Filmy

Twardziele to udany film na jedno popołudnie - ma swój urok, widzimy też niezły pokaz talentów aktorskich. Ale niestety, brak mu jakiejkolwiek oryginalności.

Wolę niespodzianki dlatego nie wiem, czy Superman znowu uratuje Ziemię, ale poznałem już muzykę, która towarzyszy jego nowym przygodom. I wiecie co? Ten soundtrack wdziera się do umysłu i nie pozwala skupić na niczym innym. Po prostu działa. Dobrze działa.

Wreszcie oficjalnie, w ulepszonej wersji. I za darmo. Najlepsze polskie filmy sprzed lat można obejrzeć na YouTube. Starzy wędkarze powiadają, że w tym musi być jakiś haczyk. Jest?

Superman,  Nadczłowiek jutra,  Człowiek ze stali. Ikona amerykańskiej popkultury - przed pójściem do kina, warto przypatrzeć się najlepszym komiksom z jego udziałem

Nie mam nic przeciwko rimejkom, serio. Zawsze istnieje szansa, że kiedy taki projekt trafi w ręce utalentowanych ludzi, stara historia może wówczas zyskać nowy wymiar i perspektywę. Ale nie tym razem...

7 Psychopatów, szalony film akcji od Irlandczyka z Londynu, Martina McDonagha, to jedna z najciekawszych pozycji, jaką można było obejrzeć w kinach w tym roku - i jeśli ją ominęliście, to warto by to nadrobić. Dlaczego? Oto i 7 powodów.

Najlepszy mormoński Superbohater z laserem wywołującym u swoich przeciwników orgazm. 

Zawsze uważałem siebie za wielkiego fana horrorów. To w końcu gatunek tak pojemny i trudny do jednoznacznego zdefiniowania, że każdy amator mocniejszych filmowych wrażeń powinien znaleźć coś dla siebie spośród wszelkich jego odmian i subkategorii.

Krew: Ostatni Wampir jest błazeńską próbą zekranizowania niezłego anime. Jeśli jesteś fanem oryginału – nie czeka na Ciebie nic poza rozczarowaniem. Jeśli nie - przygotuj się na całą kolekcję ogranych klisz i schematów.

Patrząc na tę ciekawostkę sprzed lat, ciężko nie oprzeć się wrażeniu, że to tylko zabytek czasów kiedy taki szmelc wywoływał u ludzi poważne emocje. Kuriozalne, ale wciąż całkiem ciekawe doświadczenie

Całkiem niedawno, bo jakiś tydzień temu, wybrałem się do kina na seans nowego Star Treka. I jeśli go nie widzieliście - to nadróbcie to koniecznie, bo to jeden z tych specyficznych filmów, który generuje skrajne opinie. Dlaczego? Ano została w nim zachwiana pewna równowaga i jedne jego elementy prezentują wręcz wybitny poziom, a inne kontrastowo słaby.

sPlay to jedyne w swoim rodzaju miejsce, na którym poczytać można o tym wszystkim, co dostępne jest w sieci w postaci cyfrowych treści. Takie czasy, że filmy, muzykę, książki, seriale czy nawet wydarzenia sportowe i gry konsumujemy w mniejszym lub większym stopniu z internetu. Dlatego w konkursie Cyfrowe Rozdawnictwo sPlay oprócz odtwarzaczy iPod wygrać można masę arcyciekawych, cyfrowych "rzeczy!".

Dwie duże hollywoodzkie premiery już za nami - zarówno Iron Man 3, jak i W ciemność. Star Trek szturmem zdobyły box office w czasie swoich premier i oba tez spotkały się z pozytywnymi reakcjami publiczności. Czy na takie przyjęcie mogą liczyć też pozostałe zbliżające się premiery popcornowych superprodukcji?

Kiedy mówi się o karierze reżysera, zazwyczaj zaznacza się jego największe osiągnięcia i wpływ na całe medium. Kevin Smith nakręcił dziesięć filmów, z czego żaden świata nie zmienił. Za to niepowtarzalny styl, charyzma i charakter  sprawiły, że jest fascynującą postacią, która zyskała sobie miliony wiernych fanów. Reżyser, scenarzysta filmowy i komiksowy, aktor, retor i podcaster. Liczba projektów, w których brał udział przez lata wciąż imponuje.  Zadebiutował w 1994 roku na festiwalu filmów niezależnych w Sundance. Film nazywał się Clerks. Fabuła nie istniała, wszystko było mówione w długich, wyjątkowo dosadnych dialogach między sprzedawcą w przeciętnym osiedlowym sklepiku i pracowniku taniej wypożyczalni wideo, która jest zwykle zamknięta. Już w tym skromnym początku było widać wiele obietnic, które później zmieniły się w charakterystyczne znaki firmowe reżysera. Ten film też zrodził duet Jaya (granego przez bliskiego przyjaciela, Jasona Mewesa) i Cichego Boba (sam Kevin Smith), który wraz z każdym kolejnym filmem wysuwał się coraz bardziej na pierwszy plan, aż nie osiągnął swojej kulminacji w Jay i Cichy Bob Kontratakują. Ta dwójka przewinęła się przez niemal wszystkie dzieła reżysera – a przy tym dostali swoją własną serię animowaną i w tym roku pojawią się w nowym filmie (też, niestety, animowanym). To klasyczne komediowy duet – jeden z nich jest wysoki i chudy, drugi niski i gruby. Jeden gada cały czas sam nonsens, drugi odzywa się rzadko (ale jak już otworzy usta – to zazwyczaj najważniejsze zdanie w całym filmie). Na bazie prostych przeciwieństw, tych dwóch ćpunów, ulicznych handlarzy narkotyków wpisuje się w klasykę kina. Poprzez powracanie poszczególnych bohaterów, luźne powiązania miejsc, nazw i nazwisk, Kevin Smith stworzył małe fikcyjne uniwersum, w którym wszystkie jego filmy mają miejsce – a w samym centrum jest jego rodzinna okolica -  New Jersey.

Kill Bill jest przepięknym pokazem kinowej erudycji mistrza. Teraz, kompletna saga Quentina Tarantino o zemście na VOD.pl  Jeśli nie widziałeś jeszcze tej dwuczęściowej opowieści o zemście, odpowiedź jest prosta: natychmiast leć ją zobaczyć. Jeśli kiedyś ją już widziałeś – powinieneś zobaczyć jeszcze raz. Kill Bill to nie tylko seria świetnie wyreżyserowanych i doskonale napisanych dzieł sztuki, to wręcz fenomen, w pełni pokazujący jak szerokim repertuarem dysponuje Quentin Tarantino jako filmowy erudyta. Jest to także swego rodzaju manifest głoszący co autor kocha i chce oglądać w kinie. Pod wieloma względami, obydwie części wzięte jako całość pozostają jednym z największych osiągnięć reżysera. I ukazuje, jak szybko i zwinnie potrafi wziąć dany podgatunek i równocześnie wznieść go na wyżyny sztuki, jak i wyśmiać jego bardziej kuriozalne elementy. Ta saga jest w takim samym stopniu kolażem przeróżnych filmów akcji z dalekiego wschodu, jak i ich przerażająco celną parodią, filmem o superbohaterce, i ferią przeróżnych kolorów i kształtów. Historia jest tutaj mniej ważna od sposobu jej przedstawienia, a świat tak samo poetycki, kuriozalny, komediowy, jak i poważny. Kill Bill jest jak automaton – wykonana z ogromną precyzją i troską o detale mechaniczna kukiełka, która nie tyle ma zachwycać sama z siebie – co demonstrować umiejętności konstruktora.

Likwidator to dość kameralny powrót legendy kina akcji – Arnolda Schwarzeneggera. Ale przy tym, świetna rozrywka i udany spektakl.  Nie spodziewałem się już powrotu Arnolda Schwarzeneggera w nowym filmie. Kiedyś zdawał się być pewnym stałym punktem w Hollywood, choć jego najlepsze lata już dawno minęły. Ale od kiedy postanowił zająć się karierą polityczną – jedyne na co mogliśmy liczyć to gościnne występy. Likwidator to nie tylko powrót samego aktora – to dokładnie takie samo kino, z jakiego był wcześniej znany. Efektowne sceny akcji, z setkami pocisków przedzierających się non-stop przez ekran, zabawnymi (choć prymitywnie skonstruowanymi) złoczyńcami, lamerskimi one-linerami, i centralnym macho głównego bohatera. Arnold powrócił, na dobre i na złe. Likwidator to amerykański debiut koreańskiego reżysera Jee-woon Kim'a – jednak mógłbyś o tym równie dobrze zapomnieć, bo film jest tak amerykański jak tylko się da. Jest także najprzystępniejszym dziełem z jego dorobku.

Z okazji dnia dziecka, VOD.pl postanowiło udostępnić w atrakcyjnej cenie (niecała dyszka) sagę Toy Story, która powinna zainteresować nie tylko najmłodszych. Wielu wychowanych w latach dziewięćdziesiątych z dużym sentymentem wspomina Toy Story – bo kto w swoich pacholęcych latach nie wyobrażał sobie, że zabawki powstawały do życia kiedy nikt nie patrzył? Promocja na VOD to prawdziwa gratka, bo każdy z filmów opowiada o czymś innym. Pierwszy jest historią o przyjaźni, drugi o sławie, trzeci zaś o dorastaniu. W dziwny sposób, każda z części trylogii dopełnia się nawzajem, pomimo tego, że dzielą między sobą kilka ładnych lat od premier.

Superman ze studia Fleischer jest uroczą inkarnacją Człowieka ze stali. Czekając na mroczny reboot, popatrzmy na jego... bardziej kolorowe przygody.  Teraz, Superman może robić co mu się żywnie podoba – rentgen i laser w oczach, mroźny (dosłownie) oddech, umiejętność latania i pocałunki wymazujące pamięć. Ale kiedy był projektowany – nie znalazłbyś żadnego z tych bajerów. W pierwszych komiksach, Człowiek ze stali nie umiał nawet fruwać. Po prostu bardzo wysoko skakał. Pewnie, przeskoczenie drapacza chmur jest imponującym osiągnięciem, ale daleko mu było do dzisiejszych wyczynów. W samych komiksach przynajmniej – no, bo w sprzedaży tytułów radził sobie lepiej niż ktokolwiek inny. Był na tyle popularny, że kiedy Paramout w 1941 chciał wydać film animowany z jego przygodami – był poważnie zdesperowany. Ludzie z Fleischer Studio (którzy mieli im to zrobić) byli raczej niechętni, więc zaproponowali producentowi zaporową cenę. Zaskakująco, zgodził się.

W przedostatnim rankingu FIFA reprezentacja Polski spadła o kolejne dwa miejsce i zajęła 63 pozycję (na 209 drużyn). W aktualnym Polacy utrzymali tę lokatę. Mogło być gorzej bo przecież w 2012 polskie orły ostro pikowały w dół i wylądowały na 75 miejscu. Był to również rok nieszczęsnego Euro 2012, w którym Polacy pokazali pełnię swoich umiejętności zajmując ostatnie miejsce w najsłabszej grupie, nazywanej z tego powodu grupą marzeń. O tych wydarzeniach opowiada film dokumentalny Marcina Koszałki, pt. „Będziesz legendą, człowieku”, który w Dzień Dziecka wyemituje TVP2. Kto chce rozdrapywać stare rany?

Nie każdy reżyser ma cojones na tyle duże, by zignorować wszelkie zasady rządzące kręceniem współczesnych filmów akcji i zwyczajnie świetnie się bawić, wrzucając do swojego filmu każdy pomysł, jaki tylko wyda mu się wystarczająco fajny, nie zważając na cokolwiek.