Seriale kryminalne

Narcos to mroczny, inspirowany prawdziwymi wydarzeniami kryminał o Pablo Escobarze, jednym z największych handlarzy narkotyków w historii. Tylko jak stworzyć trzeci sezon po zamknięciu całej historii? Wygląda na to, że się da. A zapowiada się to całkiem interesująco.

Miasto skarbów to nowy serial kryminalny TVP, który stanowi kolejny mały krok dla ludzkości, ale zdecydowanie większy dla rozwoju polskiej telewizji.

Belfer 2 wraca jesienią. Dostaliśmy właśnie pierwszą zapowiedź produkcji, która zaostrza apetyt przed morderczą grą, która tym razem rozegra się we Wrocławiu.

Nowy, mocno promowany serial TVN-u, Belle Epoque, miał wczoraj swoją uroczystą premierę. W trakcie wydarzenia zaprezentowano dwa pierwsze odcinki produkcji. Nie jestem pewna, czy kostiumowa produkcja w odcinkach, będąca jednocześnie kryminałem, jest taka, jakiej się spodziewałam.

„Belfer” to nowy kryminalny serial Canal+ z Maciejem Stuhrem w roli głównej, który 2 października zadebiutował na antenie wspomnianej stacji. Jeśli jeszcze nie widzieliście „Belfra” albo nie macie dostępu do Canal+, możecie zobaczyć pierwszy odcinek serialu na… Facebooku.

„Belfer” to nowy serial kryminalny Canal+. Maciej Stuhr w tej polskiej produkcji wciela się w tytułową rolę nauczyciela, który próbuje rozwiązać zagadkę morderstwa młodej dziewczyny z liceum. Obejrzałem jak na razie dwa pierwsze odcinki, a już intryga goni intrygę.

„Komisja Morderstw” to nowy, kryminalny serial od TVP, który zapowiada się obiecująco, ale pierwszy odcinek pozostawia wiele do życzenia. Na razie jednak jest zbyt wcześnie, by go przekreślać. 

„Paranoid” to serial, powstały we współpracy Netfliksa i ITV, który zadebiutuje w telewizji tego roku jesienią. Produkcja ma być dostępna także w ofercie serwisu streamingowego, ale dokładna premiera widowiska nie jest jeszcze znana.

Może nie do końca w spódnicy, bo tytułowa bohaterka, Marcella, raczej preferuje chodzenie w spodniach, ale przecież dobrze wiecie, o co mi chodzi. Brytyjski serial swoją oficjalną premierę miał w kwietniu tego roku, ale z początkiem lipca trafił do platformy Netflix. Ostatnie dni spędziłam więc w Londynie, a po niebezpiecznym i pełnym zbrodni mieście oprowadzała mnie policjantka, która okazała się jedną z bardziej fascynujących postaci, jakie dane było mi spotkać na ekranie.

Od jakiegoś czasu nie przepadam za produkcjami HBO, ale po seansie pierwszego odcinka „The Night Of” z wypiekami na twarzy będę czekał na kolejny nowy epizod.

Temat porwań i powrotów ofiar do codziennego życia stał się ostatnio modny. Mieliśmy „Pokój” Lenny’ego Abrahamsona, za rolę w którym Brie Larson otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej, ostatnio zadebiutował serial „The Family” (pol. „Rodzinna Warrenów”), a BBC wyprodukowało miniserial „Thirteen”, opowiadający o Ivy Moxam, która po trzynastu latach ucieka z rąk oprawcy i próbuje zacząć życie od nowa. Brytyjska stacja jak zwykle pokazała klasę. „Thirteen” to świetne widowisko, które z rozmysłem przedstawia problem osoby porwanej, trud powrotu i relacje ofiary ze swoją rodziną, wzbogacając to wszystko o wątek kryminalny.

W najnowszej produkcji TVN, „Druga szansa”, szef telewizji grany przez Jacka Braciaka mówi, że w Polsce nikt nie chce oglądać seriali kryminalnych. Ten bohater, choć wydaje się, że niemałe ma doświadczenie, nie widział zapewne teasera do nowego polskiego serialu „Belfer” z Maciejem Stuhrem w roli głównej. Jestem pewna, że takie kryminały w odcinkach Polacy chcą oglądać.

Na ekrany powrócił detektyw śledczy John Luther a wraz z nim jego demony. Po dwóch latach od zakończenia trzeciego sezonu serialu „Luther” ponownie wkraczamy na londyńskie ulice pełne zbrodni. Czy dwa epizody czwartej serii będą godnym zakończeniem świetnego serialu? Pierwszy epizod pokazuje, że tak. Szkoda tylko, że tak krótkim.

W Sieci pojawił się oficjalny zwiastun zapowiadający czwarty sezon serialu kryminalnego „Luther”. W główną rolę w produkcji, w tytułowego Johna Luthera, wcieli się ponownie Idris Elba.

Jest lepiej, a przynajmniej w pierwszym odcinku, który zaledwie kilka dni temu miał premierę na kanale AXN (epizod możemy obejrzeć też online). Polski serial „Zbrodnia” na srebrnym ekranie zadebiutował w ubiegłym roku. Początkowo wydawał mi się całkiem niezły, jednak z każdym odcinkiem entuzjazm opadał. Rodzima serialowa wersja powieści skandynawskiej pisarki, Viveki Sten, okazała się pełna braków logicznych i nieudanych scen.

W ubiegłym tygodniu na antenie Telewizji Polskiej zadebiutował „Prokurator”, nowy serial w reżyserii Jacka Filipiaka i Macieja Pieprzycy, do którego scenariusz napisali bracia Miłoszewscy, Zygmunt i Wojciech. Jak wypada polska produkcja i dlaczego warto dać jej kredyt zaufania?

Być może trochę przesadzam, bo przecież doczekaliśmy się już całkiem niezłych polskich seriali, takich jak – ostatnio – „Wataha” od HBO, która mogłaby konkurować z zagranicznymi produkcjami i – znacznie wcześniej – „Oficer” czy „PitBull”, ale wciąż mamy mało pozycji, którymi możemy się pochwalić. Być może do tej krótkiej listy polskich seriali sensacyjnych, kryminalnych dołączy „Prokurator”, do którego scenariusz napisali bracia Miłoszewscy, Zygmunt i Wojciech.

Prawdziwe morderstwa dobrze się sprzedają. I choć twórcy filmu „Twarz anioła”, mającego ostatnio swoją premierę w Polsce, niekoniecznie musieli się o tym przekonać, być może z serialem będzie lepiej. Chodzą słuchy, że ABC szykuje produkcję w odcinkach, która opowie tę samą historię, na podstawie której powstał obraz Michaela Winterbottoma.

Seriali produkuje się tak dużo, że – przynajmniej w teorii – każdy powinien znaleźć coś dla siebie. W praktyce wygląda to jednak inaczej i wiele z nich poza ciekawym tematem nie oferuje nic godnego uwagi. Odwrotnie jest z „Proof”, którego temat może wydawać się dość bzdurny, za to wykonanie robi naprawdę dobre wrażenie. 

Telewizyjną ramówkę czymś trzeba wypełnić. Najlepiej tym, co przy stosunkowo niewielkich kosztach przyniesie sensowne zyski, czyli na przykład niskobudżetowymi serialami z gatunku stripted docu, które – skoro jest ich tak dużo – Polacy musieli pokochać. Większość z nich ma jedną niezaprzeczalną zaletę – są celowo tak złe i żenujące, że bywają zabawne. O nowej produkcji TVP – „Uwikłanych” – nie można powiedzieć tyle „dobrego”.