Nowa komedia akcji robi lato użytkownikom Prime Video

"Sojusznicy" powstali dzięki "Legionowi samobójców: The Suicide Squad". Producenci zachwycili się chemią między Johnem Ceną a Idrisem Elbą, która stała się nie tylko fundamentem scenariusza, ale też najmocniejszym elementem gotowego filmu. Dynamika relacji między granymi przez nich prezydentem USA i premierem Wielkiej Brytanii opiera się na konflikcie charakterów rodem z sitcomów. Koncept prosty, a stojący za kamerą Ilya Naishuller sprawia, że okazuje się przy tym skuteczny niczym przedwyborcze obietnice podwyższenia świadczeń socjalnych.

Polityka z taką charyzmą, jak grany przez Cenę prezydent jeszcze nie widzieliście. Chyba że Arnolda Schwarzeneggera, bo Will Derringer też wykorzystał swoją popularność herosa kina akcji, aby dojść do władzy. Do Białego Domu trafił z rekordowym poparciem i teraz chciałby, aby wszyscy go lubili. Podczas konferencji prasowych ucieka od trudnych tematów i zachowuje się jak na junkecie. Elba jako Sam Clarke to jego całkowite przeciwieństwo. Rzadko się uśmiecha i zamiast walczyć o popularności, woli rozwiązywać problemy społeczne. Między nimi aż iskrzy - przekomarzają się i przedrzeźniają. Ale zaraz przychodzi im zakopać topór wojenny.

Przepracowywanie relacji rozpoczyna się, gdy samolot z oboma politykami na pokładzie przejmują przestępcy. Choć Will ma mięśnie, jakich zazwyczaj nie widuje się u polityków, a Sam odbył służbę wojskową, żaden z nich nie jest Harrisonem Fordem z "Air Force One", żeby stawić im czoła. Dlatego w wyniku katastrofy lądują gdzieś na Białorusi. A tam od razu trafiają na dresików, którzy piją samogon i tańczą do techno pompy. Bo "Sojusznicy" nigdy nie wychodzą poza klisze i stereotypy. Nie tyle są leniwi, co nie chcą nadwyrężać szarych komórek widzów. Wszystkie proste skojarzenia wykorzystują więc, żeby jak najszybciej przejść do szalonej akcji.

Konfrontacja z dresikami z Europy Wschodniej kończy się oczywiście widowiskową bójką - w ruch idą pięści, zęby latają, a samogon działa jak benzyna. Cena walczy jak patałach, bo Naishuller nie chce sprowadzać "Sojuszników" do kolejnej głupiego filmu akcji z jego udziałem. Nie daje mu wcale okazji do wykonywania Attitude Adjustment, STF czy Protopleksa - monumentalnych ciosów rodem z ringu WWE na ekranie nie widać. 17-krotny mistrz największej federacji wrestlingu na świecie może się co najwyżej popisywać zdolnościami komediowymi i dzielnie znosić masaż twarzy owczymi wymionami. Obowiązek dostarczenia nam adrenaliny spada na drugoplanowe postacie. A te stają na wysokości zadania.

Bohaterowie przemierzają pół Europy - podróżują z Białorusi do Włoch, stopniowo odkrywając spisek, mający na celu zniszczenie sojuszu NATO. Po drodze robią sobie przystanek w tajnej bazie CIA w Warszawie (tak, są polskie wątki), gdzie Jack Quaid w roli Marty'ego okazuje się równie zabójczy co w "The Boys". Z ogromnym monitorem pod ręką i zaminowanymi drzwiami urządza supersieczkę uzbrojonym agresorom, którzy przeprowadzają atak na kryjówkę. Bo Naishuller już w "Hardcore Henrym" udowodnił, że potrafi w sceny akcji, a w "Nikim" pokazał, że z powodzeniem mógłby stanąć za kamerą "Johna Wicka". W "Sojusznikach" już tak brawurowo nie inscenizuje scen akcji, ani też jakoś specjalnie ich nie wydłuża. Dzięki większemu budżetowi nadrabia to jednak efekciarskimi (a często i efektywnymi) wybuchami.

"Sojusznicy" nie są filmem wybitnym, a ich ambicje nie wykraczają poza dostarczenie widzom rozrywki. Robią to jednak z charakterem, bo Naishuller zderza ze sobą głupkowaty (żeby nie powiedzieć gówniarski) humor z suchymi (żeby nie powiedzieć cringe'owymi) żartami, nie bojąc się nawet naśladować stylu Wesa Andersona. Dzięki temu jego film stoi o klasę wyżej niż letnie komedie akcji, jakimi platformy streamingowe zazwyczaj nas karmią.

Więcej o nowościach Prime Video poczytasz na Spider's Web: