Slasher

Kino grozy ma różne oblicza - czasem historii o opętaniu, czasem psychologicznego obrazu traumy, a czasem spektakularnego, krwawego slashera. Reprezentantem tej ostatniej grupy jest "Noc Dziękczynienia", którą możecie już obejrzeć na Netfliksie. "Noc Dziękczynienia" to film z 2023 roku. Jego akcja rozgrywa się - cóż za szokująca informacja - w Święto Dziękczynienia, uwielbiane szczególnie przez...

Nie wierzyłam, że mogę bawić się na tym filmie aż tak dobrze. I chociaż spodziewałam się czegoś zupełnie innego, slasher "Bodies Bodies Bodies" kompletnie mnie zaskoczył. Ten film to satyra powstała w hołdzie dla Gen Z, przypominająca dyskusję żywcem wyjętą z Twittera i opakowaną w pełną plot twistów produkcję.

Nie dziwi, że "Puchatek: Krew i miód" spotkał się z - delikatnie mówiąc - chłodnym przyjęciem ze strony krytyków. Za jego jedyną zaletę można uznać oryginalny koncept, bo poza tym to film dziki, nieposkromiony, nieokrzesany i nieujarzmiony. Brakuje w nim nie tylko fabularnej spójności, ale też sprawności realizacyjnej. Jak przyjemnie jednak się go ogląda!

To jeden z tych filmów, które już na poziomie tytułu składają obietnicę rozrywki z rodzaju nieskrępowanych, pozbawionych hamulców, najpewniej odartych z resztek powagi. Pierwsze zapowiedzi „Kokainowego misia” budowały nadzieję na absurdalną, raczej głupawą, ale i w pełni samoświadomą jazdę bez trzymanki; przede wszystkim jednak - odważną. Niestety, film Elizabeth Banks ostatecznie zawodzi te oczekiwania. A jednak, na przekór wszystkiemu, naprawdę nieźle bawiłem się podczas seansu.

Film "W lesie dziś nie zaśnie nikt 2", czyli kontynuacja polskiego slashera z 2020 roku w reżyserii Bartosza Kowalskiego, znalazł się na celowniku posłów PiS, którzy krytykują satyryczny obraz Wojsk Obrony Terytorialnej.

"W lesie dziś nie zaśnie nikt 2" to sequel horroru z Julią Wieniawą, który ma taki zwrot akcji, że klękajcie narody. Straszne filmy z szalonymi plot twistami to rzadkość, bo większość jest przewidywalna do bólu. To zresztą też wynik pewnej konwencji. Zebrałem jednak kilka tytułów, które swoim zaskakującym zakończeniem ryją przysłowiowy beret.

Pierwsze cztery odcinki "Koszmaru minionego lata" pojawiły się już na Prime Video. Nowej produkcji Amazona daleko do wdzięku franczyzy, pod którą się podpina. Z naszej recenzji dowiecie się, dlaczego serial należy omijać szerokim łukiem.

"Ulica Strachu", "Czarne święta", "Klasyczny horror" - wszystkie te filmy mają coś wspólnego z "Ktoś jest w twoim domu". I nie jest to jedynie fakt, że znajdziecie je na Netfliksie.

"Nie jest to reboot, nie jest to remake, to zupełnie nowy film" – powiedziała w wywiadzie Courteney Cox, która oprócz bycia Monicą w "Przyjaciołach", czasem uciekała przed zamaskowanym świrem w "Krzyku". W kolejnej części filmu o zaskakującym tytule "Krzyk" to ona będzie drapieżcą, ale nie takim dosłownym.

Twórcy „Ulicy Strachu – Części 2: 1978” zabierają nas na obóz Nightwing, na którym nie brakuje brutalnych atrakcji. A przecież slasherowi mordercy od dawna lubią atakować uczestników podobnych letnich kolonii.

Cóż za dziwaczny pomysł łączyć ze sobą formułę slashera, która w swej tradycyjnej odmianie odczytywana była (niekoniecznie słusznie) za nośnik konserwatywnych idei, z klimatem folk horroru, w którego fabularny genotyp wpisana jest transgresja społeczna. „Ulica Strachu - Część 3: 1666” udowadnia jednak, że w tym szaleństwie jest metoda.

Twórcy horrorów nieraz lubują się w serwowaniu scen pełnych przemocy, zapominając nadać im jakiegokolwiek znaczenia. Niestety, zdarza im się też uwypuklać znaczenie swoich filmów zapominając o przemocy. W obu tych wypadkach odzierają gatunek z całego jego potencjału.

Jak broń to tylko biała. Jak morderstwo to tylko wymyślne. Trup ściele się gęsto, a twórcy podlewają przemoc sporą dawką gatunkowej nostalgii. Pierwsza część „Ulicy Strachu” to bezpardonowa zabawa horrorowymi schematami, której łatwo wybaczyć drobne niedociągnięcia.

Pierwsza „Opiekunka”, choć nie należała do wybitnych filmów, ani nawet udanych horrorów czy slasherów, stała się jednym z chętniej oglądanych filmów w serwisie Netflix. Trudno więc się dziwić, że powstała kontynuacja, która (niestety) też zapewne nie będzie narzekać na brak popularności.

Bartosz M. Kowalski, znany najlepiej ze swojego głośnego dramatu „Plac zabaw”, pewnie sam zdawał sobie sprawę z tego, że odbiorcy nie spodziewają się po nim tak rozrywkowego, łatwego w obiorze kina. A jednak postanowił ich zaskoczyć, zaś efekt finalny możemy oglądać na Netfliksie.

Premiera filmu „W lesie dziś nie zaśnie nikt” zaplanowana była na piątek 13 marca 2020 roku. Wydarzenie zostało przełożone, ze względu na coraz większe zagrożenie koronawirusem. Ostatecznie film trafił prosto do biblioteki serwisu Netflix – obejrzycie go już teraz!

Pierwszy polski slasher z prawdziwego zdarzenia pt. „W lesie dziś nie zaśnie nikt” miał już na dniach straszyć polskich widzów. W ostatnich tygodniach przez Europę przelewa się jednak coś znacznie bardziej niebezpiecznego niż fikcyjny morderca. Premier horroru już została przesunięta, a to zapewne dopiero początek kłopotów polskiej kinematografii.

„Czarne święta” A.D. 2019 to kolejny już remake horroru z 1974 roku pod tym samym tytułem. W jego najnowszej wersji twórcy postanowili położyć główny nacisk na wymiar feministyczny, zapominając po drodze o dobrym scenariuszu i jakichkolwiek udanych próbach wystraszenia widza.

Wszystko ma swój początek. W tym także jedna z najbardziej kultowych serii horrorów w historii, której źródeł należy szukać przede wszystkim w stosunkowo mało znanym filmie „Czarne święta”.

Slasher to podgatunek w zasadzie nieobecny w polskim kinie. Może poza filmem „Pora mroku” z 2008 roku, polscy twórcy raczej nie sięgają po ten rodzaj horroru. Dlaczego? Odpowiedzi szukałam na planie horroru „W lesie dziś nie zaśnie nikt”.