Kate Winslet

Piękne krajobrazy, ciekawy punkt wyjścia, Kate Winslet i Idris Elba w obsadzie. A jednak „Pomiędzy nami góry” rozczarowuje.

Lubię filmy Woody’ego Allena, zarówno te stare jak i nowe. Choć nie wszystkie jego ostatnie dzieła były udane (Poznasz przystojnego bruneta czy Zakochani w Rzymie), to teraz passę ma całkiem niezłą. Blue Jasmine, Magia w blasku księżyca, Nieracjonalny mężczyzna i Śmietanka towarzyska należą do udanych filmów. Zwłaszcza Śmietanka towarzyska, która opowiada o rozwoju Hollywood i miłości, która rozgrywa się na tle Miasta Aniołów.

Tak, dobrze czytacie. Na kinową premierę wciąż czeka najnowszy film Allena „Śmietanka towarzyska”, a neurotyczny nowojorczyk już zabiera się za prace nad kolejnym, 49 (!) dziełem.

Każdy z nas przeżywał kiedyś trudne rozstanie. Czy to swoje własne, czy też kogoś bliskiego. Jim Carrey gra Joela – znerwicowanego samotnika, który nie jest w stanie zbudować żadnych trwałych relacji z kobietami. Poznaje Clementine – swoje dokładne przeciwieństwo charakteru. Żywa, energiczna i wyjątkowo otwarta na ludzi . Dziwnym zbiegiem okoliczności ich drogi krzyżują się ze sobą, ale zazdrość, wzajemna nieufność i różnice w stylu życia powodują nieuchronny upadek związku. Zranieni kochankowie, chcąc zapomnieć o wzajemnej krzywdzie, korzystają z usług Firmy Lacuna, specjalizującej się w usuwaniu wspomnień po wyjątkowo ciężkich przeżyciach. Od momentu, kiedy Joel trafia do placówki – obserwujemy całą historię w formie halucynacji w trakcie zabiegu – czy też snów, w których całe wspomnienia znikają z egzystencji. Rzeczywistość snu pozwala reżyserowi na sporą ilość eksperymentów. Zastosowane efekty specjalne przypomina magię wczesnego kina, gdzie ludzie przychodzący ma seans zastanawiali się jak coś podobnego mogło być w ogóle możliwe. I to ważne, gdyż w dzisiejszych czasach większość efektów specjalnych jest wykonywana w programach komputerowych, których magia jest dla widza rozczarowująco przejrzysta.