political fiction

Jakkolwiek wysoki poziom oglądalności nie jest równoznaczny z wysoką jakością produkcji, dobrze wiedzieć, że seriale takie jak „Dyplomatka” potrafią wzbudzić zainteresowanie szerszej widowni. To sygnał dla koncernu, że czasem warto się przyłożyć, by dać widzom coś dobrego – najwyraźniej potrafią to docenić.

„Dwudziestka” to wbrew tytułowi kontynuacja „Trzydziestki” Tomasza Żaka. Autor wraz ze swoim debiutem pojawił się nagle i z miejsca stał się jednym z najbardziej obiecujących pisarzy kryminałów. „Dwudziestka” ma przemyślaną intrygę ze zbrodnią w tle, ale jest też odważnym political fiction i czarna komedią mocno osadzoną w polskim piekiełku. Czy warto sięgnąć po ten nietypowy mix gatunkowy?

Pierwszy polski serial oryginalny serwisu Netflix to dzieło bardzo złożone i cholernie ambitne. Ale czy przy okazji jest to twór udany?

Recenzując Wotum Nieufności, pisałem, że polityka u Remigiusza Mroza jest jeszcze bardziej brudna i odrażająca niż w rzeczywistości. W Większości Bezwzględnej nic się nie zmieniło, a jednak – w przeciwieństwie do rzeczywistości – ta polityka może fascynować.

Co prawda nie Zygmunta Miłoszewskiego, autora trylogii o prokuratorze Szackim, na którą składają się powieści: „Uwikłanie”, „Ziarno prawdy” i „Gniew”, ale jego brata, Wojciecha. Wojciech i Zygmunt Miłoszewscy wspólnie pracowali nad scenariuszem do rewelacyjnego polskiego serialu, „Prokurator”, który mogliśmy oglądać w Telewizji Polskiej w 2015 roku.

Remigiusz Mróz to najgłośniejsze nazwisko polskiej literatury ostatnich lat. Człowiek, który „pisze rocznie więcej książek, niż przeciętny Polak czyta” i którego powieści od dłuższego czasu z marszu lądują na listach bestsellerów. Czy jego najnowsza powieść „Wotum nieufności” trzyma poziom?