Naprawdę nie mogę uwierzyć, że 2. sezon tego serialu Netfliksa się udał

„XO, Kitty” to odcinkowa teen drama stworzona dla Netfliksa przez Jenny Han. To dość ciekawy przypadek: Han jest kojarzona przede wszystkim jaki autorka książek dla dzieci i młodzieży. Swą popularność zdobyła trylogią „Chłopcy”, zaczynającą się od „Do wszystkich chłopców, których kochałam” - cyklu, który Netflix adaptował na trzy pełnometrażowe filmy. Może zatem wydawać się nietypowe, że to właśnie pisarka osobiście stworzyła i wyprodukowała serialowy spin-off, pełniąc przy okazji funkcję zarówno showrunnerki, jak i scenarzystki. Co więcej, okazała się w tym znacznie lepsza od bardziej doświadczonych w branży filmowej twórców, którzy zrealizowali wspomniane trzy koszmarki.

„XO, Kitty” skupia się na postaci Kitty Covey (Anna Cathcart), młodszej siostry Lary Jean, która wyrusza w podróż w poszukiwaniu prawdziwej miłości i prawdy. W nowym sezonie bohaterka powraca na Korean Independent School of Seoul (KISS) z postanowieniem unikania dramatów i skupienia się na nauce oraz odkrycia wszystkich faktów o przeszłości swojej matki. Jednak jej plany - jakżeby inaczej - będą się komplikować za sprawą nowych znajomości, romantycznych relacji i rodzinnych tajemnic.

Kitty zmaga się zatem z własnymi uczuciami, nawiązuje nową relację z Praveeną oraz odkrywa kolejne sekrety związane z przeszłością mamy. Narracja 2. sezonu koncentruje się na dojrzewaniu emocjonalnym bohaterki, która coraz lepiej poznaje samą siebie, nie tylko mierząc się z uczuciami do Yuri oraz Min Ho. Wprowadzenie postaci Praveeny (Sasha Bhasin) wprowadza do fabuły nową dynamikę, portretując różnorodność kulturową i seksualną w sposób naturalny i niewymuszony. „XO, Kitty” nie odhacza bezmyślnie kolejnych punktów na liście DEI; kluczowa pozostaje opowieść, introspekcja czy autoeksploracja tej nieraz frustrującej (ale wciąż interesującej!) protagonistki; cała reszta to po prostu wiarygodny obraz otaczającego ją świata. Rzecz jasna: nie jestem targetem tej historii, bo - przy całej miłości do coming-of-age - tym razem istotnie mijam się z produkcją wiekowo, ale nie mogę nie docenić sprawności Han w opowiadaniu o młodych dla młodych.

A gdy chce swym odbiorcom coś przekazać, zazwyczaj wie, jak skutecznie to zrobić. Kreuje zgrabną mieszankę humoru, romantyzmu i dramatu, kontynuując przy tym eksplorację tematów dojrzewania, tożsamości i relacji międzyludzkich. Pomimo pewnych narracyjnych niejasności, rozczula włożonym w całość sercem. „XO, Kitty” nie jest kolejnym excelowym produkcyjniakiem; owszem, ma swoje wady (na przykład: z niezrozumiałych przyczyn urywa niektóre wątki, bywa też nieco zbyt kiczowaty, tandetnie przerysowany, nawet jak na standardy konwencji), ale pozostaje urzekająco, a miejscami nawet wzruszająco szczery. Tu wyróżnia się zwłaszcza wątek tajemnicy Eve Song, kluczowy komponent fabuły, który otrzymuje emocjonalnie bogatą kulminację. Ewidentnie szczere są intencje twórczyni, szczere są emocje głównej bohaterki, szczera w swych występach pozostaje bardzo zdolna młoda obsada. W kontekście produkcji skierowanej do młodszych widzów, ten fakt nabiera jeszcze większej wartości. 

Poza tym serial wciąż prezentuje się prześlicznie. Estetyka nowej odsłony pozostaje spójna z poprzednim sezonem, ciesząc oczy barwnym i stylowym przedstawieniem życia w Seulu. Kostiumy postaci, oceniane pod kątem stylu i praktyczności, odzwierciedlają ich osobowości i ewolucję na przestrzeni epizodów, co dodaje opowieści również głębi wizualnej. Jestem wielkim fanem takich zabiegów; znacząco ożywiają osobowości bohaterów.

Otwarte zakończenie sugeruje kontynuację, którą serial - biorąc pod uwagę fakt, jak szybko wskoczył na szczyt listy TOP 10 najpopularniejszych produkcji w ofercie serwisu w wielu krajach - najpewniej dostanie. I fajnie - więcej podobnych treści dla młodych dorosłych z pewnością im nie zaszkodzi. „XO, Kitty” podchodzi do nich z sercem na dłoni i energią, która zaraża również starszych odbiorców. 

Czytaj więcej: