Katarzyna Bonda

Dosłownie chwilę temu miała miejsce premiera najnowszej i ostatniej powieści z tetralogii Cztery żywioły Saszy Załuskiej pt. Czerwony Pająk. Katarzyna Bonda opowiada nam o swojej twórczości, służbach specjalnych i o tym, jak pisze książki. 

Wyobraźcie sobie świat, w którym demokracja jest tylko fasadą, wolny rynek istnieje tylko po to, aby oligarchowie mogli się bogacić, seryjny samobójca zabija polityków i przedsiębiorców, a policja, służby są tylko po to, aby służyć działającym w cieniu możnowładcom. I teraz zagadka: czy opis ten dotyczy świata wykreowanego w powieści Katarzyny Bondy, czy może współczesnej Polski? 

Zaczyna się kolejny tydzień książkowych promocji w Biedronce. W ofercie sklepu znalazło się ponad trzydzieści tytułów dla dorosłych i młodzieży, w tym książki od słynnych autorów, polityczne non-fiction i powieści historyczne. A wszystko w niskich cenach.

Zakrojona na ogromną skalę promocja, przypięta Katarzynie Bondzie łatka „królowej polskiego kryminału”, niezłe poprzednie powieści, a tu nagle taki klops. Zapowiadane jako największy hit tej jesieni „Lampiony” okazały się niestety wydmuszką. 

Oferujący zupełnie nową perspektywę audiobook zawierający prawdziwe historie polskich skazanych. Więźniarki, z którymi zostały przeprowadzone wywiady, mają na sumieniu udowodnione morderstwa. Część z nich po raz pierwszy otwiera się dopiero przed dziennikarką Katarzyną Bondą, opowiadając o zabójstwach, o swoich motywach oraz celach. Autorka jest przy okazji sądowym sprawozdawcą, która odtwarza wydarzenia w oparciu o dostęp do sądowych akt. Lektura prawdziwa i bardzo ciekawa. Niestety, lektorka Marta Walesiak nie wnosi wartości dodanej. Z drugiej strony, na pewno nie odstrasza od ciekawej zawartości.

„Zapamiętajcie to nazwisko. Katarzyna Bonda została właśnie królową polskiego kryminału” – tak najnowszą powieść Bondy poleca nam z okładki Zygmunt Miłoszewski, którego ja odnalazłabym w roli króla. Nie bez znaczenia była dla mnie zachęta Miłoszewskiego, kiedy zastanawiałam się, czy sięgnąć po książkę polskiej pisarki. Cieszę się, że dałam się przekonać i nie dziwię się, że autorowi „Bezcennego” podobał się „Pochłaniacz”. Ta powieść zdecydowanie jest w jego klimacie.