Filmy

Prawie dokładnie dwa miesiące po tym, jak Warner Bros udostępnił pierwszy oficjalny trailer "300: Rise of an Empire", w sieci pojawił się drugi, trwający niespełna minutę. Sześćdziesiąt sekund wystarczyło, żeby upchnąć w nim sporo soczystych scen. 

Dzieje się. Filmowy asasyn ma szansę stać się jedną z niewielu ekranizacji gier, która zadowoli wymagających fanów. Oczywiście na ten moment nie ma co wróżyć z fusów. Można za to przyjrzeć się zmianom, jakie zachodzą podczas produkcji filmu, dzieje się bowiem dużo.

Amerykańska premiera najnowszego filmu Joshuy Micheala Sterna - "Jobs" odbyła się trzy dni temu. Na polską będziemy musieli poczekać jeszcze dwa tygodnie - została zapowiedziana na 30 sierpnia. Powinniśmy się spodziewać hitu? 

Prawie 2200 filmów i audycji o kulturze udostępnionych online przez Narodowy Instytut Audiowizualny można znaleźć na nowej wersji portalu Ninateka. Aż 98% z nich dostępnych jest za darmo.  

Toy Story nigdy za wiele, dlatego przygotujcie się 16 października na kolejny krótkometrażowy film od Disney-Pixar – Toy Story of TERROR. Film zostanie wyświetlony przez stację ABC i ma trwać 30 minut.

Lubię "X-Menów", ale filmy z ich udziałem były w najlepszym razie przeciętne. "Days Of Future Past" ma szansę to zmienić na lepsze - jeśli obraz będzie równie dobry, co jego kampania viralowa, to chyba czeka nas hit. 

Ekskluzywne zamknięte osiedla to coraz powszechniejszy element miejskiego krajobrazu. Dla niektórych są wyrazem segregacji społecznej, dla innych – enklawą bezpieczeństwa i spokoju. Świat zewnętrzny stanowi zagrożenie, od którego oddziela się wysokim murem i który wyrzuca się ze świadomości. Co stanie się, gdy uda mu się brutalnie wedrzeć do tej zony?

Premiera "Reguły milczenia" miała miejsce we wrześniu ubiegłego roku, ale przeszła raczej bez większego echa. Mimo gwiazdorskiej obsady film zarobił raptem niecałe 18 milionów dolarów, co przy budżecie na poziomie 25 mln stanowi bardzo zły wynik. W Polsce nie był nawet emitowany w kinach, wobec czego zakładam, że wielu z was nic o nim wcześniej nie słyszało. Dziś mamy wreszcie mamy okazję by go legalnie obejrzeć, ale czy jest czym sobie zawracać głowę? 

Wczoraj, podczas D23 Expo, szef Walt Disney Studios, oficjalnie potwierdził datę premiery najnowszej części Gwiezdnej sagi. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, będzie to lato 2015 roku. 

„Turistas” reklamowany jest jako horror. Czyli powinien trzymać w napięciu, budzić w widzu lęk, niepokój albo szok. Ale tego nie robi. Co więcej – nawet nie próbuje.

Może Egzorcysta nie straszy już tak samo jak 40 lat temu i może nawet niektórych śmieszyć – zawsze się tacy znajdą - ale trzeba przyznać, że jest to wciąż genialny film, który świetnie się ogląda. A niedługo być może będziemy mogli robić to całkiem regularnie na ekranie telewizora za sprawą Jeremy’ego Slatera (scenarzysty rebootu Fantastycznej Czwórki) i Roya Lee (współproducenta Bates Motel).

Nie mam wątpliwości co do tego, że "Pokłosie" jest najlepszym polskim filmem ostatnich lat. W odróżnieniu od mocno przereklamowanego w mojej opinii Wojciecha Smarzowskiego, Pasikowski powrócił po długiej przerwie z produkcją trzymającą w napięciu do ostatnich sekund. Szkoda, że premierę filmu zdominowała polityka i niepotrzebne kontrowersje.

Być może trudno w to uwierzyć, ale "Iron Sky", czyli film o nazistach posiadających tajną bazę na księżycu i przygotowujących atak na Ziemię faktycznie był w swoim czasie jedną z najbardziej wyczekiwanych europejskich produkcji. No, przynajmniej w pewnych środowiskach. 

"Hiena", film z 2006 roku miał ambicję być przedstawicielem horroru, czyli gatunku, po który nieczęsto sięgają polscy filmowcy. I na ambicji się skończyło, bo obraz Grzegorza Lewandowskiego to raczej nieprzekonujące, pozbawione choćby krztyny polotu, a przy tym śmiertelnie nudne kino obyczajowe. 

Co znalazłoby się na szczycie listy waszych ulubionych ekranizacji powieści Stephena Kinga? „Skazani na Shawshank”, „To”, „Zielona Mila”, „Lśnienie”? Jak wysoko uplasowałaby się na niej „Mgła”? Bo na mojej jest w ścisłej czołówce.

 Adam Antolski w recenzji tworu „Gulczas, a jak myślisz” pisze, że czasem warto obejrzeć dzieło naprawdę złe, żeby móc potem docenić coś świeżego i obiecującego. Jeżeli więc od jakiegoś czasu żaden film, który widzieliście się wam nie podobał, zachęcam do obejrzenia któregoś z tych wymienionych poniżej. Gwarantuję, że po takim seansie nawet najgorszy horror klasy B wyda wam się arcydziełem.

Zachwyty nad hiszpańskimi filmami słychać ostatnimi czasy zewsząd: są piękne, świeże i doskonałe. Mnie jakoś wyjątkowo nie zauroczyły, choć nad kilkoma perełkami, jak choćby „Sierociniec” czy pierwszy „Rec” zdarzało mi się rozpływać. „La Cara Oculta” miał być kolejną – zbierał bardzo dobre recenzje, wszyscy, którzy go widzieli bardzo zachwalali. I faktycznie, to naprawdę zacne kino.

Twoje miasto jest zagrożone wybuchem bomb atomowych, do eksplozji pozostały dwa dni. Tylko jeden człowiek wie, gdzie zostały one ukryte. Siedzi przed tobą. Jak daleko posuniesz się, żeby wydobyć z niego tę informację?

Gdy Alejandro Amenabar, hiszpański reżyser znany z takich filmów jak „Inni”, „W stronę morza” czy „Otwórz oczy” podjął się pracy nad „Agorą” wielu kręciło głową z niedowierzaniem. Mało kto wierzył, że Amenabar udźwignie ten kompletnie nie pasujący do jego wcześniejszej twórczości, wysokobudżetowy obraz. A jednak – udało mu się.

Czy pełnometrażowy film nieprofesjonalny należy traktować tak samo jak produkcję wysokobudżetową, czy raczej powinniśmy podchodzić do nich z różnym nastawieniem i różnymi oczekiwaniami? A może na ocenę amatorskiego filmu powinno wpływać to, jak jego twórcy chcą, by był on postrzegany?