Na całego - recenzja. Lepszej komedii na Netfliksie w tym roku nie będzie

Choć można było się spodziewać, że serial "Na całego" będzie stał w opozycji do wszystkich kultowych komedii romantycznych i ich utartych schematów, to nie można było przewidzieć, że zrobi to w tak wdzięczny, błyskotliwy i ciepły sposób. Lena Dunham, twórczyni serialu "Dziewczyny" od HBO, wróciła do korzeni, by przedstawić netfliksowej publiczności swoją najnowszą produkcję, która jest jej bardzo bliska - Dunham inspirowała się bowiem swoją własną historią, a perypetie głównej bohaterki oparła o swoje własne doświadczenia.

Bohaterką serialu jest Jessica (Megan Stalter), trzydziestokilkuletnia mieszkanka Nowego Jorku, aspirująca reżyserka i pracowniczka firmy produkcyjnej, która po kilku latach związku właśnie rozstała się ze swoim partnerem - Zevem (Michael Zegen). Mimo że to właśnie z nim chciała się ustatkować, jej potencjalny narzeczony miał na siebie inny plan - postanowił związać się z piękną influencerką Wendy (Emily Ratajkowski), która jest zupełnym przeciwieństwem Jess i przypomina jej o wszystkich jej kompleksach. W związku z tym Jessica przenosi się do domu rodzinnego, gdzie wraz z babcią (Rhea Perlman), mamą (Rita Wilson) i siostrą (Lena Dunham we własnej osobie) wzdycha do Alana Rickmana w roli Christophera Brandona w "Rozważnej i romantycznej".

Zmiany nadchodzą w momencie, gdy Jessica zostaje wysłana na delegację do Londynu, z czego jest bardzo zadowolona - nie dość, że znajdzie się w miejscu głęboko związanym z brytyjskimi komediami romantycznymi, to w dodatku będzie miała okazję oddzielić przeszłość grubą kreską i zacząć wszystko od nowa. I choć Jess spodziewa się spektakularnych fajerwerków, to życie da jej co najwyżej zimne ognie.

Londyn wita ją rachunkiem na sto funtów za taksówkę, a następnie przykrym widokiem "posiadłości", która nijak nie przypomina tego, co zostało opisane w ogłoszeniu. Mimo trudnych początków, Jess nie zamierza się poddawać i postanawia rozerwać się w londyńskim pubie, gdzie ma okazję uczestniczyć w koncercie przystojnego muzyka Feliksa (Will Sharpe). Ich relacja nie zaczyna się jednak od tego, że Felix spotyka jej wzrok w tłumie, o nie - para poznaje się podczas posiedzenia na kibelku, kiedy Felix przez drzwi do kabiny prosi Jess, by przekazała mu papier toaletowy. Mimo że nowo poznany muzyk nie przypomina ani Christophera Brandona z "Rozważnej i romantycznej", ani pana Darcy'ego z "Dumy i uprzedzenia", Jessica postanawia zawalczyć o tę relację.

Z początku rzeczywiście jest dziwacznie, ponieważ wszystko dzieje się szybko. Dopiero gdy para zaczyna rzeczywiście poznawać się od deski do deski, puzzle wskakują na swoje miejsce. Okazuje się, że całowanie nie jest idealne, a zdejmowanie z siebie ciuchów nie odbywa się z taką gracją jak na filmach. Takie ujęcie tematu było wielokrotnie eksplorowane przez twórców, ale tutaj te wszystkie niezdarne sytuacje mają jeszcze lepszy (i słodszy) wydźwięk. Co ciekawe, właśnie te momenty sprawiają, że między Jessiką a Feliksem rodzi się prawdziwa chemia, choć chwilami trudno jest ją w pełni poczuć.

Serial zagłębia się w relację głównym bohaterów nie tylko przez pryzmat teraźniejszości i seksualności, ale również wraca do ich przeszłości. Dzięki temu w przypadku Jessiki można sobie uzmysłowić, że w wielu przypadkach nie wystarczy znaleźć sobie nowego partnera, by ukoić ból po rozstaniu - główna bohaterka często wciąż musi zaciskać zęby, by nie wybuchnąć płaczem. Czasem nawet nagrywa wiadomości skierowanej do atrakcyjnej influencerki i nowej partnerki Zeva, by wylać z siebie negatywne emocje. Felix z kolei nie jest po prostu gwiazdą rocka i bożyszczem kobiet - mężczyzna mierzy się również z traumą z dzieciństwa oraz ciemnymi stronami swojej kariery muzycznej.

Wszystkie te aspekty nadają bohaterom ludzkiego wymiaru i sprawiają, że nie ma w ich zachowaniu ani jednej nuty fałszu. W części komedii romantycznych, które, podobnie jak "Na całego", stają w opozycji do utartych schematów i wyidealizowanych historii, można odczuć, że jest to robione na siłę, by być czymś odwrotnym dla zasady. W serialu Dunham wszystko idzie swoim rytmem, a tło bohaterów sprawia, że pozornie lekka historia staje się pretekstem do opowiedzenia czegoś dużo bardziej skomplikowanego. Twórczyni wykorzystuje w tym celu piękne i długie kadry, które dodatkowo podbijają wyjątkowy klimat tej produkcji. A to oznacza, że Netflix ma w swojej bibliotece nową perłę.