The Room

Są filmy dobre, są filmy złe. Ale granice między jednymi a drugimi bywają płynne. Wtedy mamy do czynienia z filmami tak złymi, że aż dobrymi - czyli: najlepszymi. Natkniemy się w nich na rekiny w tornadach (i kosmosie), kopiącego tyłki Ridge'a z "Mody na sukces", czy rockmanów walczących z ninja motocyklistami.

"Nikt tak wspaniale nie robił dobrej miny do złej gry" - tymi słowami Najlepsze z Najgorszych przedstawiają Grega Sestero na Facebooku. Aktor wcielający się w Marka w "The Room" odwiedził niedawno Polskę i znalazł chwilę, aby z nami porozmawiać. Nie tylko o filmie, który już od ponad 20 lat nie schodzi z ust fanów złego kina.

"Oh, hi Mark. Anyway, how's your sex life?" - te słowa prześladują Grega Sestero od 2003 r., kiedy to publiczność oszalała na punkcie "The Room". Nie dlatego że to dobry film. Ba, nawet nie dlatego że to film zły. Uznaje się go bowiem za najgorszy film wszech czasów. Jego gwiazdor, który występuje w nim u boku Tommy'ego Wiseau, już w przyszłym miesiącu przybędzie do Polski na specjalne zaproszenie Najlepszych z Najgorszych.

Monika Stolat jest pomysłodawczynią, dyrektorką i producentką Splat!FilmFest – festiwalu filmowego, w ramach którego już od dziewięciu lat przybliża widzom nowe tytuły z zakresu kina grozy, fantastycznego, gatunkowego i bezkompromisowego arthouse’u. Stoi również za cyklem Najlepsze z Najgorszych. Jak sama nazwa wskazuje, są to pokazy produkcji tak złych, że aż dobrych.

Jeden z najsłynniejszych Polaków na świecie powraca ze swoim drugim filmem. Chodzi oczywiście o Tommy'ego Wiseau, który od czasu "The Room" nie zrobił żadnego pełnego metrażu. Po 20 latach wreszcie jednak się doczekaliśmy. "Big Shark" zmierza na wielkie ekrany.

„Incepcja” to jeden z tych filmów, które po obejrzeniu ma stawiać pytania, tylko co jeśli pytania się kończą, a uzyskane odpowiedzi są przynajmniej niesatysfakcjonujące? Są fani, którzy twierdzą, że to najlepszy rodzaj zakończeń, ale równoważy ich grupa, która wprost mówi, że odpowiedzi musiała szukać w internecie. Problem pojawił się też ze zrozumieniem Wyspy tajemnic”, „Lśnienia”, czy... „The Room”.

— Pamiętam, że sporo problemów sprawiła mi słynna kwestia „Anyway, how's your sexlife?”. Nie mogłem wydobyć z tekstu tej dziwnej nonszalancji, z którą wygłasza ją Tommy. W końcu wygrała wersja "A jak tam twoje sex-życie?", która jest w naszej odsłonie chyba jeszcze bardziej absurdalna — mówi Krzysztof Petkowicz, pomysłodawca polskiego dubbingu „The Room” i odtwórca roli Tommy'go Wiseau.

Autor słynnego filmu „The Room”, Tommy Wiseau, przegrał dwa miesiące temu proces powiązany z ujawnianiem jego prawdziwego pochodzenia w domenie publicznej. Wkrótce potem na Wikipedii pojawiły się informacje dotyczące jego prawdziwego nazwiska oraz daty i miejsca urodzenia. Wszystko to zniknęło jednak właśnie z angielskiej wersji portalu.

„You're tearing us apart, Netflix!” - skomentował informację jeden z internautów, nawiązując do niezapomnianej kwestii padającej w kultowej produkcji. Twórca określanego mianem najgorszego filmu świata ujawnił bowiem, że streamingowy gigant nie chce mieć „The Room” w swojej bibliotece.

Nie da się ukryć, że niedziele bywają ciężkie. Jeśli i wy po intensywnym tygodniu szukacie odrobiny relaksu na kanapie, warto sprawdzić HBO GO, gdzie właśnie pojawiła się produkcja „Disaster Artist”.

Gdy prawie dwa lata temu przeczytałem książkę Disaster Artist, będącą wspomnieniami Grega Sestero, nie spodziewałem się, że kiedykolwiek ujrzę tę historię na ekranie. Tymczasem film w reżyserii Jamesa Franco już był w trakcie realizacji.

Los bywa naprawdę przewrotny i zabawny. Film, który opowiada o powstawaniu najgorszego filmu w historii, jest niemal doskonały. Jeśli oglądaliście "The Room", to "The Disaster Artist" jest seansem absolutnie obowiązkowym. Jeśli nie, to i tak warto wybrać się do kina. 

Mam wielką słabość do kiepskich filmów. Gdy inni kwitują je ostrym słowem i wychodzą z kina, bądź zmieniają kanał, ja oglądam do końca. Często karmię się słabymi dialogami, tanimi efektami specjalnymi i niedociągnięciami produkcyjnymi. Uwielbiam odnajdywać dziury w fabule i niespójności.

2017 rok był całkiem udany filmowo. Mogliśmy zażyć sporej dawki dobrego kina. Tego rozrywkowego i tego z wyższej półki. 2018 rok zapowiada się chyba nawet jeszcze lepiej. Zobaczymy m.in. nowe filmy Guillermo del Toro, dwie propozycje od Stevena Spielberga, kontynuację Deadpoola i Avengers oraz oczywiście kolejny film z uniwersum Gwiezdnych wojen.

Wiemy dokładnie z czym wiąże się produkcja sequelu. Ciągłe obawy o to, czy kolejna część udźwignie ciężar „jedynki” i frustracja, gdy okazuje się, że wytwórnia i reżyser chcieli wyłącznie zarobić na wiernych fanach. Znamy ten schemat nie od dziś, ale okazuje się czasem, że sequele nie są takie złe (o 10 najlepszych już pisałem), a nawet zdarza się, że czekamy na drugą część z zaciśniętymi kciukami, maślanymi oczami i reagujemy przyspieszonym biciem serca, gdy tylko wypowie się nazwę ukochanego filmu.