Polsat

Polsat to król wśród innych stacji telewizyjnych jeśli chodzi o programy paradokumentalne. Mamy już "Zdrady", "Dlaczego ja?", "Trudne sprawy". Były słynne i bijące rekordy popularności "Pamiętniki z wakacji", które nowy bum na tego typu programy rozpoczęły, a teraz dostaliśmy "Słoiki", czyli scripted docu traktujący o przyjezdnych z małych miasteczek, którzy osiedlili się w Warszawie i próbują ułożyć sobie życie w stolicy, co oczywiście nie będzie proste.

To już siódmy rok bez linearnej telewizji w moim życiu. Odbiornik służy za drugi ekran, na którym konsumuje wyselekcjonowane treści. Za sprawą poruszenia na portalu społecznościowym dowiedziałem się jednak o nowym programie telewizji Polsat – „Celebrity Splash”. Widząc emocje towarzyszące tytułowi przyłączyłem się do tłumu. Obejrzałem pierwszy epizod nowego show. Po seansie byłem szczęśliwy jak nigdy z rezygnacji oglądania tradycyjnej telewizji. 

Telewizja Polsat przygotowuje nowy program - reality show o nazwie "Tata sam w domu". Trwają poszukiwania osób chętnych do wzięcia w nim udziału. Cena za prywatność potencjalnych kandydatów wynosi raptem 15 tys. złotych. 

Od kiedy Netflix, stale rosnący gigant medialny, zaczął zamawiać własne produkcje telewizyjne, jego pozycja na rynku uległa znaczącemu umocnieniu. Pojawił się nowy standard – serial trafia w ręce widzów, ci z kolei mogą go obejrzeć podczas jednego, długiego maratonu. Na podobny kurs zdecydowała się Ipla i Cyfrowy Polsat w przypadku drugiego sezonu serialu „Na krawędzi”. Nie jest jednak idealnie.

Jesteście zmęczeni talent showami, w których występują jacyś amatorzy? No to proszę, Polsat zaserwuje wam celebrytów na parkiecie i przy mikrofonie. Bardzo dobry pomysł prawda?

Cykl zaczynam od czegoś, co najlepiej pamiętam, co oglądałem jeszcze za dzieciaka. Z czasem jednak będę sięgać dalej i głębiej w polską historię seriali. Także tych, które nie przypadły mi do gustu, a nawet powodowały mimowolny skurcz w żołądku i podchodzenie treści żołądkowej do przełyku. Na dzisiaj jednak coś przyjemnego i co większość z was powinna znać.

Przyznam szczerze, nie jestem fanem polskich seriali. W większości produkcji nie odnajduję nic dla siebie – może to i dobrze, bo ta „większość produkcji” skierowana jest do kobiet - teraz fani ideologii gender mogą na mnie pluć. Korzystając jednak z faktu, że nowy (79) odcinek Hotelu 52 jest już online, postanowiłem się przełamać i obejrzeć w spokoju 44 minuty serialu.

Produkowany od 1999 roku (co czyni go drugim, po „Klanie”, najdłużej emitowanym polskim serialem) „Świat według Kiepskich” miał być naszą odpowiedzią na popularny amerykański sitcom „Świat według Bundych”. I chyba nawet mu się to udało, bo choć o jego poziomie można mówić różne rzeczy, niezaprzeczalnie wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Wszystkich jego fanów zapraszamy do zapoznania się z kiloma ciekawostkami na jego temat.

Za pierwszym razem? "Meeeeeh, może być". Może jestem niedostatecznie inteligentny (haha, dobre sobie, sami w to chyba nie wierzycie), ale geniusz filmu załapałem dopiero przy drugim podejściu. 

Przyznajmy się bez bicia – my, Polacy, oglądamy namiętnie scripted docu. Jesteśmy w pełni świadomi, że to programy pozbawione ambicji, mające szokować i wzbudzać dyskusję o głupocie społeczeństwa. Wbrew pozorom, programy jak Trudne sprawy, Pamiętniki z wakacji czy ostatnie TVN-owskie przeboje w stylu Ukrytej prawdy, mówią wiele o rzeczach, o których społeczeństwo boi się mówić na głos. A sam Pospieszalski przecież mówi – ‘warto rozmawiać!’

Uwielbiam Kości. Niezobowiązująca rozrywka przy rozwiązywaniu zagadek kryminalnych nie jest może nazbyt oryginalnym pomysłem na produkcję, ale gdyby nie ogrom czynników serialu nie emitowano by przez ponad 8 lat.

Nie widziałem wprawdzie bardzo chwalonego Pitbulla, ani Czasu Honoru, o którym też ciepło wypowiadają się widzowie, ale najlepszym polskim serialem jaki mnie osobiście dane było oglądać jest Ekipa Agnieszki Holland. To świetna produkcja, która miała niesamowitego pecha.