Trwający w ostatnich tygodniach kryzys epidemiologiczny wywarł duży wpływ na całą branżę rozrywkową. Wiele firm już straciło olbrzymie dochody, a w dłuższym okresie może stanąć na krawędzi bankructwa. Nie brakuje jednak platform, które przynajmniej na razie korzystają na fakcie, że wielu Polaków spędza zdecydowanie więcej czasu we własnych domach. Duże wzrosty zanotowało CDA Premium, rekordy popularności bije też Steam, a według najnowszych doniesień nad Wisłą ogląda się obecnie też dużo więcej telewizji.

Pandemia koronawirusa sprawiła również, że na nową strategię musiały się zdecydować najważniejsze wytwórnie filmowe. Serwisy VOD w wyniku obecnej sytuacji wcześniej niż zwykle stały się też domem dla kinowych nowości. Większość hollywoodzkich studiów przynajmniej na razie niechętnie patrzy jeszcze na pozbawienie swoich nadchodzących produkcji jakichkolwiek szans na tradycyjną dystrybucję po kryzysie, ale niedawne premiery z braku możliwości już w większości są dostępne w streamingu.

Obie produkcje oryginalnie można było oglądać w polskich kinach na przełomie stycznia i lutego. Doczekały się zaskakująco pozytywnych recenzji (nasze artykuły o „Bad Boys for Life” i „Sonic. Szybki jak błyskawica” znajdziecie TUTAJ i TUTAJ) i odniosły spory sukces finansowy. W obecnych czasach każda większa produkcja ma jednak zarabiać również po opuszczeniu kin.

Produkcja poświęcona niebieskiemu jeżowi na starcie w Google Play dostępna jest w cenie 19,99 dol w jakości HD lub 24,99 dol. w 4K. Z kolei na iTunes zapłacimy za nią 54,99 zł (w 4K). Film „Bad Boys for Life” obecnie nie jest jeszcze udostępniony w naszym kraju za pomocą Filmy Play, ale w aplikacji Apple'a jak najbardziej można go wykupić. Również za 54,99 zł. Dodatkowo na platformie Chili oba filmy są już dostępne w ramach przedsprzedaży. W momencie polskiej premiery pojawią się w zakładce My Chili/Filmy. Cena za wersję SD wynosi 54,90 zł, a za możliwość oglądania w HD trzeba będzie zapłacić dziesięć złotych więcej.

Od 2022 r. Janusz Stankiewicz co roku przedstawia czytelnikom nową powieść z tytułowym półorkiem Gorathem w roli głównej. Do książek "Gorath. Uderz pierwszy" i "Gorath. Krawędź Otchłani", które ukazały się nakładem wydawnictwa Alegoria (obecnie, po odkupieniu przez autora praw do książek, seria ukazuje się pod szyldem Sinister Project: inicjatywy autorskiej, którą tworzy wraz z Jarkiem Dobrowolskim i Kają Flagą-Andrzejewską), dołączył w minionym roku 3. tom cyklu, czyli "Gorath. Droga gniewu". Tym razem autor postanowił nieco rozszerzyć wykreowany przez siebie magiczny świat i skupił się nie tylko na przygodach Goratha, ale również dał więcej przestrzeni pozostałym bohaterom. I - jak zwykle - zrobił to doskonale.

Przypomnę, że w poprzednich częściach Gorath zostaje wysłany przez Kathanę Marr na Wybrzeże Szkutników, gdzie ma za zadanie przeniknąć w szeregi gildii zabójców - Nocnych Cieni. Gdy półork morduje niedoszłą ofiarę Cieni, celowo zwraca na siebie uwagę zabójców (aby dostać się w ich szeregi). Siły Kathany Marr ostatecznie kładą kres Nocnym Cieniom, a sam półork po wykonanym zadaniu decyduje się przenieść na Wyspy Południowe. Planuje tam zacząć uczciwe życie, jednak na dobrych chęciach niestety się kończy.

Po brutalnej wojnie z ostatnimi królestwami leśnych elfów, która odcisnęła ponure piętno na wyspiarskiej społeczności, Gorath trafia w szeregi rywalizujących ze sobą gangów przestępczych. Niedługo później półork przyjmuje zlecenie od jednej z dawnych klientek Nocnych Cieni, co prowadzi go na piracki statek dowodzony przez kapitana zwanego Czarnym Żniwiarzem. Zadaniem jego załogi jest zdobycie statku Theran, zamorskiego ludu z Natanbanu, i przejęcie znajdującego się na nim pewnego artefaktu, który pragnie posiąść jeden z Kathanów z Imperium.

"Gorath: Droga do gniewu" to kontynuacja przygód Goratha, który próbuje odzyskać kontrolę nad własnym losem - wciąż nie odpowiedział sobie na pytanie, czy podczas wojny z Dominium Natanbanu uda mu się odkupić swoje winy, a także przed czyim obliczem przyjdzie mu stanąć: Marr czy Bovis-Tora. Tymczasem Czarny Żniwiarz, który został przywódcą bandyckiej florty, wyrusza wraz ze swoją załogą w krwawy rejs, a elf Evelon udaje się w podróż do elfiej stolicy, aby przygotować swój naród do nadchodzącej wojny.

Jestem pełna podziwu, że Stankiewiczowi udało się stworzyć niesamowity świat, który sukcesywnie w każdej swojej kolejnej powieści rozwija. Ponownie możemy poczuć wiatr we włosach i morską bryzę na statku Czarnego Żniwiarza, zasmakować przepychu w zamczysku Bovis-Tora, a także przenieść się na ulice elfickiej dzielnicy, Dolnego Strumienia. Autor po raz kolejny dał mistrzowski popis, jeśli chodzi o pogłębione, bogate i szczegółowe opisy miejsc, które są tak skonstruowane, że, zamiast nudzić, jeszcze bardziej pozwalają zanurzyć się w świat przedstawiony.

To samo dotyczy różnorodnych przedstawicieli poszczególnych grup społecznych - w powieści natknąć się można nie tylko na orków, ale również na elfy, piratów czy krasnoludów, a każda z tych frakcji jest starannie opisana. Swoją drogą jest to spore ułatwienie dla czytelników, którzy w natłoku imion nowych bohaterów mogą wrócić na początek książki i zweryfikować, kto należy do Elity Władzy Imperium, Orków Siczowych, Frakcji Baronessy, Elfiej Opozycji, Piratów, Gangsterów czy Sił Natanbanu. A jest to istotna kwestia, ponieważ w najnowszym "Gorathcie" autor pochyla się nad pozostałymi bohaterami, poszerzając swoje uniwersum o historie opowiedziane z innej perspektywy.

"Gorath. Droga gniewu" to po prostu kolejna solidnie napisana książka fantasy, z którą powinien zapoznać się nie tylko każdy fan gatunku - myślę, że pożeracze innego typu powieści również mogą z "Gorathem" poeksperymentować. Ja, choć jestem miłośniczką kryminałów, do kolejnych tomów z cyklu Stankiewicza wracam z ekscytacją, bo wiem, że nie zawiodę się pod względem warsztatu autora. I mimo że w kwestii fantasy jestem raczej laikiem, to powieści Stankiewicza czytam z przyjemnością - stworzył on bowiem brutalny, krwawy i fantastyczny świat, w którym warto zostać na dłużej.

O książkach czytaj w Spider's Web: