Muzyka

W marcu jak w garncu. Podobnież było i z płytami, które ukazały się w miesiącu, który właśnie przychodzi nam - z łezką w oku - pożegnać. Na rynek - i do domowych dyskografii - trafiło kilka ciekawych płyt, które dla Was omawiam, i daję Wam możliwość ich posłuchać, poniżej. Zapraszam na wycieczkę po najciekawszych, moim zdaniem, wydawnictwach mijającego miesiąca.

Do Wielkiej Brytanii wiele utworów trafia na długie miesiące, zanim staną się popularnymi w pozostałych krajach Europy – w tym i w Polsce. Pozwala to więc poznać ciekawą, dobrą i wartą uwagi muzykę, zanim pojawi się ona w lokalnym radiu czy telewizji. Zagraniczne rynki, zwłaszcza te mające wpływ na bliskie nam kraje, to też często swoiste kompasy – patrząc na to, gdzie sprawdziła się jakaś muzyka, możemy przewidzieć, co z dużym prawdopodobieństwem będzie grane i w Polsce.

Kto nie zna Wu-Tang Clanu, ten trąba, parafrazując nieco gombrowiczowskiego klasyka. Legendarny kolektyw, pozbawiony niestety jednego ze swoich najbardziej charyzmatycznych członków, Ol' Dirty Bastarda, który zszedł z tego padołu niemal 10 lat temu, powraca - ku radości słuchaczy. Niestety, mam tu złą wiadomość: najnowszy album grupy ukaże się tylko w jednej kopii. I będzie ona kosztować, najprawdopodobniej, miliony.

Jestem ogromnym zwolennikiem talentu literackiego Doroty Masłowskiej. Podoba mi się forma jej utworów, dociera do mnie ich treść. Jej nowy, muzyczny tym razem, projekt przyjąłem więc z zaciekawieniem i pewnym rozbawieniem. "Społeczeństwo jest niemiłe" to raczej kiepska płyta, ale przy tym dość interesująca. 

Karząca ręka sprawiedliwości dosięga, prędzej czy później, każdego. Przekonał się o tym Moby, który - jak wszyscy 20 lat temu z okładem - samplował jak leci, skąd popadnie, nie przejmując się opłatami za fragmenty cudzych utworów, za to bardzo dużo czasu poświęcając temu, by jego samplujące utwory brzmiały i bujały jak najlepiej. Beztroska i niedbałość jednak kiedyś się kończą - Moby dostał właśnie pozew za sample, na których zbudował swoje utwory sprzed dwóch dekad.

Koniec marca niestety nie obfituje w wyjątkowe premiery. W większości przypadków mamy do czynienia alb z indie rockiem albo z tradycyjnym rockiem/metalem. Do wyjątków możemy zaliczyć premierę płyty Shakiry. Jeżeli początek was nie zraził, a wręcz przeciwnie, zachęcił, to zapraszam na cotygodniowe Cyfrowe nowości muzyczne: Spotify, Deezer, Wimp i Rdio.

Cztery miesiące temu pisałem, że Shazza może wrócić do biznesu i… stało się. Królowa pojawiła się z nową piosenką Ty i ja oraz ekstremalnie nowatorskim teledyskiem. 47-letnia, ekhm, piosenkarka wydaje się w ogóle nie starzeć. - ten sam image, kocie ruchy oraz ten sam, przyjemny dla uszu głos. Nuta nostalgii? Absolutnie tak, przecież Shazza to najlepsza polska wokalistka.

Kilka tygodni temu pisaliśmy o singlu Mister D., czyli Doroty Masłowskiej pt. "Chleb". W nocy, w Sieci pojawił się klip do kawałka promującego płytę "Społeczeństwo jest niemiłe". Jest różowo, psychodelicznie, jest stara, są dresiary i dresiarze oraz jest Anja Rubik. Czego chcieć więcej?

Teledyski zazwyczaj mają opatrywać utwór i pomóc w jego promocji - tak, by mógł być on emitowany w stacjach telewizyjnych. Czasami jednak klipy są tak kontrowersyjne, że przyćmiewają utwory, do których powstały, i zaczynają żyć własnym życiem. Zobacz 10 teledysków, które są na tyle bezpośrednie, niczym nieskrępowane i bezpardonowe, że na ich emisję - w wielu przypadkach - nie zdecydowały się żadne stacje telewizyjne (lub też ich emisja została ograniczona do pory dla nietoperzy posiadającej wyjątkowo małą oglądalność, gdzieś pomiędzy środkiem nocy a świtem). Przed Wami 10 Zakazanych Teledysków.

Hipnotyzująca, wirująca spirala i The Black Keys, którzy nie brzmią jak The Black Keys, to pierwsze skojarzenia jakie przychodzą mi do głowy po odsłuchaniu singla Fever. Najnowszy kawałek duetu (Dan Auerbach, Patrick Carney) z Ohio brzmi trochę jak Broken Bells wymieszane z MGMT z 2008 roku. Czy to dobrze? I tak, i nie.

Do Wielkiej Brytanii wiele utworów trafia na długie miesiące, zanim staną się popularnymi w pozostałych krajach Europy – w tym i w Polsce. Pozwala to więc poznać ciekawą, dobrą i wartą uwagi muzykę, zanim pojawi się ona w lokalnym radiu czy telewizji. Zagraniczne rynki, zwłaszcza te mające wpływ na bliskie nam kraje, to też często swoiste kompasy – patrząc na to, gdzie sprawdziła się jakaś muzyka, możemy przewidzieć, co z dużym prawdopodobieństwem będzie grane i w Polsce. Właśnie po to, by umożliwić wszystkim Wam bycie nieco bardziej do przodu, niż reszta znajomych, zaglądam dla Was co tydzień na brytyjski rynek - i sprawdzam, czego się tam słucha, oraz które utwory są najbardziej popularne.

Tak to już w „showbizie”, że aktorstwo kusi… wszystkich. Bez względu na osiągnięty status, popularność, jakimś dziwnym cudem każdy muzyk chce zagrać w filmie/serialu, a najlepiej żeby zgarnąć za to jakąś nagrodę, bo półeczka z Grammy już nie cieszy oko tak jak kiedyś. Niektórym udaje się to lepiej, niektórym gorzej - Guy Ritchie mógłbym wam na ten temat parę słów powiedzieć. O tych lepszych i gorszych przypadkach przemian muzyków w aktorów postaram się opowiedzieć.

Funkowy zespół Vulfpeck znalazł sposób, na zarobienie potencjalnych dziesiątek - jeśli nie setek - tysięcy dolarów na Spotify. Tym samym, którego tak wielu artystów nienawidzi, przez to, że daje wyjątkowo niskie wypłaty. Vulfpeck wypuścili album, który w całości składa się z ciszy, i poprosili własnych fanów o to, by słuchali ich zapętlonego albumu… W nocy.

Kylie Minogue nie zwalnia tempa. Jeszcze nie zdążyliśmy ochłonąć po Into The Blue, którego klimat podkręciło Beautiful nagrane z Enrique Iglesiasem, a już dostajemy kolejny singiel i klip. Tym razem - do numeru Sexercize. Tytuł jest mocno sugestywny, a jego śladami podąża ilustrujący numer klip - zdecydowanie raczej dla tych starszych słuchaczy (i oglądaczy).

Nieco starsi z Was mogą jeszcze pamiętać Oasis - grupę, która czasy swojej świetności zaliczyła w latach '90-tych. Niegdyś konkurujący z Blur, nazywany również "nowymi Beatlesami" zespół (członkowie grupy nigdy nie wypierali się tych skojarzeń, aktywnie je nawet prowokując poprzez ubiór, czy wplatanie w swoje utwory progresji akordów żywcem zaczerpniętych od legendarnej grupy z Liverpoolu) możemy teraz obejrzeć w Sieci, w archiwalnym materiale.

Kolejny tydzień cyfrowych nowości. Pośród absolutnie hipsterskich artystów, w tym tygodniu swoje premiery miały takie gwiazdy jak Skrillex, Foster the People (którzy wystąpią na tegorocznym Openerze) oraz… Enrique Inglesias. Zapraszam na cotygodniowe podsumowanie tego, co Spotify, Deezer, Wimp i Rdio oferuje swoim słuchaczom, czyli cyfrowe nowości muzyczne.

Teledyski to prawdziwa sztuka (przynajmniej tak było jeszcze do niedawna). Na przestrzeni lat część artystów postanowiła podejść do tematu w niekonwencjonalny sposób - i, wespół-zespół z reżyserami swoich klipów, zamiast kamerzytstów, do pracy zaprzęgli pokaźne tłumy animatorów. Dziś biorę dla Was pod lupę teledyski animowane - na najróżniejsze sposoby, bo "animacja", o czym często zdarza się wielu zapomnieć, to nie tylko ołówki i stoły kreślarskie. Poniższe klipy łączy jedno - wszystkie są stworzone za pomocą ludzkiej dłoni, i nie występują w nich ludzie (albo, przynajmniej, ich rola jest marginalna wobec głównych, animowanych bohaterów).

Do Wielkiej Brytanii wiele utworów trafia na długie miesiące, zanim staną się popularnymi w pozostałych krajach Europy – w tym i w Polsce. Pozwala to więc poznać ciekawą, dobrą i wartą uwagi muzykę, zanim pojawi się ona w lokalnym radiu czy telewizji. Zagraniczne rynki, zwłaszcza te mające wpływ na bliskie nam kraje, to też często swoiste kompasy – patrząc na to, gdzie sprawdziła się jakaś muzyka, możemy przewidzieć, co z dużym prawdopodobieństwem będzie grane i w Polsce. Właśnie po to, by umożliwić wszystkim Wam bycie nieco bardziej do przodu, niż reszta znajomych, zaglądam dla Was co tydzień na brytyjski rynek - i sprawdzam, czego się tam słucha, oraz które utwory są najbardziej popularne.

Biznes muzyczny pełen jest niespodzianek i mechanizmów, z których nie zdajemy sobie sprawy. Nie jest jednak żadną tajemnicą, że większość topowych artystów pop/R&B nie pisze swoich piosenek, a jeśli już to robi, to stanowią one niewielką część dyskografii. Zdarza się jednak, że gwiazdy dostają piosenki, na które albo nie mają czasu, albo im się od początku nie podobają, albo dopiero po jakimś czasie (np. nagraniu dema) stwierdzają, że nie są dla nich. O takich przypadkach napiszę dzisiaj, o piosenkach, które odrzucone przez jednego artystę, stały się wielkim hitem dla innego.

Jednym z głównych tematów mijającego tygodnia jest Xavier, znany powszechnie jako Green Grenade. 9-letni (!) raper zaszokował całą, konserwatywną Polskę swoim występem w Dzień Dobry TVN, jak i kawałkami, w których padają takie zwroty, jak "kodeina", "hajs" i "dziwki". Jakkolwiek nie byłoby to w pewien sposób zabawne, jest też dość mocno niepokojące. Zarówno samo zjawisko Xaviera, jak i ludzi, którzy wzięli go w Sieci w obronę. Dlaczego?