Recenzje muzyczne

Gwarantuję wam, że takiego albumu jeszcze nie słyszeliście. Geniusz-szaleniec współczesnej muzyki powraca z potężną dawką niesamowitego dźwięku, który rozniesie na strzępy wasze głośniki.

Jeśli choć trochę kochacie muzykę, to zakochacie się w Snarky Puppy. O ile jeszcze nie mieliście przyjemności ich poznać. Jeden z największych zespołów jazzowych świata udowadnia, że muzyka nie zna granic.

Wokalistka o anielskim głosie postanowiła przypomnieć o sobie słuchaczom. „Still On My Mind” to jeden z najlepszych krążków w karierze Dido.

Wystarczyło pół roku od premiery „Sweetner”, by Ariana Grande powróciła z kolejnym albumem. „Thank U, Next” razem z poprzednikiem stanowi swoisty muzyczny dyptyk opowiadający o cierpieniu i różnym podejściom do tego stanu duszy.

"Pink Punk", jak sama nazwa wskazuje, to bezkompromisowa, punkowa jazda bez trzymanki. Agnieszka Chylińska bezlitosna jest przede wszystkim dla siebie samej.

Szósty album Robyn - mistrzyni popu prosto ze Szwecji - to pełna melancholii i syntezatorów emocjonalna wyprawa, w której radość przeplata się ze smutkiem. Bliskość z tęsknotą. A wszystko to okraszone najbardziej przebojowymi beatami, jakie usłyszycie w tym roku.

To jeden z najważniejszych muzycznych powrotów dekady. Choć może akurat w naszym kraju na niewielu robi on wrażenie. Steve Perry, legendarny były frontman grupy Journey, po 20 latach poza branżą muzyczną postanowił powrócić z nową muzyką.

Na "I Loved You At Your Darkest" Behemoth powraca do surowości pamiętanej ze swoich pierwszych płyt, łącząc ją ze świeżymi pomysłami. I przy okazji oczywiście bluźni w anty-chrześcijańskich tyradach.

Siódma studyjna płyta jednego z najpopularniejszych polskich zespołów rockowych jest jednocześnie pierwszą nagraną już po tragicznej śmierci jednego z założycieli Riverside – Piotra Grudzińskiego. Jak nietrudno się więc domyślić, naznaczona jest całą gamą emocji, smutku i zadumy.

Pośmiertny album Prince’a to składanka jego muzycznych szkiców, coverów i znanych nam kawałków, tyle że w wersjach, jakich nie słyszeliśmy wcześniej. Wyobraźcie sobie ciemny pokój, lekko zadymiony, przy oknie stoi fortepian. Przy nim z kolei zasiada Prince. I zaczyna grać. Przed wami "Piano & A Microphone 1983".

Trzeci album gitarzysty Guns N’ Roses, nagrany z wokalistą Mylesem Kennedy i zespołem The Conspirators, to solidna porcja świetnie zagranego i znakomicie wyprodukowanego rocka.

U schyłku lata Lenny Kravitz powraca po czteroletniej przerwie z nowym, jedenastym już albumem. "Raise Vibration" przynosi fanom całą gamę pozytywnych dźwięków. Choć płyta jest nierówna, to z pewnością wprowadzi was w przyjemny nastrój.

Nie minął rok od premiery albumu "Revival", a Eminem nieoczekiwanie powrócił z kolejnym krążkiem. "Kamikaze" to w dużej mierze odpowiedź na słabe przyjęcie i krytykę poprzedniej płyty rapera.

Legendy grunge’u, Alice In Chains, powracają ze swoim szóstym albumem. "Rainier Fog" nie przynosi wprawdzie żadnych większych zmian ani przełomowych kawałków, ale to solidna porcja gitarowego grania. I ich najlepsza płyta z nowym wokalistą.

Czwarta płyta jednej z największych gwiazd muzyki młodego pokolenia to przyjemny, nastrojowy i świetnie wyprodukowany pop. Sweetener Ariany Grande opowiada o miłości, tak jak setki płyt podobnych jej wykonawców. Ale mało który robi to w tak subtelny, słodki i miły dla ucha sposób.

Chyba najważniejsza muzyczna grupa XXI wieku po latach milczenia wraca z płytą, która dosłownie zmiata konkurencję.

Piąty album grupy Arcade Fire to ich najbardziej przystępne dzieło. I niestety też najsłabsze.

Fox wpuścił do swojej ramówki prawdziwą bestię, operę mydlaną z konfliktem rodzinnym i zapachem dolarów wyczuwalnym w każdej scenie. "Empire" to hip-hopowa wersja "Dynastii" z muzycznymi elementami, które wgniatają w fotel. Jeżeli tylko kolejne odcinki będę trzymać ten sam poziom co pilot, serial stacji Fox zdobędzie rzesze fanów.

Miało być przaśnie, ale na bogato, newschoolowo i oldschoolowo.  Różnorodności tyle, że słuchacz mógłby wydalać z siebie tęczę, zasiadając wcześniej na różowym jednorożcu. Naobiecywał Donatan i słowa dotrzymał, tylko nie wiem, po co mu ta Cleo.

Przebojowość, popowa zwinność i miła dla ucha melodyjność to przeszłość dla fanów Maroon 5. Najnowszy krążek amerykańskiej grupy nie powoduje żadnych emocji, które towarzyszyły poprzednim płytom. Koniec z rzucaniem bielizny przez rozentuzjazmowane fanki i wzdychaniem do plakatów powieszonych na ścianie. Nawet falset Adama Levine’a nie jest taki sam jak kiedyś. Co więcej, gdy nie stoją za nim porządne refreny i zgrabne zwrotki, staje się wręcz irytujący. Gdzie się podziało to stare Maroon 5, przy którym miękły wszystkim nogi?