Michał Grązka

Gdyby ktoś jeszcze rok temu zapytał mnie o kondycję Kazimierza Staszewskiego, odpowiedziałbym parafrazując jego własny tekst: "Kazik też się sypie, to osobny rozdział". Zdanie podtrzymuję, chociaż nowy Kult puszczam sobie kolejny raz z nieskrywaną przyjemnością. Od dłuższego czasu staram się nie patrzeć na zespoły "okołokazikowe" (Kult, KNŻ, El Dupa i do pewnego momentu Buldog) przez pryzmat nieszczęśliwych wydarzeń sprzed premiery płyty Hurra. Staszewski napsuł krwi sobie mniej więcej tyle, co fanom, a wielu słuchaczy obraziło się odbijając sobie wyzwiska w wytykaniu krążkowi wszelakich błędów. Według mnie to melodia przeszłości, a ostatecznym zamknięciem afery było przyznanie się ostatnio wokalisty, że teraz do sprawy podchodzi inaczej i nie zareagowałby już tak, jak kiedyś. Niestety, są też inne czynniki, z grupy jak najbardziej muzycznej, które nie pozwalają mi patrzeć na obecny Kult tak, jak bym tego chciał, nie po miłości do niemal wszystkich wydawnictw aż do Ostatecznego Krachu Systemu Korporacji.

Aktorów kina akcji nie brakuje. Jednak często to mało wyrazista papka, której zwyczajnie nie pamięta się po zakończeniu seansu. Wraz z kolejnymi tytułami, wyłania się jednak obraz nowej ikony filmowych pościgów i strzelanin. Gerard Butler jest w stanie sprawić, że nawet przeciętną rąbankę ogląda się z nieskrywaną przyjemnością. Do niedawna myślałem, że nigdy już nie obejrzę 300. Nawet nie dlatego, że to opowieść o spoconych facetach, którzy umawiają się na ustawkę w plenerze z innymi spoconymi facetami. Po prostu wszyscy tak się tym filmem zachwycali, że hasło "This is sparta!" powodowało u mnie odruch wymiotny większy nawet, niż arcymodna ostatnio tematyka Zombie, czy mikropłatności w każdej wydanej po 2011 roku grze. Wszystko wskazuje jednak na to, że przez wzgląd na odtwórcę roli Leonidasa przyjdzie mi pogodzić się ze Spartanami i poświęcić im jeden wieczór.

Queens of the Stone Age bezsprzecznie lubi podsycać ciekawość fanów. Choć formacja każe długo czekać na nowy krążek, kiedy już coś mają - dzielą się tym bardzo chętnie. Dwa utwory już są, pozostaje czekać na następne. Josh Homme to muzyk z dość bogatym dorobkiem. Z pewnością jednak kapele, które przyniosły mu największą sławę to Kyuss i Queens of the Stone Age. W międzyczasie przewinęły się jeszcze Desert Sessions czy supegrupa Them Crooked Vultures (QotSA + Nirvana + Led Zeppelin). Mimo to, wszędzie przebrzmiewają schematy z jego początkowego grania, kiedy to gitary podłączone do basowych wzmacniaczy wprawiały słuchaczy w narkotyczny, pustynny klimat.

Znany amerykański reżyser jest uznawany za jednego z bardziej kontrowersyjnych w branży. To stwierdzenie podzielają nawet ludzie, którzy nie widzieli mniej znanej, naprawdę chorej produkcji twórcy, wyemitowanej w internecie jako mini-serial. Na oficjalnej stronie internetowej Davida Lyncha, Dumbland miał premierę już w 2002 roku. Stanowi on swojego rodzaju kaprys reżysera, odskocznię od pełnometrażowych filmów. łącznie osiem odcinków trwa w sumie przez około pół godziny. Wystarczająco, żeby całość wydać na DVD - premiera miała miejsce już w 2005 roku, jednak wciąż mało kto słyszał o tej przedziwnej serii.

Miniwieże i antenowe odbiorniki radiowe to już przeżytek. Po co męczyć się z ręcznym dostrajaniem, skoro elektroniczna aplikacja robi to sama i to z pełną ramówką i RDSem? Narzędzie do obsługi programów Polskiego Radia jest dostępne na urządzenia mobilne. W zasadzie posiadanie osobnego odtwarzacza mp3 czy mp4 powoli zaczyna mijać się z celem. Jasne, fajnie to wygląda, kiedy biega się rankami po parku z iPodem przy pasku albo faktycznie chce się mieć jak najmniejszy gadżet służący tylko do słuchania muzyki. Ale zasadniczo taką opcję ma już prawie każdy telefon, a niedługo do tej listy dojdą pewnie Smart Watch. Nie każdy gadżet jednak jest w stanie poradzić sobie z odbiorem radia, tym bardziej bez anteny, chociażby w postaci słuchawek. Z pomocą przychodzi strumieniowanie internetowe.

Książkowe kryminały pozwalają na to, by w domowym zaciszu stać się pełnoprawnym detektywem, choć bez licencji. Teraz każdy miłośnik intrygi i zabójstw może zgromadzić na swoim czytniku kolekcję rodzimych dzieł tego gatunku. Trwa właśnie atrakcyjna promocja na takie e-booki.

Reżyserowie zainspirowani cudzą historią najpierw poznają książkę, później tworzą z niej film. Natomiast przeciętny odbiorca kultury bardzo często działa na odwrót - słyszy o głośnym filmie, po czym sięga po jego książkowy pierwowzór. Teraz jest to łatwiejsze, dzięki promocji na "filmowe" e-booki. Oczywiście w przypadku perełek literatury, wspomniane zjawisko nie jest regułą. W końcu starsi czytelnicy znali Tolkienowskiego Władcę Pierścieni, zanim swoje ręce położył na nim Peter Jackson. Mimo to, choć Stephen King jest postacią co najmniej dobrze rozpoznawalną, spora część kinowej widowni dopiero po napisach początkowych uświadmia sobie, że filmy takie jak "Zielona Mila" to historie oparte na jego książkach.

Gry muzyczne, to całkiem lukratywny, choć już słabnący biznes. Rocksmith korzystając z doświadczeń Guitar Hero, a także pomysłu na zwiększenie realizmu, radzi sobie całkiem nieźle. Gry tego typu drugą młodość przeżywają jednak dzięki kolejnym utworom. Właśnie pojawił się pakiet DLC z trzema gitarowymi piosenkami. Granie coverów na gitarze nigdy się nie znudzi tak długo, jak zawsze będą istniały dobre kawałki do odtworzenia. A biorąc pod uwagę fakt, że te powstają jak grzyby po deszczu, tematyka sześciu strun będzie się dobrze sprzedawać. Tym bardziej, że zostało tak wiele starych, klasycznych kawałków do zaimplementowania w wirtualnym środowisku.

Doświadczenie uczy, że za czasopisma nie warto przepłacać. Papierowe wydania, w przeciwieństwie do książek, rzadko zdobią półkę. Najcześciej lądują do kosza lub do łazienki na wypadek potrzeby przeczytania czegoś innego, niż skład pasty do zębów. Warto więc zaoszczędzić na magazynach, kupując ich cyfrowe wydania. A jeszcze lepiej zaopatrzyć się w prenumeratę!

O tym, że media muszą dostosowywać się do obecnych czasów wiedzą niemalże wszyscy. Nie rozumieją tego niektórzy rodzimi artyści, którzy odnajdywanie ich utworów w internecie rozpatrują tylko i wyłącznie jako „sięganie po kradzione”. Szczęśliwie, duża liczba artystów woli dzielić się na bieżąco materiałami z nadchodzących płyt, tak jak Queens of the Stone Age.