroli i manipulacji. Całość pochyla się bowiem nad tematem przenikania się religii i polityki oraz wpływu religijnych przekonań na regulacje prawne. Wybór żeńskich postaci głównych miał ewidentnie na celu ukazanie dynamiki kontroli i przestarzałych, seksistowskich postaw w instytucjach religijnych. I choć poziom komentarzy i całej dyskusji momentami niebezpiecznie zbliża się do licealnych kłótni przy piwku, potrafi zaskoczyć błyskotliwością. Zwrotami akcji również.

Prawdziwym asem w rękawie filmu jest, rzecz jasna, Grant. Dawno nie widziałem artysty tak ewidentnie rozkoszującego się rolą - w tym wypadku jedną z niewielu w karierze, które pozwoliły mu wyskoczyć z szuflady uroczego protagonisty komedii romantycznych. Samoświadomie szarżuje, balansuje między prawdziwym mrokiem a błazenadą, pozostając niezmiennie niepokojący. Jak zresztą cały film, na przemian przerażający i groteskowy.

„Heretic” subtelnie generuje napięcie - w sposób niemal teatralny - oraz atmosferę obaw, opartą na konfrontacji wiary ze zwątpieniem, autorytetu z manipulacją. Film jest niewygodnie intymny, duszny i klaustrofobiczny; zdjęcia podkreślają ciasnotę zamkniętej przestrzeni, w której rozgrywa się akcja, a ścieżka dźwiękowa powstrzymuje się od bombastycznych efektów, zamiast tego stopniowo zagęszczając atmosferę. W gruncie rzeczy jego struktura faktycznie bardziej przypomina kameralny thriller psychologiczny niż tradycyjny horror, ale spokojnie: potrafi przestraszyć. 

Obsada:

Czytaj więcej o horrorach i dreszczowcach: