W ostatnich trzech miesiącach Netflix zanotował wyraźne odbicie się. Może nie z wielkiego kryzysu, bo takie stawianie sprawy byłoby przesadą, ale na pewno z pewnego dołka. Tempo przybywania nowych subskrybentów systematycznie zwalniało, a wizja znalezienia nowych klientów za sprawą gier wideo wciąż jest bardzo daleka od urzeczywistnienia. Coraz częściej dało się też słyszeć po sieci głosy, że mit jakości Nefliksa właśnie upada lub wręcz już upadł. Na liście nowości zbyt często pojawiały się tytuły nijakie lub zwyczajnie nieudane.

Oczywiście pandemia nie ułatwiała firmie życia i zdecydowanie zwolniła szybkość tworzenia kolejnych filmów czy seriali, ale przyzwyczajony do wygody klient nie zwracał na te trudne okoliczności większej uwagi. Trzeba jednak otwarcie przyznać, że Netflix wyszedł z tego trudnego okresu obronną ręką. Nawet najwięksi krytycy serwisu musieli być pod wrażeniem ramówki platformy między wrześniem i październikiem. Do biblioteki serwisu dołączyły nowe sezony największych obok "Stranger Things" hitów w postaci "Lucyfera", "Sex Education" i "Domu z papieru". Wszystko w odstępie zaledwie kilku tygodni. W dodatku zza pleców faworytów wyskoczył czarny koń, który zmiótł konkurencję z powierzchni ziemi.

Południowokoreańska produkcja kosztowała grosze w porównaniu do hollywoodzkich hitów, zaś teraz zarabia na siebie po prostu fenomenalnie. A globalny szum wokół niej przyciąga wraz z innymi mocnymi premierami zupełnie nowych widzów. Dzięki temu Netflix znacząco pobił przewidywania analityków i swoje własne. Jak podaje portal Deadline, rynek szacował wzrost liczby użytkowników platformy w 3. kwartale 2021 roku na od 3,5 do 3,8 mln. Oficjalny wynik jest więc dużo wyższy.

Dobry okres sprawił, że Netflix może się pochwalić już 214 mln subskrybentów w skali całego świata. Firma odważnie przewiduje zresztą, że na Boże Narodzenie miliony osób dostaną w prezencie któryś z pakietów. Cel na koniec roku zakłada bowiem, że serwis będzie mógł się pochwalić jakże zgrabną liczbą 222 mln użytkowników. Byłby to prawdziwy nokaut i dowód na to, że rynek VOD wciąż jest bardzo daleko od dobicia do szklanego sufitu.

Od 2022 r. Janusz Stankiewicz co roku przedstawia czytelnikom nową powieść z tytułowym półorkiem Gorathem w roli głównej. Do książek "Gorath. Uderz pierwszy" i "Gorath. Krawędź Otchłani", które ukazały się nakładem wydawnictwa Alegoria (obecnie, po odkupieniu przez autora praw do książek, seria ukazuje się pod szyldem Sinister Project: inicjatywy autorskiej, którą tworzy wraz z Jarkiem Dobrowolskim i Kają Flagą-Andrzejewską), dołączył w minionym roku 3. tom cyklu, czyli "Gorath. Droga gniewu". Tym razem autor postanowił nieco rozszerzyć wykreowany przez siebie magiczny świat i skupił się nie tylko na przygodach Goratha, ale również dał więcej przestrzeni pozostałym bohaterom. I - jak zwykle - zrobił to doskonale.

Przypomnę, że w poprzednich częściach Gorath zostaje wysłany przez Kathanę Marr na Wybrzeże Szkutników, gdzie ma za zadanie przeniknąć w szeregi gildii zabójców - Nocnych Cieni. Gdy półork morduje niedoszłą ofiarę Cieni, celowo zwraca na siebie uwagę zabójców (aby dostać się w ich szeregi). Siły Kathany Marr ostatecznie kładą kres Nocnym Cieniom, a sam półork po wykonanym zadaniu decyduje się przenieść na Wyspy Południowe. Planuje tam zacząć uczciwe życie, jednak na dobrych chęciach niestety się kończy.

Po brutalnej wojnie z ostatnimi królestwami leśnych elfów, która odcisnęła ponure piętno na wyspiarskiej społeczności, Gorath trafia w szeregi rywalizujących ze sobą gangów przestępczych. Niedługo później półork przyjmuje zlecenie od jednej z dawnych klientek Nocnych Cieni, co prowadzi go na piracki statek dowodzony przez kapitana zwanego Czarnym Żniwiarzem. Zadaniem jego załogi jest zdobycie statku Theran, zamorskiego ludu z Natanbanu, i przejęcie znajdującego się na nim pewnego artefaktu, który pragnie posiąść jeden z Kathanów z Imperium.

"Gorath: Droga do gniewu" to kontynuacja przygód Goratha, który próbuje odzyskać kontrolę nad własnym losem - wciąż nie odpowiedział sobie na pytanie, czy podczas wojny z Dominium Natanbanu uda mu się odkupić swoje winy, a także przed czyim obliczem przyjdzie mu stanąć: Marr czy Bovis-Tora. Tymczasem Czarny Żniwiarz, który został przywódcą bandyckiej florty, wyrusza wraz ze swoją załogą w krwawy rejs, a elf Evelon udaje się w podróż do elfiej stolicy, aby przygotować swój naród do nadchodzącej wojny.

Jestem pełna podziwu, że Stankiewiczowi udało się stworzyć niesamowity świat, który sukcesywnie w każdej swojej kolejnej powieści rozwija. Ponownie możemy poczuć wiatr we włosach i morską bryzę na statku Czarnego Żniwiarza, zasmakować przepychu w zamczysku Bovis-Tora, a także przenieść się na ulice elfickiej dzielnicy, Dolnego Strumienia. Autor po raz kolejny dał mistrzowski popis, jeśli chodzi o pogłębione, bogate i szczegółowe opisy miejsc, które są tak skonstruowane, że, zamiast nudzić, jeszcze bardziej pozwalają zanurzyć się w świat przedstawiony.

To samo dotyczy różnorodnych przedstawicieli poszczególnych grup społecznych - w powieści natknąć się można nie tylko na orków, ale również na elfy, piratów czy krasnoludów, a każda z tych frakcji jest starannie opisana. Swoją drogą jest to spore ułatwienie dla czytelników, którzy w natłoku imion nowych bohaterów mogą wrócić na początek książki i zweryfikować, kto należy do Elity Władzy Imperium, Orków Siczowych, Frakcji Baronessy, Elfiej Opozycji, Piratów, Gangsterów czy Sił Natanbanu. A jest to istotna kwestia, ponieważ w najnowszym "Gorathcie" autor pochyla się nad pozostałymi bohaterami, poszerzając swoje uniwersum o historie opowiedziane z innej perspektywy.

"Gorath. Droga gniewu" to po prostu kolejna solidnie napisana książka fantasy, z którą powinien zapoznać się nie tylko każdy fan gatunku - myślę, że pożeracze innego typu powieści również mogą z "Gorathem" poeksperymentować. Ja, choć jestem miłośniczką kryminałów, do kolejnych tomów z cyklu Stankiewicza wracam z ekscytacją, bo wiem, że nie zawiodę się pod względem warsztatu autora. I mimo że w kwestii fantasy jestem raczej laikiem, to powieści Stankiewicza czytam z przyjemnością - stworzył on bowiem brutalny, krwawy i fantastyczny świat, w którym warto zostać na dłużej.

O książkach czytaj w Spider's Web: