Jacek Zajączkowski

Pierwszy zwiastun serialowej adaptacji komiksu "Hellblazer" wylądował w sieci. Po tym co zobaczyłem, jestem prawie pewien, że będzie to najlepsza próba wciągnięcia DC na małe ekrany, jaką do tej pory widzieliśmy. Wiem, trochę za wcześnie na werdykt, ale trzyminutowy filmik od stacji NBC pokazuje, że Constantine doczeka się w końcu godnego potraktowania i naprawdę ciekawej adaptacji. 

Za każdym razem, kiedy oglądam kolejny paradokumentalny horror kręcony z ręki, zastanawiam się - kiedy ta moda się skończy? Stara szkoła robienia filmów, zawsze będzie ponad poziomem kolejnego filmu typu „found-footage”, szczególnie, jeśli za tym sposobem kręcenia nie stoi absolutnie nic. W przypadku filmu "Diabelskie Nasienie", twórcy poszli na łatwiznę, tworząc (niestraszny) paradokument, który nie potrafi się obronić w żadnym aspekcie.

Naprawdę od bardzo dawna, nie trafiłem na serial, który równie mało by mnie obchodził, co "Black Blox". Nie mam tu na myśli mojego ignoranctwa serialowego, ponieważ wchłaniam nawet największe odrzuty produkcyjne, ale nijakość serialu. "Black Box" jest tak wyjątkowo średnim jakościowo serialem, że na samą myśl o nim ogarnia człowieka znużenie. Aż wstyd, że stacja ABC mogła coś takiego pokazać swoim widzom.

Na Mortal Kombat się nie skończyło. Street Fighter, kolejna kultowa bijatyka, również trafi na kanał Machinimy w formie serialu internetowego pt. "Street Fighter: Assasin’s Fist".  Pierwszy pełny zwiastun pojawił się już w sieci.

Z ręką na sercu, ile razy zdarzyło się wam podczas oglądania horroru, nie zagryźć zębów ze złości i nie zaciskać kciuków licząc, że każda potencjalna ofiara zginie? Założę się, że w trakcie 9 na 10 seansów tak właśnie mieliście, ponieważ ten gatunek jest irytujący i głupi z założenia. Większość z nich opiera się na ludzkim, irracjonalnym dążeniu do samo destrukcji. Bohaterowie kina grozy wydają się być półgłówkami, którzy koniec końców i tak pakują się w kłopoty, ponieważ myślenie logiczne u nich nie występuje. No cóż, bez tego nie byłoby horroru, ale przyznacie sami, horrory potrafią denerwować.

Kultowość "The Room” – najgorszego filmu  wszech czasów – rośnie nieprzerwanie od 2003 roku. Nic dziwnego zatem, że w końcu ktoś postanowił zrobić coś z tym faktem i pokazać reszcie ludzkości (która jakimś cudem "The Room” nie widziała) na czym polega fenomen filmu, a także jego twórcy, tj. Tommy’ego Wiseau. Tą odważną osobą jest James Franco, który wraz Sethem Rogenem oraz Evanem Goldbergiem stworzy filmową adaptację książki - „The Disaster Artist”.

Hollywood już nie raz udowodniło, że sequele to w zdecydowanej większości przypadków czysty skok na kasę i żerowanie na sukcesie części pierwszej. Gdy „jedynka” okazuje się być, kwestią czasu jest, kiedy ukarze się sequel, który będzie powodować u widzów białą gorączkę i chęć zamordowania reżysera oraz scenarzystów (czego przykładem jest Matrix Reaktywacja). Czasem jednak zdarzy się komuś przebłysk geniuszu i obok podstawowej kwestii, jaką jest zrobienie kasowego filmu, pojawia się chęć wyprodukowania sequela, który będzie lepszym filmem niż poprzedni. Wbrew pozorom, takich trochę powstało, dzięki czemu mogłem wybrać 10 najlepszych sequeli w historii kina.

W dzisiejszych czasach, trudno znaleźć osobę, która nie słyszałaby o Gwiezdnych Wojnach. Jeżeli nawet ktoś nie oglądał sagi Lucasa, to z pewnością kojarzy nazwy jak Darth Vader, Luke Skywalker, jasna strona mocy, miecze świetlne, Yoda, Gwiazda Śmierci, Han Solo i… Chewbacca. Okazuje się, że ten poczciwy Wookiee (przyjaciel Hana Solo), został poniekąd stworzony przez George’a R. R. Martina, twórcę Pieśni Lodu i Ognia.

Młodzi, piękni, zdolni, z Polski i tworzą muzykę elektroniczną – no jak tu ich nie kochać? Kuba Karaś (18 lat) i Justyna Święs (17) zaskoczyli mnie swoim debiutem tak bardzo, że moje kapcie wylądowały wczorajszego wieczoru u sąsiadów, w bloku naprzeciwko. "No Bad Days" – longplay tego duetu – jest kolejnym przykładem na to, że Polacy są genialni w tworzeniu muzyki elektronicznej.

Tak, ta Monika Pietrasińska, znana głównie (a raczej tylko) z irytującej roli w serialu VIVY „Miłość na Bogato” nagrała singla Gloria. I wiecie co? Mimo, że piosenka jest kiczem totalnym, to Pietrasińska potrafi śpiewać. No szok i niedowierzanie.

Oj w tym tygodniu się porobiło… Jeżeli szukacie mainstreamu to musicie skierować wzrok gdzie indziej. Oprócz Santany, krążka Lily Allen i The Horrors, ciężko wymienić zespół, który usłyszycie w jakiejkolwiek rozgłośni radiowej, czyli sytuacja podobna do tej sprzed tygodnia. Oczywiście nie oznacza to, że nie ma ciekawej muzyki do sprawdzenia (jak chociażby rodzime The Dumplings),  jeżeli więc jesteście jej ciekawi, to zapraszam na Cyfrowe nowości muzyczne.

Pamiętacie kiedy ostatni raz bawiliście się przy polskim sitcomie? Włączyliście telewizor, z niepokojem czekając na odcinek obgryzaliście paznokcie i zwlekaliście z wizytą do toalety, mimo że pęcherz już dogorywał? Jeżeli takie obrazy pojawiają się w waszej głowie, to zapewne sięgacie pamięcią 16 lat wstecz, kiedy to na Polsacie emitowane były odcinki 13-go Posterunku, Miodowych Lat i Świata Według Kiepskich. Wszystko, co zostało wypuszczone po tym czasie, osiągnęło poziom najwyżej średni, nigdy nie zbliżając się jakością do seriali z końca XX i początku XXI wieku.

Ach te „internety”, trolle siedzące za monitorami komputerów najwyraźniej nigdy nie mają dość, nigdy się nie poddają i za wszelką cenę dążą do jednego celu – dezinformacji. Wczoraj Sieć obiegła fantastyczna wiadomość o tym, że trwają zdjęcia próbne do filmu o Black Panther, czyli najsłynniejszym czarnoskórym bohaterze Marvela. Problem w tym, że Faza 3 filmów Marvela nie obejmuje ekranizacji komiksu o Black Panther.

Myślicie, że te trzy psy (rasy ulubionej przez Królową Elżbietę II) i napis divide et impera na okładce Sheezus to przypadek? Albo co najwyżej zabieg czysto estetyczny? Otóż nie, okładka dobitnie wyraża zawartość płyty. Lily Allen to w końcu królowa brytyjskiego popu, która zawsze mówi (i śpiewa) to co myśli, mając głęboko w zadku opinię innych. Ta szczerość wypowiedzi odróżnią ją od konkurencji, Lily pisze swoje teksty, wylewając na papier swoje przemyślenia, nie jakiegoś tekściarza zatrudnionego za gruby hajs. I gdybym miał oceniać tylko liryczną warstwę, Sheezus byłoby genialną płytą, no ale nie jest.

Coldplay niedawno wypuścił do sieci swój kolejny singiel A Sky Full Of Stars, kawałek który powstał we współpracy z Avicii. Brytyjski zespół się sprzedał, szwedzkiemu DJowi? Trudno mi ocenić, ale na pewno porzucił na dobre stare granie i zaczął parać się klimatami á la Tomorrowland. Co akurat w tym konkretnym przypadku (tj. A Sky Full Of Stars) nie jest tak złe, jak mogłoby się wydawać.

W swoim autorskim programie, Kuba Wojewódzki gościł Trybsona („Dzika” z Warsaw Shore), którego widzieliśmy we wczorajszym odcinku. Podczas rozmowy „króla” TVNu z Pawłem Trybałą (Trybsonem) padły głównie nieśmieszne żarty, denne stwierdzenia, a dialog generalnie zmierzał donikąd. Jedno pytanie jednak przykuło moją uwagę, Wojewódzki (jako mentor współczesnych mediów) spytał się swojego gościa, czy czuję się on symbolicznym początkiem upadku mediów. Odpowiedź na pytanie nie padła, ale właściwie chyba wszyscy ją znamy – brzmi „nie”.

Jeżeli nie lubicie alternatywy rockowej czy indie popu spokojnie możecie sobie już w tym momencie odpuścić ten tekst. W tym tygodniu mamy mnóstwo premier spod znaku wszelkiego rodzaju „indie” grania, z którego jedyne zespoły jest szerzej znane to Pixies i Lykke Li. O ile mój wstęp was nie przeraził, to zapraszam na cotygodniowe Cyfrowe nowości muzyczne.

Motyla noga, rany julek i kurze piórko! Świat właśnie obiegła chyba najbardziej wyczekiwana wiadomość od czasu ogłoszenia lądowania człowieka na Księżycu. Znamy już obsadę nowych Gwiezdnych Wojen (Stark Wars: Episode VII), a także pierwsze oficjalne foto z aktorami.

W przypadków większości produkcji z Hollywood, zdarza się taki moment, kiedy nagle jakiś producent przypomina sobie o jakimś „starociu” i postanawia go odkurzyć. Pal licho reżyserów i producentów, którzy chcą, aby ich remake był nowym (sensownym) spojrzeniem na kultowe dzieło albo „odświeżeniem” filmu, który zdążył się przez lata zestarzeć. Inaczej jednak sprawy się mają, gdy chodzi tylko o kasę albo (o litości!) o zniszczenie legendy oryginału, przez autorską wizję, nie mającą żadnych logicznych podstaw.   

Stało się! Wszystkie plotki na temat rozszerzenia uniwersum DC na srebrnym ekranie, wreszcie będą mieć swoje zwieńczenie w postaci filmu o Justice League. Ciągłe dodawanie nowych postaci do sequela Man of Steel musiało się tak skończyć. DC/Warner Bros. mogą w końcu stać się konkurencją dla Marvel/Disney.