Prime Video wypuściło swój najbardziej wybuchowy serial akcji

Na początku wydaje się, jakby "Odliczanie" było serialem, jakiego potrzebujemy. Nie kolejnym, w którym dostajemy minimum akcji, maksimum gadania. Tym bardziej że szybko wychodzi na wierzch problem z dialogami. Są sztywne i wykładają wszystko na tacy, podkreślając klisze gatunkowe. Ale! Pierwszy odcinek zaczyna się od zabójstwa agenta Departamentu Bezpieczeństwa. Nie ginie od razu - najpierw czeka go bójka, ucieczka, strzelanina. Cały epizod naszpikowany jest rozbudowanymi i widowiskowymi atrakcjami, a pomiędzy nimi dostajemy parę zabawnych żartów i one-linerów. Słowem: oldschool w nowoczesnym wydaniu.

Już sam główny bohater wydaje się wyjęty z minionej epoki. Jensen Ackles gra Marka Meachuma, jakby jeszcze nie wyszedł z trybu Soldier Boya z "The Boys". Choć, jak się z czasem okaże, potrafi mu też nadać głębi i wrażliwości, to przede wszystkim ma posługiwać się bronią równie dobrze, co ironicznymi komentarzami. Niezdarnie tłumaczy się ze zdrady narzeczonej i wchodzi do mieszkania podejrzanego od fronu, bo taran to jego "większy klucz". Dlatego Amber Oliveras - bardziej poukładana, acz wciąż twarda agentka DEA - ma taki problem z dogadaniem się z nim. Budowanie ich relacji na konflikcie jest co prawda tanie jak karabin AR-15 w Stanach Zjednoczonych, ale okazuje się nad wyraz skuteczne.

Pomimo różnic Meachum i Oliveras są zmuszeni do współpracy, kiedy zostają zwerbowani do specjalnej grupy zadaniowej, prowadzącej śledztwo w sprawie morderstwa agenta. Spychając na dalszy plan resztę jej członków, twórca i showrunner Derek Haas chętnie flirtuje z formułą buddy cop movies, serwując nam wybuchową mieszankę akcji i komedii. Poważnieje jednak gdy bohaterowie trafiają na trop spisku zagrażającego bezpieczeństwu Stanów Zjednoczonych. Pod koniec pierwszego odcinka "Odliczanie" zapowiada się przez to na połączenie "24 godzin" z (genderowo zróżnicowanym) "Tango i Cashem".

"Odliczanie" stopniowo wytraca swój impet. W dwóch kolejnych odcinkach sensacyjnych atrakcji nie dość, że jest mniej, to jeszcze okazują się krótsze i szybsze. Docenić za to na pewno należy sposób, w jaki serial dba o swoją różnorodność. Dla utrzymania naszej uwagi potrafi zaglądać w rejony kina szpiegowskiego, czy skupiać się na ucieczce z więzienia. Bo cały czas chce być kozacki. Próbuje w ten sposób odwrócić naszą uwagę od problemów z dramaturgią, gdy na siłę łączy ze sobą kolejne wątki. Z tego powodu fikanie momentami wychodzi mu jak osiedlowemu dresikowi bez kolegów, ale wciąż ma swój urok.

"Odliczanie" zaczyna się wściekle jak stara piosenka Metalliki, a potem stopniowo dokłada do tego refleksję w stylu Toola. Utwory obu zespołów znalazły się na zabójczej ścieżce dźwiękowej, która uwydatnia z jak szpanerskim serialem mamy do czynienia. Nie rości sobie on żadnych ambicji. Stawia na dostarczenie widzom prostej rozrywki, więc wszystko w nim musi być cool. Cool jest muzyka, cool są przejścia montażowe, cool są kolejne miejscówki. Produkcja zyskuje przez to przyjemny B-klasowy posmak. Otwartym pozostaje jednak pytanie, czy ta fajność sprawdzi się jako napęd na kolejnych 10 odcinków.

Już w pierwszych trzech epizodach można dostrzec, że pod pozą "Odliczania" niewiele się kryje. W kręgu zainteresowań twórców ciągle pozostaje sztampa. Dlatego rozwiązując powierzoną im sprawę bohaterowie mierzą się z własnymi demonami - niezbyt lotnymi swoją drogą. Nie widać w tym materiału na 13 długich odcinków. Mimo to na razie nie odpuszczam, czekam na rozwój opowieści. Ale nie wykluczam, że może to być trudna przebieżka i bez żalu poddam się w jej połowie.

Więcej o nowościach Prime Video poczytasz na: