Nowy thriller spiskowy od Disney+ zaskoczy was już na starcie. Ja już czekam na kolejne odcinki

W „Paradise” od Fogelmana („This is us”) główną rolę agenta Secret Service, Xaviera Collinsa, gra Sterling K. Brown - panowie raz jeszcze połączyli siły i wszystko wskazuje na to, że i tym razem efekt jest godny pochwały. Nowa fabuła koncentruje się na śledztwie w sprawie morderstwa byłego prezydenta, Cala Bradforda (James Mardsen). Akcja toczy się w pozornie idyllicznej, spokojnej społeczności, Paradise, która skrywa mroczne tajemnice.

Serial łączy elementy thrillera politycznego z zaskakująco głęboką analizą psychologiczną postaci - i właśnie w tym drugim komponencie drzemie jego największa siła.

Fogelman to jednak zdolny scenarzysta. Już pierwszy napisany przez niego odcinek ma naprawdę wiele do zaoferowania: to mocny start, nieśpieszny, ale zaskakujący. I to nie byle jak: prolog funduje widzom sporą i całkiem finezyjną niespodziankę, która dodaje intrydze kolejną warstwę i może skłonić ich do ponownego obejrzenia odcinka - tylko po to, by poszukać w nim przeoczonych sugestii i innych wskazówek (których nie brakuje: słuchajcie uważnie, a nic wam nie umknie). Dzięki temu jest to jeden z ciekawszych i bardziej zapadających w pamięć epizodów pilotażowych, jakie w ostatnich latach podsunęły mi serialowe thrillery.

W kolejnych dwóch odcinkach dostajemy już nieco więcej schematów, ale wiele wskazuje na to, że to dodatkowe podwaliny pod kolejne zwroty akcji. Zresztą, każdy z epizodów kończy się też solidnym cliffhangerem (choć póki co żaden nie jest choć w połowie tak skuteczny, jak twist z otwarcia).

Z perspektywy pierwszych odcinków trudno ocenić, czy mamy do czynienia z nierównym scenopisarstwem, czy po prostu ktoś wodzi nas za nos. W tym drugim przypadku i tak można mieć co nieco do zarzucenia: brakuje bowiem zarzutek, solidnych haczyków, które sprawiłyby, że kolejne dwie godziny mogłyby uchodzić za nieco mniej bezpieczne i schematyczne. Nie twierdzę, że jest źle - znakomicie napisani i zagrani bohaterowie ratują nawet słabsze sceny - ale mogłoby być lepiej, tym bardziej, że otwarcie pokazało spory potencjał drzemiący w tej historii. Miejmy nadzieję, że im dalej w las, tym lepiej będzie, a kolejne godziny zafundują nam więcej zaskoczeń, napięcia, emocji i satysfakcji.

Tym bardziej, że warstwy fundamentów pod taki rozwój opowieści wciąż się piętrzą. Fogelman ponownie wykorzystuje nielinearną strukturę narracyjną znaną z „This Is Us”, przeplatając teraźniejszość z przeszłością, aby stopniowo odsłaniać motywacje i tajemnice bohaterów. I ponownie wychodzi mu to świetnie.

Póki co „Paradise” przypomina trochę „Lost” i „Station Eleven”, ale nie sądzę, by kiedykolwiek dotarł do tego poziomu emocjonalnego zaangażowania widza. A jednak potrafi wciągnąć. Tym bardziej, że występy obsady scalają wszystko do kupy nawet wtedy, gdy intryga zdaje się nieco rozłazić. Ewidentnie starają się dać z siebie wszystko - i dobrze, bo ich postacie z pewnością na to zasługują. Twórca eksploruje swoich bohaterów, dokładając do spiskowego dreszczowca kolejne warstwy dramatu - w tym rodzinnego. „Paradise” ma swoje wady, ale nie jest serialem pustym; gatunkową wydmuszką. Kolejne odcinki mogą jeszcze wiele zmienić.

Czytaj więcej o nowościach Disney+: