Filmy

To dobry rok dla fanów Martwego Zła, kultowego cyklu starych horrorów (a częściowo także komediohorrorów), które dały przepustkę do Hollywood reżyserowi Samowi Raimiemu, a ich gwieździe, Bruce’owi Campbellowi zapewniły miejsce w panteonie największych badassów popkultury.

Psychopaci od dawna fascynują pisarzy i reżyserów, a co za tym idzie – zwykłego odbiorcę. Martin McDonagh postanowił więc, że uderzy filmem nie o jednym, a siedmiu psychopatach.

„Toy Story” jest dla animacji tym, czym dla kina science fiction okazał się „Matrix” – filmem ponadczasowym, który wyznaczył nowy kierunek kinu.

Kina azjatyckiego będę bronił do samego końca! Igrzyska śmierci, mimo iż nie są takie złe jak na produkcję amerykańską, są ewidentną podróbką japońskiego Battle Royale sprzed trzynastu lat. W tej walce Hollywood przegrywa z kretesem, ogłupiając widzów spłyconym przekazem.

Ani to oryginalne, ani nie piękne, nawet ciężko w tym doszukiwać się jakiejś iskierki geniuszu. Ot, zespół jak zespół taki trochę nie na czasie. Ale jakże wspaniały to zespół, jak cudne, słodkie i bliskie sercu rzeczy wyczynia, i nawet zapowiada kolejne już za miesiąc!

„Idy marcowe” to kolejne błyskotliwe kino z Goslingiem, ale zupełnie inne od tego, w czym grał poprzednio.

Roman Polański to nie tylko znakomity filmowiec, ale i postać o niebywale bogatym i pełnym tragizmu życiu. Warto je poznać oglądając biografię reżysera.

Po Oscarach za Miłość i Białą wstążkę wznosi się go na piedestały. Ale Michaela Haneke powinno się pamiętać za zupełnie inny film. Funny Games to prawdziwe opus magnum tego znakomitego filmowca, które na fali najnowszych obrazów przechodzi niesłusznie niezauważone.

Koniec świata! Polska telewizja publiczna decyduje się wyemitować dzieło skandalisty festiwalu Cannes dożywotnio wycofanego z udziału w kolejnych konkursach. Pamiętne słowa padły przy okazji rozmowy o filmie Melancholia, który stanowi esencję najnowszej twórczości reżysera.

Imigranci w USA to zawsze gorący i wart podejmowania temat – nawet w kinie, a zwłaszcza, gdy jest ono tak dobre jak „Crossing Over”.

Zawód jaki sprawił finałowy segment trylogii Mrocznego rycerza prowadzi do bardzo klarownych wniosków pod kątem kina popularnego. Nieważne, jak mocno będzie  się demitologizowało ikony popkultury, to nadal pozostaną one wierne konwencji na fali której wypłynęły lata temu. James Bond w wykonaniu Daniela Craiga teorię obala, bo pokazuje, że rewitalizacja niektórych postaci to rozsądny wybór.

Wśród płci pięknej, wyrażenie babski comber niebawem zostanie zastąpione słowami Magic Mike. Widownią docelową obrazu są kobiety i nie ma się co tu doszukiwać szerszej głębi, bo faceci zaprezentowanej konwencji nie zrozumieją.

Jest wielu reżyserów filmowych, którzy posiadają tak wyrazisty i rozpoznawalny styl, że odznacza się on na prawie każdym ich dziele, sprawiając, iż natychmiast wiemy, z kim mamy do czynienia. Niekiedy to właśnie reżyser jest największą gwiazdą filmowej produkcji, a czasami wręcz tym czynnikiem, który potrafi uratować nie do końca udany scenariusz czy casting.

Arthur Conan Doyle przewraca się w grobie! Od kilku lat trwa artystyczna dysputa o Sherlocka Holmesa. Doszło aż do potrójnej zmiany wizerunku postaci wynikającej w dwóch serialach oraz nowej serii kinowej. Ile pomysłów, tyle detektywów, bo Sherlock Sherlockowi nierówny.  Od samego początku była to jednak nierówna walka…

„Cztery pokoje” pokazują, że życie boya hotelowego to szereg trudnych, ale i zabawnych sytuacji.

Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem „Drive”, całkowicie on mną zawładnął – tak jak wieloma innymi kinomanami. Co więc takiego tkwi w tym, wydawałoby się, niepozornym filmie?

Wielkanoc już za nami, więc może warto by teraz pomówić sobie przewrotnie o nieco innym, bardziej popkulturalnym przykładzie zmartwychwstania? Tym bardziej, że mowa tu o krzepiącej i familijnej historii, podanej w wyjątkowo atrakcyjny sposób.

Nie będę odkrywczy pisząc, że dzisiejsze polskie komedie nie są dobre, dlatego wszyscy z tęsknotą wspominają „Killera” lub „Poranek kojota”. Czy jednak takie połączenie, jak Karolak, Gierszał i Grabowski nie zapewni przynajmniej połowicznego sukcesu?

Boże Narodzenie zabrało wszystko – nie tylko długość planowanych urlopów i ferii, ale przede wszystkim niemal cały zasób popkulturowy. Wielkanoc wydaje się być nieatrakcyjna filmowo. Poniższy ranking teorię zaprzeczy tudzież potwierdzi (w zależności od gustu) i spojrzy na wątki świąteczne z perspektywy komercyjnych symboli. 

Nabrałam ochoty na przeczytanie czegoś lekkiego - takiego, by oderwać się trochę od rzeczywistości i nawet pośmiać. Padło na Chmielewską. Zawsze w końcu pada na Chmielewską, bo...