Recenzje muzyczne

Piąty album grupy Arcade Fire to ich najbardziej przystępne dzieło. I niestety też najsłabsze.

Fox wpuścił do swojej ramówki prawdziwą bestię, operę mydlaną z konfliktem rodzinnym i zapachem dolarów wyczuwalnym w każdej scenie. „Empire” to hip-hopowa wersja „Dynastii” z muzycznymi elementami, które wgniatają w fotel. Jeżeli tylko kolejne odcinki będę trzymać ten sam poziom co pilot, serial stacji Fox zdobędzie rzesze fanów.

Miało być przaśnie, ale na bogato, newschoolowo i oldschoolowo.  Różnorodności tyle, że słuchacz mógłby wydalać z siebie tęczę, zasiadając wcześniej na różowym jednorożcu. Naobiecywał Donatan i słowa dotrzymał, tylko nie wiem, po co mu ta Cleo.

Przebojowość, popowa zwinność i miła dla ucha melodyjność to przeszłość dla fanów Maroon 5. Najnowszy krążek amerykańskiej grupy nie powoduje żadnych emocji, które towarzyszyły poprzednim płytom. Koniec z rzucaniem bielizny przez rozentuzjazmowane fanki i wzdychaniem do plakatów powieszonych na ścianie. Nawet falset Adama Levine’a nie jest taki sam jak kiedyś. Co więcej, gdy nie stoją za nim porządne refreny i zgrabne zwrotki, staje się wręcz irytujący. Gdzie się podziało to stare Maroon 5, przy którym miękły wszystkim nogi?

Czasami lubię posłuchać takich prostych, banalnych wręcz indie rockowych/popowych płyt, które absolutnie niczym się nie wyróżniają z szeregu. Nie oczekuję wtedy niesamowitych refrenów, nieziemskiego wokalu, chcę tylko przeciętności, która umili mi czas podczas prasowania stosu ubrań, czy podjeżdżania rowerem pod górkę. „Lights Out” – najnowszy album Bishop Allen – to właśnie taka płyta, która odpowiada doskonale moim wymaganiom.

Mieliście już kiedyś „przyjemność” słuchać płyty, która absolutnie nie została przez was zauważona? Wykonując jakąś czynność, nawet nie mieliście pojęcia o tym, że się skończyła? Ja tak się czułem słuchając nowego krążka Pixie Lott. Popowa wokalistka z popowa płytą, na której znajduje się jeden kawałek wart przesłuchania, to trochę mało.