Najważniejsze miejsca w przygodach wiedźmina Geralta. Te lokacje mogą pojawić się w serialu Netfliksa
Zdjęcia publikowane przez showrunnerkę serialu „Wiedźmin” od Netfliksa rozbudziły wyobraźnię i zasugerowały, jakie lokacje możemy zobaczyć w nadchodzącej produkcji. Sprawadzamy, które książkowe miejsca mogą pojawić się w serialu i co ich obecność niesie ze sobą.
W zeszłym tygodniu Lauren S. Hissrich zasypała nas fotografiami, które - jak należy zakładać - pochodzą z planu „Wiedźmina”. Oczywiście możemy zastanawiać się, co i w jakich ilościach pojawi się w serialu. Jeśli jednak zbierzemy wszystkie informacje, które hulają od kilku tygodni po sieci, rzucimy okiem na aktorów i ich role, dodamy do tego zaprezentowane wcześniej lokacje, to możemy zastanowić się, które książkowe lokacje mogą znaleźć się w akcji serialu.
Ostateczne informacje dotyczące miejsc i fabuły będą znane dopiero, gdy serial trafi na nasze telewizory. Nie ulegajmy jednak przesadnemu pesymizmowi, bo danych do tych wesołych spekulacji mamy całkiem sporo. Niniejsze zestawienie bazuje na przeciekach z planu, oficjalnych informacjach, ale należy pamiętać, że geografia w utworach Sapkowskiego nie jest najistotniejsza, brakuje, jak na przykład jest to u Tolkiena, oficjalnej mapy, która rozwikłałaby wszelkie wątpliwości. Na potrzeby tekstu będę bazował na tym, co można znaleźć w książkach, posiłkował się fanowskimi mapami, chociaż nie ukrywam, że moje wyobrażenie wiedźmińskiego świata mocno powiązane jest z mapką wydaną w 2001 roku wraz z „Wiedźmin: Gra wyobraźni” - polskim podręcznikiem do gry fabularnej w tym świecie.
Które lokacje mogą pojawić się w Wiedźminie od Netfliksa?
Góry z opowiadania „Granica możliwości”.
Obecność Eycka z Denesle, rycerza bez skazy i zmazy, a także spekulacja, że jedna z aktorek, której obecność na planie potwierdzają liczne plotki castingowe może zagrać Veę, mogą świadczyć o tym, że jednym z ekranizowanych opowiadań może być „Granica możliwości”. Gdybym miał obstawiać, to Netflix nie powinien przepuścić okazji, aby móc pokazać smoka (a może nawet i smoki!). Oznacza to, że prawdopodobnie na ekranie zobaczymy Hołopole, które, wedle książki, jest wolnym miastem, ale realnie znajduje się pod wpływem króla Niedmira, władcy Koviru ze stoilcą w Caingorn.
- Jaki glejt? Co to, mór? A może wojna? Z czyjego rozkazu drogę blokujecie?
- Króla Niedamira, pana na Caingorn - strażnik przesunął patyk w przeciwległy kącik ust i wskazał na chorągiew. - Bez glejtu w góry nie lza.
- Idiotyzm jakiś - rzekł Geralt zmęczonym głosem. -To przecież nie Caingorn, ale Hołopolska Dziedzina. To Hołopole, nie Caingorn ściąga myto z mostów na Braa. Co ma do tego Niedamir?
Fragment opowiadania „Granica możliwości” z tomu „Miecz przeznaczenia”.
Co jest jednak dla nas znacznie bardziej interesujące to fakt, że okolica jest dość górzysta. We wspominanym opowiadaniu ważną rolę fabularną pełni wspinaczka, w trakcie której na podróżnych spada lawina kamieni. Nie ma nic dziwnego w tym, że smoki ukrywają się w górach, a nawet więcej - jest w tym pewna gra z konwencją fantasy. Możliwe jest, że na jednym ze zdjęć pokazanych przez Lauren S. Hissrich i tych, które udostępnili przypadkowi turyści widzimy właśnie ten górzysty teren, po którym będzie poruszać się koronowana niedamirska głowa, krasnoludzka ekipa, rębacze Boholta i reszta tego wesołego towarzystwa.
Cintra – z wielu opowiadań i sagi.
Jest kilka opowiadań, które z całą mocą popchnęły historię wiedźmina Geralta do przodu. Jednym z nich jest „Kwesita ceny” wydana w tomie „Ostatnie Życzenie”. Opowiada ono o zaręczynach Pavetty i Duny’ego, z którego to związku narodziła się księżniczka Cirilla, jedna z głównych bohaterek sagi. Wiele wskazuje na to, że na ekranie zobaczymy ucztę zorganizowaną przez jej babkę, królową Calanthe.
Cintra jest jedną z ważniejszych lokacji w świecie wykreowanym przez Sapkowskiego. Na początku tej historii to dumne i dość silne królestwo, rządzone zresztą przez dość bezpośrednią królową. Na swoje własne nieszczęście staje ono na drodze podboju królestwa Nilfgaardu, które ostatecznie podbija je i dokonuje rzezi mieszkańców stolicy, zabijając większość możnych i samą królową. Jestem pewien, że to wydarzenie w jakieś formie pojawi się w serialu.
Wypytując mnie, użył określeń "bitwa o Cintrę", "zdobywanie miasta", czy coś w tym duchu. Nigdy nie słyszałem, by ktoś tak nazywał te wydarzenia. Dla nas to zawsze była rzeź. Rzeź Cintry. Nikt nie mówi inaczej.
Mówił Jaskier w pierwszej powieści sagi pt. „Krew elfów”.
Rinde z opowiadania „Ostatnie życzenie”.
Chociaż możliwe, że samo Rinde zostanie zamienione na Vengerberg, wiele wskazuje na to, że „Ostatnie życzenie” zostanie zekranizowane - świadczą o tym decyzje obsadowe, ale też logika. Byłoby bardzo dziwne, gdyby nie zdecydowano się pokazać pierwszego spotkania Geralta i Yennefer, zwłaszcza że ich miłość, a w zasadzie to, co ją wywołało jest niejasne. Rinde to niewielkie miasto, które położone jest w Redanii.
– Jak to? – Geralt uniósł głowę. – A tu, w Rinde? Nie ma tu czarodzieja? – W całej Redanii trudno o magików – rzekł rycerz. – Prawda, panowie elfy? Od czasu, gdy król Heribert nałożył zbójecki podatek na czary, magicy bojkotują stolicę i te miasta, które są gorliwe w wypełnianiu królewskich zarządzeń. A rajcy z Rinde, jak słyszałem, słyną z gorliwości w tej mierze. Prawda? Chireadan, Errdil, mam rację?
Opowiadanie „Ostatnie życzenie” opublikowane w tomie pod tym samym tytułem.
Wspomniany w powyższym cytacie król Heribert jest władcą Redanii, chociaż więcej miejsca Sapkowski poświęca jego – prawdopodobnie – synowi, królowi Vizimirowi.
Korath i Zerrikania – z sagi i opowiadań.
Wielka pustynia, zwana również Patelnią. Znajduje się na terytorium Nilfgaardu. Jest śmiertelnie niebezpieczna dla podróżnych. To właśnie tam wylądowała Ciri, gdy uciekała z Thanedd. Na ostatnim piętrze Wieży Mewy stał spaczony portal, który wyrzucił bohaterkę właśnie na pustynię.
- Popatrzcie na nią. Spalona słońcem, pokaleczona, wykurzona. Wciąż pije, by gąbka, a wygłodniała, że strach. Powiadam wam, ona ze wschodu przyszła. Przeszła przez Korath. Przez Patelnię.
- Bajesz! Na Patelni nikt nie przeżyje. Z zachodu szła, od gór, korytem Suchaka. Ledwo o skraj Korathu zawadziła, a i tego było dość. Gdyśmy ją znaleźli, padła już, bez ducha leżała.
„Czas pogardy” - drugi tom sagi.
Inną krainą, która regularnie przywoływana jest, gdy pojawiają się zdjęcia pustynnych lokacji jest Zerrikania. Nie jestem zwolennikiem teorii, że akurat ta kraina pojawi się w serialu. Powód jest prosty – opowiadania i powieści mówią o niej bardzo niewiele. W zasadzie wiemy jedynie, że to kraj położony gdzieś na wschodzie, że pochodzą z niej kobiecy ochroniarze Borcha Trzy Kawki, że czci się tam smoki i... w sumie to już większość informacji. Znacznie bardziej pomocna, chociaż niekanoniczna jest tu wiedza zawarta w grze fabularnej „Wiedźmin: Gra wyobraźni”, a konkretnie w dodatkach publikowanych miesięczniku „Magia i Miecz”.
- Nie przerywaj. Towarzystwo jest dziwne. Wiedźmin pełen skrupułów niczym lisie futro pcheł. Czarodziej powtarzający druidzkie brednie o równowadze w naturze. Milczący rycerz Borch Trzy Kawki i jego eskorta z Zerrikanii, gdzie, jak powszechnie wiadomo, składa się ofiary przed podobizną smoka. I wszyscy oni nagle przyłączają się do polowania. Dziwne, nieprawdaż?
Fragment opowiadania „Granica możliwości” z tomu „Miecz przeznaczenia”.
Brokilon z opowiadań i powieści.
Za pojawieniem się Brokilonu w serialu przemawiają dwa argumenty. Pierwszy związany jest z tym, że na jednym ze zdjęć Lauren S. Hissrich pokazała kawałek lasu i strumyka. Obrazek jest na tyle urokliwy, że od razu kojarzy się z dziewiczym Brokilonem. Dodatkowo to właśnie w tym lesie wiedźmin Geralt przekona się, że nie jest wcale łatwo uciec od przeznaczenia.
Brokilon leży nad rzeką Wstążką i jest domostwem driad, które strzegą go zazdrośnie, a każdego, kto będzie chciał zbliżyć się zanadto do jego serca poczęstują strzałą. Ich przywódczynią jest Eithné, która w opowiadaniu „Miecz Przeznaczenia” mówiła:
Przecież ja doskonale wiem, czego chce król Venzlav. Do tego bynajmniej nie potrzeba proroczych zdolności. Chce, bym oddała mu Brokilon, zapewne aż po rzeczkę Vdę, którą, jak mi wiadomo, uważa, lub chciałby uważać za naturalną granicę pomiędzy Brugge a Verden. W zamian, jak przypuszczam, oferuje mi enklawę, mały i dziki zakątek lasu. I zapewne gwarantuje królewskim słowem i królewską opieką, że ten mały i dziki zakątek, ten skrawek puszczy, będzie należał do mnie po wieki wieków i że nikt nie ośmieli się niepokoić tam driad. Ze tam driady będą mogły żyć w pokoju. Co, Geralt? Venzlav chciałby zakończyć trwającą dwa stulecia wojnę o Brokilon. I aby ją zakończyć, driady miałyby oddać to, w obronie czego giną od dwustu lat? Tak po prostu - oddać? Oddać Brokilon?
https://www.instagram.com/p/BumT38LDBAp/
Las sąsiaduje z trzema państwami: Brugge, Sodden (wasal Cintry) i Verden. Geralt spotyka się z władczynią Brokilonu jako poseł władcy pierwszego wymienionego królestwa, króla Venzlava. Chociaż las i jego mieszkanki nie podporządkowują się ludzkiej władzy, to jasno widać, że ich czas powoli się kończy, podobnie jak innym nieludziom.
Temeria i jej stolica z opowiadań i powieści.
Krótka informacja o tym, że na planie pojawi się matka króla Foltesta i już wiemy, że na ekranie zobaczymy zapewne opowiadanie, od którego wszystko się zaczęło, pt. „Wiedźmin” właśnie. A jeśli tak to możliwe, że część akcji będzie miała miejsce w Temerii, a konkretnie w Wyzimie, czyli stolicy tego królestwa. Przez cały czas trwania wiedźmińskiej opowieści napisanej przez Andrzeja Sapkowskiego królem tego państwa jest Foltest. Jest to jeden z najbogatszych krajów na północy i razem z Redanią stawia główny opór nadciągającym z południa Nilfgaardczykom.
Warto również wiedzieć, że na terenie Temerii znajdują się liczne miasta, krainy i warownie, które w mniejszym lub większym stopniu były istotne dla książkowej fabuły. Mowa tu między innymi o krasnoludzkim Mahakamie, Ellander (które jest księstwem lennym, a na jego terenie położona jest świątynia Melitele) i wielu innych.
