TV

Coraz więcej w Polsce formatów kulinarnych. Zaczęło się od „Kuchennych Rewolucji”, potem pojawił się „Masterchef”, „Top Chef”, a ostatnio „Hell’s Kitchen”. Niestety, w porównaniu z oryginałami, polskie wersje tych programów wypadają… Blado i bez wyrazu. Dlaczego większość formatów w polskiej wersji to klapa?

Jeszcze niedawno śmialiśmy się trochę z rolników, którzy będą szukać żon, a tu już TVN ma dla nas nową niespodziankę. Jesienią 2014 roku w ramówce tej stacji zobaczymy polską edycję amerykańskiego formatu „Kto poślubi mojego syna?”.

Przed nami finał programu „Project Runway”. Polska edycja telewizyjnego show o młodych projektantach mody zagościła w TVN-owskiej ramówce jesienią zeszłego roku. Po kolejnych 11 odcinkach jesteśmy tuż przed jego zakończeniem i wybraniem kreatora mody, który wraz z marką Simple i niezłą gotówką w kieszeni (300 tysięcy złotych) będzie miał szansę zawojować światkiem, do którego tylko nieliczni mają dostęp. Czy finaliści to osoby, które z dumą będą mogły gościć na salonach obok Paprockiego & Brzozowskiego, Gosi Baczyńskiej i Ewy Minge?

„Taniec z gwiazdami”, „Idol”, „X-Factor”, „Hell’s Kitchen”, „Big Brother”, „Koło Fortuny”, „Jaka to melodia” a nawet „Ojciec Mateusz”. Co łączy te programy? Wszystkie są formatami telewizyjnymi, które z sukcesem zaadaptowały polskie stacje. Wkrótce do tego grona dołączy pochodzący z Wielkiej Brytanii rustykalny reality show „Rolnik szuka żony”. 

Eurowizja, Eurowizja, i po Eurowizji. Polska, jak zwykle, wylądowała daleko poza podium. Zwyciężyła zaś faworytka – Conchita Wurst… Ku uciesze Polaków.

Nadchodzi „X-Factor” dla DJ-ów. Co to będzie, ciężko sobie wyobrazić; pewne jest jedno: będzie albo wyborna telewizja (raczej mało prawdopodobne), albo kompletna kaszana (raczej ziści się bardziej).

W swoim autorskim programie, Kuba Wojewódzki gościł Trybsona („Dzika” z Warsaw Shore), którego widzieliśmy we wczorajszym odcinku. Podczas rozmowy „króla” TVNu z Pawłem Trybałą (Trybsonem) padły głównie nieśmieszne żarty, denne stwierdzenia, a dialog generalnie zmierzał donikąd. Jedno pytanie jednak przykuło moją uwagę, Wojewódzki (jako mentor współczesnych mediów) spytał się swojego gościa, czy czuję się on symbolicznym początkiem upadku mediów. Odpowiedź na pytanie nie padła, ale właściwie chyba wszyscy ją znamy – brzmi „nie”.

Angelina Jordan, 8-latka z Norwegii, stała się ostatnio sensacją Internetu. Jej wykonanie Bang Bang (My Baby Shot Me Down) z repertuaru Cher, któro zaprezentowała w norweskim X-Factorze, stało się viralowym hitem. Po raz kolejny małe dzieci robią za małpki w cyrku, niestety.

Hell’s Kitchen zawsze kojarzy i będzie kojarzyć się z Gordonem Ramsay’em. Tłumy go kochały, uczestnicy piekiełka nienawidzili i jednocześnie podziwiali. Ramsay był charakterystyczny, rzucał „fuckami” na przemian z porcelaną, był bezkompromisowy, sam w sobie był marką, która po prostu dobrze się sprzedawała. 

Yahoo chce stać się poważnym graczem na rynku wielkich platform streamingowych. Prawdopodobnie zacznie od wyprodukowania czterech autorskich seriali internetowych. Czy wkrótce Yahoo Screen będziemy wymieniać jednym tchem z takimi serwisami jak Netflix, Amazon i Hulu? 

Dzisiaj rzecz będzie o piosenkach z seriali, chwytliwych, śmiesznych, bądź rozczulających. I nie mam tu na myśli openingów czy motywów przewodnich, a raczej piosenki wtrącane w fabułę odcinka, będące częścią musicalowego fragmentu danego serialu/show. Jak się domyślacie, horrory, kryminały trzeba było pominąć, więc na pierwszym planie będą kreskówki, komedie i jeden program rozrywkowy.

Jeden dzień – tylko tyle (albo aż tyle) będziemy musieli czekać na emisję w Polsce nowych odcinków czwartego sezonu serialu „Gra o Tron” po ich premierze w USA. Będą one dostępne w HBO i HBO GO. 

Wczoraj, 22 marca o godzinie 19:00 na antenie stacji wyemitowano 1 odcinek 2 sezonu „Miłości na bogato”. Po zakończeniu emisji w TV, co tydzień odcinki możemy oglądać także online. Pierwsza seria „Miłości na bogato” zakończyła się w sposób enigmatyczny – trudno było stwierdzić, czy kuzynka z Wałcza, Justyna naprawdę miała wypadek, czy jej przeprowadzka do Warszawy i rozpoczęcie kariery były tylko snem. 2 sezon pokazuje, że choć scenarzyści trochę zwariowali, wszystko wraca do normy – Justyna przechodzi rehabilitację, a jej znajomi nadal piją szampana.

Dziś, czyli 18 marca, obchodzimy Dzień Mózgu. Z tej okazji postanowiliśmy odświeżyć najlepszych bohaterów kreskówek, którzy choć są blisko ze sobą, stoją po dwóch stronach barykady – jeden jest geniuszem (a przynajmniej pragnie za takiego uchodzić), a drugi cóż… po prostu fajtłapą. Jeden potrafi rozwiązywać zagadki, snuć plany zdobycia świata, drugi tylko mu w tym przeszkadza i jest niczym słoń w składzie porcelany. Przed wami najwięksi geniusze i największe fajtłapy, które znane są nie tylko najmłodszym.

Narzekanie na niski poziom polskich produkcji telewizyjnych jest już nudne. Tym nudniejsze jest słuchanie i czytanie tych narzekań. Stąd też niespecjalnie chciało mi się pisać o polsatowskim programie „Twoja twarz brzmi znajomo”, bo przed jego obejrzeniem spodziewałem się, że znów będę musiał użyć słów „żenada”, „obciach” i „tandeta”. A jednak, niespodzianka – właściwie nie mam się do czego przyczepić. 

Jednym z głównych tematów mijającego tygodnia jest Xavier, znany powszechnie jako Green Grenade. 9-letni (!) raper zaszokował całą, konserwatywną Polskę swoim występem w Dzień Dobry TVN, jak i kawałkami, w których padają takie zwroty, jak „kodeina”, „hajs” i „dziwki”. Jakkolwiek nie byłoby to w pewien sposób zabawne, jest też dość mocno niepokojące. Zarówno samo zjawisko Xaviera, jak i ludzi, którzy wzięli go w Sieci w obronę. Dlaczego?

Uwielbiam programy kulinarne. Kocham patrzeć i ślinić się na widok tych wszystkich cudownych, wysmakowanych potraw, zachwycam się pomysłowymi dodatkami, przyprawami i niekonwencjonalnym podejściem do zwyczajnych, nudnych zdawać by się mogło, dań. TVNowskie „Kuchenne rewolucje”, „Masterchef”, „Ugotowani” czy polsatowski „Top Chef” są moim guilty pleasures. A przynajmniej były jeszcze do niedawna, bo coraz mniej tam jedzenia, a coraz więcej reżyserowanych emocji. 

Lata siedemdziesiąte ubiegłego stulecia to umowny okres narodzin hip-hopu, zjawiska, które stworzyło potężną kulturę i zdefiniowało na nowo zasady ekonomii. Taką tezę w swojej książce The Tanning of America: How Hip-Hop Created A Culture That Rewrote The Rules Of The New Economy postawił Steve Stoute. Książka posłużyła do stworzenia czteroczęściowego filmu dokumentalnego wyprodukowanego przez VH1 The Tanning of America: One Nation Under Hip Hop, który jest w istocie zwizualizowaną  historią zaczynającą się w Bronxie i kończącą w Białym Domu.

Stacja Viva to razem z MTV chyba jakieś ewenementy na skalę światową – jeszcze nie widziałam, by jakiekolwiek kanały produkowały tyle chłamu, który ludzie kochają i nienawidzą jednocześnie (dochodzi nawet do gróźb w internetach). Najpierw „Miłość na bogato”, potem „Warsaw Shore”, a teraz reality show „Enjoy the View”, które jest niczym innym jak pokazówką życia Natalii Siwiec (tej od roznegliżowanych zdjęć i afery z maścią do wybielania odbytu).

Odkąd Fallon oddzieczył The Tonight Show po Jayu Leno wiedziałem, że ten facet będzie szedł jak burza.  Jego poprzedni program Late Night With Jimmy Fallon był fantastyczny, m.in. dzięki zwariowanemu humorowi i wielu muzycznym talentom Fallona – szczególnie śpiewaniu i rapowaniu. Wystarczyło dodać do tego parę gwiazd i bum… tak się robi najlepsze show.